ILPB2/415-1160/09-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania umowy użyczenia - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania umowy użyczenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Grunt ten jest przeznaczony pod zabudowę mieszkalną. Zainteresowany chce ww. grunt nieodpłatnie użyczyć, na podstawie art. 710 Kodeksu cywilnego, swojemu synowi (I grupa podatkowa). Zamiarem syna Wnioskodawcy jest rozpoczęcie działalności gospodarczej (planowana forma prowadzenia działalności: osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą), polegającej na postawieniu budynku lub budynków z przeznaczeniem na wynajem. Oprócz gruntu Zainteresowany zamierza w ramach drugiej umowy, nieodpłatnie użyczyć synowi także samochód osobowy, stanowiący własność Wnioskodawcy. Samochód ten byłby używany dla celów działalności syna, opisanej wyżej. Zarówno grunt, jak i pojazd nie będą środkami trwałymi syna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy "przychód", który powstaje u Wnioskodawcy i u Jego syna jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. czy umowy użyczenia gruntu oraz pojazdu są zwolnione z podatku dochodowego zarówno po stronie Zainteresowanego, jak i Jego syna.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy bezpłatnego użyczenia gruntu oraz pojazdu są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, zarówno po Jego stronie jak i po stronie syna. Zgodnie ze stanem obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. osoba udostępniająca nieodpłatnie nieruchomość nie uzyskuje przychodu. Przychód ten powstaje po stronie biorącego w użyczenie, ale jest on zwolniony z podatku, ponieważ należy do i grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie użyczyć synowi niezabudowaną nieruchomość gruntową oraz samochód.

Umowa użyczenia jest, obok umowy najmu i dzierżawy, jedną z umów nazwanych, regulujących zasady używania rzeczy.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) użyczenie jest umową, przez którą użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Z przytoczonej definicji wynika, że przedmiotem wskazanej umowy mogą być zarówno rzeczy ruchome jak i nieruchomości, a jej istotną cechą jest nieodpłatny charakter co oznacza, że biorący w używanie nie ma obowiązku dokonywania żadnych świadczeń i opłat na rzecz dającego do bezpłatnego używania.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) z dniem 1 stycznia 2009 r. uchylono przepisy art. 10 ust. 1 pkt 5 oraz art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W następstwie tej zmiany osoba, która oddaje do nieodpłatnego używania innej osobie nieruchomość (w rozpatrywanym wniosku ojciec synowi), nie ma już z tego tytułu obowiązku ustalania hipotetycznego przychodu w wysokości rynkowej wartości czynszu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że nieodpłatne użyczenie synowi nieruchomości oraz samochodu nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem niniejsza interpretacja skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i nie dotyczy konsekwencji podatkowych z tytułu zawarcia umowy użyczenia dla syna Zainteresowanego.

Syn Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.