ILPB2/415-1232/10/13-S/AJ - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nabytej uprzednio w drodze dziedziczenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 655/11 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2012 r., sygn. akt II FSK 176/12 w przedmiocie umorzenia postępowania kasacyjnego - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. nr ILPB2/415-1232/10-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowaną do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 17 stycznia 2011 r. (skutecznie doręczono dnia 21 stycznia 2011 r.).

W dniu 31 stycznia 2011 r. Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 26 stycznia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 15 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni wspólnie z bratem dokonała sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku po zmarłych rodzicach.

W pierwszej kolejności - prawomocnym postanowieniem sądu rejonowego z dnia 24 listopada 2006 r. - Zainteresowana i Jej brat nabyli na podstawie dziedziczenia ustawowego po 1/2 części należącej do zmarłej - w dniu 10 maja 2006 r. - matki.

Następnie po śmierci ojca - w dniu 16 lutego 2008 r. - Wnioskodawczyni wspólnie z bratem nabyli po 1/2 części należącej do zmarłego.

W efekcie dnia 2 września 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z bratem stali się współwłaścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni 0,0783 ha.

W myśl ustawy obowiązującej do końca 2007 r. z części nabytej po matce Zainteresowana i Jej brat byli zwolnieni z opodatkowania. Natomiast z części nabytej po ojcu w dniu 26 stycznia 2009 r. Zainteresowana złożyła do urzędu skarbowego oświadczenie o skorzystaniu z ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowym budynku Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały przez okres zdecydowanie dłuższy niż 12 miesięcy, tj. od dnia 10 listopada 1981 r. do dnia 7 kwietnia 2004 r.

Zainteresowana otrzymała informację z urzędu skarbowego, że przedmiotowe zwolnienie nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, które stanowią odrębny przedmiot własności.

Zainteresowana nadmieniła, że w akcie notarialnym mowa jest o sprzedaży nieruchomości jako całości a wypis z rejestru gruntów wskazuje numer działki sklasyfikowany jako tereny mieszkaniowe B o pow. 0,0783.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ulga meldunkowa powinna zostać uznana w całości ze sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93), nieruchomość definiuje się jako "części powierzchni ziemskiej stanowiącej przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności". Według powyższej definicji budynki i urządzenia z gruntem stale związane stanowią jedną nieruchomość i jako części składowe gruntu nie mogą być przedmiotem odrębnej własności i innych praw rzeczowych.

Powołując się na ustawy o gospodarce nieruchomościami i własności lokali jako przepisy szczególne wyróżnia w Polsce trzy rodzaje nieruchomości, tj.: gruntową, budynkową i lokalową. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) definiuje w art. 4 pojęcie nieruchomości gruntowej jako "grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności".

Artykuł 143 Kodeksu cywilnego określa własność gruntu "w granicach określonych przez społeczno-gospodarcze przeznaczanie gruntu rozciąga się na przestrzeń nad i pod jego powierzchnią". Art. 47 § 1 stanowi, iż "część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych". Natomiast art. 47 § 2 stanowi iż "częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego".

Artykuł 48 tego samego kodeksu dodatkowo podkreśla, iż "do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane".

Zainteresowana jednoznacznie stwierdziła, iż zgodnie z polskimi normami prawnymi w przypadku gdy sprzedawany obiekt mieszkalny nie stanowi na mocy przepisów szczególnych odrębnego od gruntu przedmiotu własności, ulga meldunkowa powinna mieć zastosowanie do całego przychodu związanego ze zbyciem nieruchomości.

Fakt, że w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) mowa jest tylko o budynku. W ocenie Zainteresowanej przepis ten przede wszystkim przemawia za tym kiedy można skorzystać ze zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro warunkiem jest zameldowanie, to w przepisie nie może być mowy o gruncie, ponieważ prawo nie pozwala na zameldowanie na niezabudowanej działce. Należy jednak założyć, iż intencją ustawodawcy było jednak objęcie ulgą całej kwoty ze sprzedaży nieruchomości. Przepis jest nieprecyzyjny, ale ratio legis przemawia za objęciem zwolnieniem całej kwoty ze sprzedaży nieruchomości. Przepisów regulujących ulgi i zwolnienia nie można interpretować rozszerzająco, a literalne brzmienie przepisu jest niejasne, nie można bowiem do celów podatkowych sztucznie oddzielić sprzedaży domu od zbycia gruntu.

W dniu 14 lutego 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB2/415-1232/10-4/AJ stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2010 r. w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej udziału w budynku mieszkalnym, nabytego w drodze spadku po zmarłym ojcu,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej udziału w gruncie, na którym posadowiony jest budynek.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 7 marca 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.).

Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 16 marca 2011 r. znak ILPB2/415W-26/11-2/JWP.

W dniu 21 kwietnia 2011 r. wpłynęła do tutejszego organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie w części dotyczącej udziału w gruncie, na którym posadowiony jest budynek.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pismem z dnia 16 maja 2011 r. nr ILPB2/4160-37/11-2/JWP, udzielił odpowiedzi na skargę, wnosząc o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 20 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 655/11, w którym uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 200 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Pismem z dnia 21 listopada 2011 r. nr ILRP-007-297/11-2/AM od powyższego wyroku została złożona skarga kasacyjna, natomiast pismem z dnia 11 września 2012 r. nr ILRP-007-248/12-1/AM cofnięto wniesioną skargę kasacyjną.

Na skutek powyższego Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 25 września 2012 r., sygn. akt II FSK 176/12 umorzył postępowanie kasacyjne.

Dnia 11 października 2012 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 października 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 655/11 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 655/11 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2012 r., sygn. akt II FSK 176/12, umarzające postępowanie kasacyjne - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, dla określenia właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania przychodu (dochodu) uzyskanego z jej zbycia, istotne jest z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. uległy zmianie zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jednak w myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 15 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni wraz z bratem dokonali sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku po zmarłych rodzicach.

Zainteresowana i Jej brat nabyli po 1/2 części nieruchomości należącej do zmarłej - w dniu 10 maja 2006 r. - matce. Natomiast w drodze spadku po zmarłym - w dniu 16 lutego 2008 r. - ojcu Wnioskodawczyni i Jej brat nabyli po 1/2 części nieruchomości należącej do ojca.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 926 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawczynię jest data śmierci spadkodawcy. Zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku.

Powyższe oznacza, że udział w nieruchomości w drodze spadku po ojcu Zainteresowana nabyła w dniu 16 lutego 2008 r.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie - w odniesieniu do udziału w nieruchomości nabytego w dniu 16 lutego 2008 r. w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu - zastosowanie znajdują przepisy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 w zw. z ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie jednak z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 cyt. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatników uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którzy złożą w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 tejże ustawy, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. (oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej).

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okresu zameldowania na pobyt stały nie krótszego niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazano, iż w przedmiotowym budynku mieszkalnym, którego sprzedaży wraz z gruntem dokonano w dniu 15 stycznia 2009 r. Zainteresowana zameldowana była na pobyt stały przez okres przekraczający 12 miesięcy. Wnioskodawczyni wskazała również, że złożyła do urzędu skarbowego oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej.

W przedmiotowej sytuacji został zatem spełniony warunek 12 miesięcznego okresu zameldowania, oraz warunek złożenia stosownego oświadczenia, w związku z czym Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania ze wskazanego zwolnienia.

Rozpatrując natomiast będącą przedmiotem interpretacji kwestię, czy ulga meldunkowa dotyczy zarówno budynku mieszkalnego, jak i gruntu na którym on został wzniesiony należy przyjąć za wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, iż w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących zbycia nieruchomości ustawodawca nie zdefiniował tego pojęcia.

Przyjąć zatem należy, jak wskazuje Sąd, iż pojęciu temu należy nadać takie znaczenie jakie nadaje mu Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast art. 48 ww. Kodeksu, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Jak wskazał Sąd w swym wyroku, co do zasady (o ile ustawa nie stanowi inaczej) budynki i ich części są częściami składowymi gruntu. Zatem należy w takim wypadku mówić o nieruchomości zabudowanej np. budynkiem mieszkalnym, nie stanowiącym jednak odrębnej nieruchomości.

Zdaniem tut. Organu za słuszny należy uznać pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wyrażony w wyroku, iż użyte w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. pojęcie "budynek mieszkalny" nie może być rozumiane w oderwaniu od gruntu, z którym budynek jest trwale związany. Posłużenie się przez ustawodawcę terminem "budynek mieszkalny" uzasadnione było konstrukcją ulgi meldunkowej, tj. uzależnieniem prawa do zwolnienia od zameldowania trwającego określony czas. Jak wynika bowiem z przepisów administracyjnych meldunku można dokonać jedynie w lokalu (budynku), a nie na gruncie (niezależnie od tego, czy jest zabudowany, czy niezabudowany). Prawodawca wskazując na zameldowanie, jako na warunek skorzystania ze zwolnienia, nie mógł posłużyć się innym pojęciem niż budynek mieszkalny. Należy więc przyjąć, że w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. zwrot "budynek mieszkalny" ma dwa znaczenia, po pierwsze, oznacza budynek mieszkalny stanowiący odrębną własność, po drugie, grunt zabudowany budynkiem mieszkalnym. W związku z powyższym, zwolnieniu, o którym stanowi art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. podlega cały przychód uzyskany ze sprzedaży budynku mieszkalnego i gruntu, na którym jest on posadowiony bądź udziału w takim budynku i gruncie, jak w niniejszej sprawie.

Powyższe oznacza, że ulga meldunkowa obejmuje zarówno przychód z tytułu zbycia udziału w budynku mieszkalnym, jak i udziału w gruncie.

Reasumując należy stwierdzić, iż zwolnieniu z opodatkowania - w oparciu o ww. art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - będzie podlegał przysługujący Wnioskodawczyni przychód uzyskany zarówno ze sprzedaży przedmiotowego udziału w budynku mieszkalnym, jak i udziału w gruncie. W konsekwencji, na Zainteresowanej nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.