ILPB2/415-1173/12-6/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie: 27 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2013 r. (data wpływu: 29 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2012 r. Pani i Pan złożyli do Urzędu Skarbowego (...) wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości.

Następnie, pismem z dnia 19 grudnia 2012 r., nr OB I-34/410-1318/12, Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Wilda - na podstawie art. 170 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa w zw. z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego przekazał według właściwości wniosek Pani i Pana do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest - w związku z § 6 ww. rozporządzenia - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 1, § 3 i § 4 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 12 marca 2013 r., nr ILPB2/415-1173/12-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 12 marca 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 23 marca 2013 r.), zaś w dniu 29 marca 2013 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2011 r. Wnioskodawca nabył w drodze spadku 1/2 części 1/2 udziału w lokalu, stanowiącym odrębną własność wraz z obciążeniem w postaci kredytu hipotecznego oraz zadłużeniem w spółdzielni mieszkaniowej.

Łączna wartość przedmiotu spadku, czyli wartość 1/2 udziału w przedmiotowym lokalu wynosi 90 000 zł (czyli wartość nabytego przez Wnioskodawcę udziału wynosi 45 000 zł), obciążenie hipoteczne - 119 000 zł, zadłużenie w spółdzielni - należność główna w kwocie 8 396 zł plus odsetki.

Z uwagi na swoją sytuację materialną, Zainteresowany musiał sprzedać mieszkanie, aby spłacić długi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zbyciem nieruchomości przed upływem 5 lat, Zainteresowany musi zapłacić podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, obciążenie hipoteczne wraz z zadłużeniem w spółdzielni mieszkaniowej przewyższa wartość nabytego łącznie udziału.

Zainteresowany uważa, że spłata hipoteki oraz zadłużenia czynszowego obniża podstawę opodatkowania, gdyż są to koszty związane z nabyciem spadku i sprzedażą nieruchomości. Zatem, podatek dochodowy od sprzedaży udziałów nabytych w drodze spadkobrania będzie wynosił 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w 2011 r. Wnioskodawca nabył w drodze spadku 1/2 części 1/2 udziału w lokalu, stanowiącym odrębną nieruchomość wraz z obciążeniem w postaci kredytu hipotecznego oraz zadłużeniem w spółdzielni mieszkaniowej. Łączna wartość przedmiotu spadku, czyli wartość 1/2 udziału w przedmiotowym lokalu wynosi 90 000 zł (czyli wartość nabytego przez Wnioskodawcę udziału wynosi 45 000 zł), obciążenie hipoteczne - 119 000 zł, zadłużenie w spółdzielni - należność główna w kwocie 8 396 zł plus odsetki.

Z uwagi na swoją sytuację materialną, Zainteresowany musiał sprzedać mieszkanie, aby spłacić długi.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dla ustalenia daty nabycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będących przedmiotem spadku, istotny jest dzień otwarcia spadku, czyli śmierci spadkodawcy.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, że nabycie przez Wnioskodawcę w drodze spadku przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 2011 r., w związku z czym jej zbycie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, będzie stanowiło źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast art. 30e ust. 2 tejże ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy z kolei art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie zaś do art. 30e ust. 5 ww. ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, co wynika z treści art. 19 ust. 1 cyt. ustawy podatkowej, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast przepisem określającym, jakiego rodzaju wydatki uznaje się za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, jest art. 22 ust. 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi on, że za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy)

Jak wynika zatem z cytowanego art. 22 ust. 6d ustawy do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku zaliczyć można wyłącznie:

* udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,

* kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na odziedziczoną nieruchomość (w przypadku gdy oprócz wspomnianej nieruchomości spadek obejmował inne przedmioty).

Kwota długu w postaci kredytu hipotecznego obciążającego nabytą w drodze spadku nieruchomość wraz z zadłużeniem wobec spółdzielni mieszkaniowej nie stanowią żadnej z powyższych kategorii, a zatem nie mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Zauważyć należy, iż dług spadkowy, jakkolwiek wpływa na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, pozostaje bez wpływu na ustalenie tej podstawy w podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku sprzedaży nieruchomości, czy udziału w nieruchomości nabytych w drodze spadku. Dług również nie jest nakładem zwiększającym wartość nieruchomości.

Z samej swej istoty dług nie może pomniejszać przychodu do opodatkowania, bo dług nie służy nigdy uzyskaniu przychodu; przychód często jest natomiast wydatkowany na spłatę długu, który obciąża spadkobiercę. Niedopuszczalne jest więc twierdzenie, że kredyt wraz z zadłużeniem wobec spółdzielni mieszkaniowej, obciążające nabytą w drodze spadku nieruchomość, bądź udział w niej, mogą być dla spadkobiercy kosztem nabycia nieruchomości, bądź udziału w niej. Nabycie w spadku jest zawsze nabyciem nieodpłatnym, gdyż oczywistym jest, że spadkobierca niczego nie płaci spadkodawcy za odziedziczenie po nim spadku.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie podstawę opodatkowania stanowi dochód obliczony stosownie do uregulowań cyt. art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże kwota spłaconego przez Wnioskodawcę kredytu oraz zadłużenia wobec spółdzielni mieszkaniowej w żaden sposób nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu zawartych w cyt. art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego nie może zostać uwzględniona przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu analizowanej sprzedaży.

W konsekwencji, na Zainteresowanym ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu rzeczonej transakcji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.