ILPB2/415-1257/10-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 17 lutego 2010 r. Wnioskodawczyni odziedziczyła spadek w 1/2 części po zmarłym ojcu. W pozostałej części (także 1/2) majątek odziedziczył niepełnoletni wnuk spadkodawcy. W skład odziedziczonego majątku wchodzi działka wraz z budynkiem mieszkalnym oraz zabudowaniami gospodarczymi przy ul. T.

W chwili obecnej Zainteresowana posiada 3/4 udziału w ww. nieruchomościach, natomiast niepełnoletni wnuk spadkodawcy posiada udział w wysokości 1/4.

Aby zlikwidować stan współwłasności nieruchomości, znajdujących się w J. wspólnie z mężem oraz matką wnuka spadkodawcy doszło do porozumienia.

Z wniosku matki niepełnoletniego wnuka spadkodawcy Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 30 czerwca 2010 r. wyraził zgodę na dokonanie działu spadku w postaci zamiany 1/4 udziału wnuka spadkodawcy w nieruchomości na mieszkanie własnościowe, będące współwłasnością małżeńską Zainteresowanej i Jej małżonka, znajdujące się w J.

Mieszkanie własnościowe wspólnie z mężem Wnioskodawczyni nabyła w dniu 23 lutego 2010 r. za kwotę 120.000,00 zł. Szacunkowa wartość 1/4 udziału wnuka spadkodawcy w nieruchomości wynosi 100.000,00 zł.

Dokonanie zamiany 1/4 udziału wnuka spadkodawcy na mieszkanie własnościowe będzie zawarte w formie aktu notarialnego i ma na celu taki dział spadku, aby zlikwidowany został stan współwłasności nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Jednocześnie ustawa o podatku od osób fizycznych przewiduje opodatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat od daty jego nabycia. Czy w przypadku Wnioskodawczyni zamiana nieruchomości w postaci mieszkania przy ul. E. nabytego przez Zainteresowaną i Jej męża w dniu 23 lutego 2010 r. na 1/4 udziału wnuka spadkodawcy w nieruchomości przy ul. Traugutta 5 w Jaworzynie Śląskiej nie będzie traktowana jako odpłatne zbycie ww. mieszkania i będzie zwolnione z podatku od osób fizycznych.

Ponadto jeżeli wartość 1/4 udziału wnuka spadkodawcy jest niższa niż wartość mieszkania przy ul. E., to dokonując zamiany w związku z czynnością działu spadku Wnioskodawczyni nie uzyskuje żadnego przysporzenia (przyrostu) majątkowego, od którego miałaby odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych. Czy w takim przypadku którakolwiek ze stron umowy będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ze względu na art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Czynność zamiany 1/4 udziału wnuka spadkodawcy w nieruchomości przy ul. T. na mieszkanie własnościowe przy ul. E. jest czynnością działu spadku, mającą na celu zlikwidowanie współwłasności. Dodatkowo, w wyniku zamiany Zainteresowana jako podatnik nie otrzymuje żadnego przysporzenia (przyrostu) majątku, który mógłby być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Powyższy przepis należy interpretować w ten sposób, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie podlegają przychody wynikające w sposób bezpośredni ze zdarzeń powodujących powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Do wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodzi przy nabyciu majątku w drodze dziedziczenia lub darowizny.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowana nabyła w drodze spadku udział w nieruchomości wspólnie z wnukiem spadkodawcy. Następnie doszło do działu spadku, w drodze którego strony postępowania spadkowego dokonały zamiany nieruchomości w ten sposób, że wyłącznym właścicielem nieruchomości będącej przedmiotem spadku stała się Wnioskodawczyni, natomiast wnuk spadkodawcy otrzymał od Zainteresowanej i Jej męża mieszkanie stanowiące ich współwłasność, nabyte w 2010 r..

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn mają zastosowanie do nabycia w drodze spadku udziału w nieruchomości, a nie do działu spadku poprzez zbycie nieruchomości w drodze zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Przez pojęcie "zbycie" należy rozumieć nie tylko sprzedaż, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności, a zatem m.in. zamianę.

Zgodnie bowiem z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego stanowi, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży, tj. art. 155 § 1 Kodeksu, zgodnie z którym umowa zamiany rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że rezultatem umowy zamiany nieruchomości jest nabycie na własność innej nieruchomości.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (art. 22 ust. 6f ww. ustawy).

Przy czym w przypadku podatników zbywających nieruchomość nabytą w drodze zamiany kosztem nabycia będzie wartość rzeczy lub praw, jakie podatnik zbył w wykonaniu tej umowy zamiany, a nie wartość nabytej w wyniku zamiany nieruchomości. Bowiem to wartość zbywanych w drodze zamiany rzeczy lub praw (a nie wartość nabywanej nieruchomości) stanowi specyficznego rodzaju "cenę", jaką podatnik musi zapłacić za nabywaną nieruchomość.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym zastosowanie znajdą przepisy ww. ustawy dotyczące ustalania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe. Należy jednak podkreślić, że jeżeli po stronie Zainteresowanej nie powstanie dochód w rozumieniu powyższych wyjaśnień, to wówczas nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, iż w sytuacji kiedy po stronie Wnioskodawczyni wystąpiłby dochód istnieje możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. przepisem wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Końcowo tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jedną ze stron opisanych w nim czynności prawnych, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych z nich, tj. dla męża Zainteresowanej, wnuka spadkodawcy i Jego matki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.