ILPB2/415-1255/10-2/JK - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych dopłaty do czynszu za lokalu mieszkalny uiszczanej przez spółkę z o.o. na rzecz emeryta, będącego wcześniej pracownikiem spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 8 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy cywilnoprawnej (porozumienia) zawartej pomiędzy spółką z o.o., a osobą fizyczną, która była kiedyś pracownikiem spółki z o.o. dokonywana jest dopłata do czynszu za lokal mieszkalny. Dopłata ta nie jest dokonywana ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i jest w kwocie wyższej niż 200,00 zł miesięcznie.

W chwili zawierania porozumienia, tj. w grudniu 2008 r. w sprawie dopłaty do czynszu osoba fizyczna nie była pracownikiem spółki z o.o. ani emerytem i nie rencistą. Dopłata do czynszu jest konsekwencją zapisów umowy najmu mieszkania zakładowego zawartej, kiedy osoba ta była pracownikiem spółki z o.o. Zgodnie z tą umową lokator opłacał czynsz według stawek czynszu za lokale mieszkalne stanowiące mieszkaniowy zasób gminy.

Od lutego 2009 r. zgodnie z porozumieniem osoba ta zajmuje lokal mieszkalny w substancjach mieszkaniowych, których właścicielem jest inny podmiot, a spółka z o.o. jest partycypantem najmowanego mieszkania. Zgodnie z porozumieniem lokator opłaca czynsz wg stawek czynszu za lokale mieszkalne stanowiące mieszkaniowy zasób gminy, a różnicę między stawką czynszu jaka obowiązuje na ten lokal a opłaconą przez lokatora pokrywa spółka z o.o. jako dopłatę do czynszu.

W związku z tym, że osoba ta otrzymała świadczenie w formie dopłaty do czynszu, gdy nie była już pracownikiem spółki z o.o. ani emerytem i nie rencistą zastosowano przepis art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku i do końca lutego 2010 r. sporządzono informację o wysokości przychodów PIT-8C za 2009 r.

W październiku 2010 r. osoba ta wystąpiła do spółki z o.o. z prośbą o zastosowanie od marca 2010 r. art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest emerytem, a dopłatę do czynszu otrzymała z tytułu uprzednio łączącego ją ze spółką z o.o. stosunkiem pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko, że od marca 2010 r. spółka z o.o. jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 10% (art. 30 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 38 i pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a tym samym w myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy zobowiązana jest do pobierania od marca 2010 r. zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że świadczenie w formie dopłaty do czynszu od marca 2010 r. jest otrzymywane przez osobę posiadającą status emeryta, choć nie danej spółki z o.o., to nawiązuje do uprzednio łączącego go ze spółką z o.o. stosunku pracy i należy zastosować art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od marca 2010 r. pobrać 10% zryczałtowany podatek dochodowy odprowadzić do urzędu skarbowego wraz z należnymi odsetkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy od dochodów (przychodów) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności.

Z analizy treści powołanego wyżej art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wynika, iż świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów mają szeroki zakres i nie odnoszą się wyłącznie do świadczeń, jakie emeryci i renciści otrzymują od swoich byłych pracodawców. Dotyczą one bowiem wszystkich świadczeń otrzymywanych w związku z uprzednio łączącym emeryta i rencistę stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej i spółdzielczym stosunkiem pracy. Zastosowanie ww. przepisu nie jest zatem uzależnione od tego, czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy, czy też inny podmiot. Ważne jest jedynie, aby beneficjentem świadczenia była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz, aby udzielone tym osobom świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ich stosunku służbowego, czy stosunku pracy (stosunków pokrewnych).

Płatnicy, w myśl postanowień art. 41 ust. 4 ww. ustawy, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru, tj. PIT-8AR. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z osobą fizyczną (emerytem - byłym pracownikiem, który na emeryturę przeszedł od innego pracodawcy) zobowiązany jest do dopłaty czynszu za lokal mieszkalny.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny w tym zakresie stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w stosunku do tej osoby jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych i zobowiązany jest odprowadzić go w sposób określony w przepisach art. 41 ust. 4 i art. 42 ww. ustawy wraz z należnymi odsetkami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.