ILPB2/415-1144/10-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2010 r. (data wpływu 7 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zbycia (sprzedaży) udziałów - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zbycia (sprzedaży) udziałów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 9 stycznia 2002 r. została zawarta umowa spółki cywilnej ojca z matką Wnioskodawcy. W celu rozpoczęcia działalności wspólnicy wnieśli do spółki jako wkład początkowy po tysiąc złotych (1000 zł). Zgodnie z umową wspólnie uczestniczyli w zyskach i stratach w częściach proporcjonalnych do wielkości udziałów. Umowa została zawarta na czas nieokreślony, a każdy ze wspólników mógł wypowiedzieć swój udział w spółce z 6 miesięcznym okresem wypowiedzenia. W dniu 2 stycznia 2008 r. sporządzono aneks do umowy i do spółki wprowadzony został Wnioskodawca jako trzeci wspólnik. Do spółki wniósł wkład pieniężny w wysokości 200 zł W związku z wejściem do spółki Zainteresowanego nastąpiła zmiana proporcji udziałów w spółce - i tak wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach w sposób następujący:

Przedmiotem działalności spółki cywilnej jest obsługa i naprawy pojazdów oraz sprzedaż części i akcesorii do pojazdów mechanicznych. W skład majątku spółki wchodzą maszyny, które są w zasadzie już zamortyzowane. Ze względu na rozmiar prowadzonej działalności Zainteresowany prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Z podatku dochodowego rozlicza się na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych, czyli bez względu na wielkość dochodów według stawki 19%.

Ojciec Zainteresowanego chce wystąpić ze spółki i będzie nadal prowadzić jednoosobową inną działalność gospodarczą, a udziały zbyć (sprzedać) na rzecz Wnioskodawcy. Cena zbycia udziałów jest znacznie wyższa od wniesionego wkładu (około 250 tys. zł). Spłata udziałów przez Zainteresowanego ma nastąpić jednorazowo, bądź w ratach w ciągu 10 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy wobec zbycia udziałów ojca na rzecz Wnioskodawcy, ale przy rozłożeniu spłaty na raty w ciągu 10 lat traktuje się tę spłatę jako nieoprocentowaną pożyczkę udzieloną na Jego rzecz, co oznacza ustalenie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń na zasadach określonych w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozłożenie spłaty na raty nie skutkuje opodatkowaniem podatkiem dochodowym, gdyż nie należy w omawianej sytuacji traktować tej formy spłaty jako nieoprocentowanej pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że ojciec zamierza zbyć (sprzedać) na rzecz Wnioskodawcy udziały w spółce cywilnej. Strony umowy rozważają możliwość dokonania spłaty udziałów przez Zainteresowanego w ratach w ciągu 10 lat. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy taka spłata nie zostanie potraktowana jako nieoprocentowana pożyczka, co w konsekwencji spowoduje, że po Jego stronie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Powyższa zasada swobody umów - także w przypadku umowy sprzedaży - pozwala dowolnie ustalić przez strony umowy sposób zapłaty i jej termin. Tak więc ojciec Wnioskodawcy ma prawo rozłożyć płatność za sprzedane udziały na okres nawet 10 lat, bez pobierania z tego tytułu jakiejkolwiek dodatkowej opłaty.

Nie można zatem powiedzieć, że w takiej sytuacji po stronie Zainteresowanego powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że zbycie udziałów przez ojca na rzecz Wnioskodawcy przy rozłożeniu spłaty na raty na okres 10 lat, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. organ informuje, iż w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych w dniu 7 stycznia 2011 r. wydana została interpretacja indywidualna nr ILPB2/436-237/10-2/MK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.