ILPB2/415-1190/11-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest:

* nieprawidłowe - w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu umowy darowizny, zniesienia współwłasności oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości,

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 10 maja 2010 r. umową darowizny od matki Wnioskodawczyni nabyła - do majątku osobistego - udział wynoszący 1/2 w lokalu mieszkalnym nr 1 położonym na terenie RP w budynku stanowiącym odrębną nieruchomość. Z własnością tego lokalu łączył się udział wynoszący 1/2 we wspólnych częściach budynku i urządzeniach, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali oraz w prawie wieczystego użytkowania gruntu. Wartość udziału została określona na kwotę 130.000,00 zł.

Z tytułu umowy darowizny Zainteresowana poniosła koszty w wysokości 1.130,90 zł, na które składały się: koszt aktu i opłaty sądowej.

Lokal nr 1 składał się z dwóch odrębnych niezależnych mieszkań, z których jedno znajdowało się na parterze i było w użytkowaniu Wnioskodawczyni, natomiast drugie - na poddaszu - znajdowało się w użytkowaniu osoby dla Niej obcej-niespokrewnionej.

Postanowieniem sądu z dnia 28 marca 2011 r. zniesiono współwłasność lokalu nr 1 w ten sposób, że ustanowiono dwa odrębne lokale mieszkalne oznaczone numerami 1 i 3, z których to:

* lokal nr 1 stanowi własność Wnioskodawczyni położony na parterze tego budynku wraz z udziałem 2387/10000 części w nieruchomości wspólnej,

* lokal nr 3 wraz z udziałem 2613/10000 części w nieruchomości wspólnej.

Zniesienie współwłasności spowodowało, iż faktycznie - przypadający Wnioskodawczyni - udział w lokalu nr 1 zmniejszył się z 1/2 na 2387/10000 części. Zmiana udziałów nie wpłynęła na dotychczasowe użytkowanie lokali mieszkalnych. W wyniku zmniejszenia się udziału Wnioskodawczyni w prawie nie uzyskała i nie żądała opłaty za utracony udział.

W wyniku zniesienia współwłasności Zainteresowana poniosła koszty w wysokości 808,60 zł na które składały się:

W dniu 13 grudnia 2011 r. Zainteresowana zbyła - za kwotę 120.000,00 zł - lokal mieszkalny nr 1 stanowiący odrębną nieruchomość. Zbycie nie nastąpiło w ramach wykonania działalności gospodarczej.

W wyniku sprzedaży lokalu Wnioskodawczyni poniosła koszty 768,00 złotych, na które to składały się koszty wynagrodzenia notariusza oraz VAT.

W dniu 28 czerwca 2011 r. Zainteresowana nabyła wraz z mężem - w ramach wspólności majątkowej - lokal mieszkalny położony na terenie RP. Na kupno przedmiotowego lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni i Jej mąż zaciągnęli kredyt na cele mieszkaniowe w wysokości 65.000,00 zł w banku mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kredyt został spłacony w wysokości 63.185,00 zł z konta osobistego, na które wpłynęła wpłata za sprzedaż lokalu mieszkalnego nr 1. Wpłacone pieniądze za sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiły odrębny majątek Wnioskodawczyni. Do rachunku bankowego nie jest upoważniony Jej mąż. W chwili dokonywania spłaty kredytu i odsetek Zainteresowana dysponowała przychodem ze sprzedaży nieruchomości oraz nie korzystała i nie korzysta z ulgi odsetkowej na podstawie art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu udokumentowanych wydatków wskazanych powyżej z tytułu umowy darowizny, zniesienia współwłasności oraz z tytułu umowy sprzedaży nieruchomości oraz czy przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości może zostać przeznaczony - w kwocie 63.185,00 zł - na spłatę zaciągniętego wraz z mężem kredytu wraz z odsetkami na cele mieszkaniowe i zostanie rozliczony w całości jako kwota dochodu zwolnionego z podatku na postawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawione powyżej koszty udokumentowanych wydatków z tytułu umowy darowizny, zniesienia współwłasności oraz z tytułu umowy sprzedaży nieruchomości należy uznać za koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowana uważa, iż koszty kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego na kupno innego lokalu mieszkalnego należy zaliczyć jako kwotę dochodu zwolnionego z podatku na postawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest to wydatek na cele mieszkaniowe zaciągnięty w banku położonym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i powinny być zaliczone w całości, a nie w części, gdyż spłata kredytu nastąpiła bezpośrednio z rachunku bankowego Wnioskodawczyni, a nie z rachunku bankowego Jej męża. Ponadto, na koncie znajdowały się pieniądze z odrębnego majątku za sprzedaż lokalu mieszkalnego nr 1. Wnioskodawczyni uważa, że może rozporządzać swoim majątkiem odrębnym. Zainteresowana nie korzystała i nie korzysta z ulgi odsetkowej na podstawie art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu umowy darowizny, zniesienia współwłasności oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości,

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 10 maja 2010 r. - tytułem darowizny od matki - Wnioskodawczyni nabyła do majątku osobistego udział w wysokości 1/2 w lokalu mieszkalnym nr 1 w budynku stanowiącym odrębną nieruchomość. Z własnością tego lokalu łączył się udział wynoszący 1/2 we wspólnych częściach budynku i urządzeniach oraz w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

Postanowieniem sądu z dnia 28 marca 2011 r. zniesiono współwłasność przedmiotowego lokalu w ten sposób, że ustanowiono dwa odrębne mieszkania oznaczone numerami 1 i 3, z których to: lokal nr 1 wraz z udziałem 2387/10000 części w nieruchomości wspólnej - przyznano Wnioskodawczyni, natomiast lokal nr 3 wraz z udziałem 2613/10000 części w nieruchomości wspólnej - przyznano innej osobie.

Stosownie do art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, ale wyłącznie wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat czy dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat czy dopłat. Zatem, jeśli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Przedstawiając stan faktyczny Zainteresowana wskazała, iż zniesienie współwłasności spowodowało, iż faktycznie - przypadający Wnioskodawczyni - udział w lokalu nr 1 zmniejszył się z 1/2 na 2387/10000 części.

Tak więc w wyniku zniesienia współwłasności po stronie Zainteresowanej nie wystąpiło przysporzenie w majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności.

W związku z tym należy stwierdzić, iż datą nabycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię jest data jej nabycia w drodze darowizny, czyli 10 maja 2010 r.

A zatem dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia ww. mieszkania - z uwagi na fakt, iż zostało ono nabyte przez Zainteresowaną w dniu 10 maja 2010 r. - należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z powyższego w sposób bezsporny wynika, że wskazane przez Wnioskodawczynię wydatki z tytułu umowy darowizny, zniesienia współwłasności oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości nie zostały wymienione w cytowanym przepisie art. 22 ust. 6d. Wydatki te nie są bowiem ani udokumentowanymi nakładami, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynionymi w czasie ich posiadania ani kwotą zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu - o których mowa w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - poniesionych wydatków z tytułu umowy darowizny, zniesienia współwłasności oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż poniesione przez Zainteresowaną wydatki z tytułu zniesienia współwłasności oraz z tytułu umowy sprzedaży nieruchomości można zaliczyć do kosztów odpłatnego zbycia o których mowa w ww. art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do możliwości przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na spłatę - zaciągniętego wraz z mężem - kredytu należy stwierdzić, co następuje.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

Artykuł 21 ust. 29 ww. ustawy stanowi, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Powyższy przepis ma zapobiec podwójnemu odliczaniu tych samych wydatków raz jako poniesionych faktycznie na podstawie faktur VAT a drugim razem jako pokrytych kredytem.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe. Istotne jest to, aby kredyt zaciągnięty był przed uzyskaniem przychodu ze zbycia.

W świetle tego przepisu celem mieszkaniowym będzie spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętych wyłącznie przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia. Ponadto ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe czyli m.in. na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Przedmiotowe zwolnienie nie będzie więc obejmować tej części kredytu, którą Wnioskodawczyni spłaciła przed zbyciem lokalu mieszkalnego.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy jasno wskazuje, że wydatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia ma nastąpić począwszy od dnia odpłatnego zbycia. Jest to zatem pierwszy dzień z okresu jaki ustawodawca dał podatnikowi na wydatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia celem skorzystania ze zwolnienia. Kredyt i odsetki spłacone przed datą odpłatnego zbycia nie są wydatkiem na cele mieszkaniowe.

Natomiast aby ustalić czy Wnioskodawczyni może odliczyć dochód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - pomimo tego, że stanowiło ono wyłącznie majątek osobisty Zainteresowanej - na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem na zakup innego lokalu, należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 ww. ustawy).

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni może przeznaczyć środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego (po dniu uzyskania przychodu ze sprzedaży) należącego do Jej majątku odrębnego na spłatę kredytu i odsetek od tego kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem na zakup innego lokalu mieszkalnego.

W konsekwencji, Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile nie korzystała z ulg podatkowych.

Na skorzystanie z powyższego zwolnienia bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawczyni zostały wydatkowane na spłatę zaciągniętego wspólnie z mężem kredytu na nabycie do majątku wspólnego małżonków lokalu mieszkalnego. Zatem Zainteresowana ma możliwość przeznaczenia całej, wskazanej przez siebie we wniosku kwoty na powyższy cel.

Końcowo, tut. Organ informuje, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wydając interpretację w trybie ww. przepisu organ nie oblicza kwot przychodu korzystającego ze zwolnienia przedmiotowego z tytułu wydatkowania na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, iż ewentualne obliczenie kwoty dochodu zwolnionego nie należy do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym tut. Organ nie odniósł się do tego czy przedstawiona przez Wnioskodawczynię kwota stanowi w rozpatrywanej sprawie kwotę dochodu zwolnionego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.