ILPB2/415-1125/10-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010 r. (data wpływu 7 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z innych źródeł - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z innych źródeł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2006 r. bezinteresownie ustanowił hipotekę kaucyjną na rzecz banku do kwoty 287.592,44 zł na swojej nieruchomości na zabezpieczenie kredytu zaciągniętego przez osobę trzecią.

Zabezpieczenie w postaci hipoteki miało zostać udzielone na krótki okres czasu, tj. ok. 3 lat, do czasu znalezienia przez kredytobiorcę innej nieruchomości zamiennej na przeniesienie przedmiotowej hipoteki.

W związku z tym, że bank nie wyraził zgody na przeniesienie hipoteki na inną zaproponowaną przez kredytobiorcę nieruchomość, a Zainteresowany potrzebował pilnie środków finansowych i zmuszony był do wystawienia obciążonej nieruchomości na sprzedaż, zawarł z kredytobiorcą porozumienie w dniu 4 sierpnia 2010 r. Na mocy ww. porozumienia Wnioskodawca zobowiązał się do spłaty całości zobowiązań na rzecz banku w kwocie 130.000,00 zł, w celu zwolnienia hipoteki.

Na powyższy cel Zainteresowany zaciągnął kredyt w dniu 3 sierpnia 2010 r. na kwotę 120.000,00 zł. Reszta została spłacona ze środków własnych.

Kredytobiorca zobowiązał się pokryć wszelkie koszty i prowizje związane z wnioskiem o wykreślenie hipoteki. W chwili obecnej kredytobiorca nie ma innych możliwości spłaty zobowiązania finansowego wobec Wnioskodawcy, jak tylko w ratach w jakich spłacał poprzedni kredyt, tj. według zasad wynikających z umowy kredytowej, ewentualnych aneksów, regulaminów i harmonogramów spłat.

Raz w miesiącu począwszy od sierpnia 2010 r., kredytobiorca jest zobowiązany wpłacać na osobiste konto Zainteresowanego ratę kredytu wynikającą z umowy z bankiem obejmującą należność główną plus odsetki. Pieniądze te Wnioskodawca w całości będzie przeznaczał na spłatę swojego kredytu zaciągniętego w celu zwolnienia hipoteki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wpłacona comiesięczna kwota zawierająca należność główną plus odsetki od kredytobiorcy, zgodnie z zawartym porozumieniem będzie stanowiła w myśl przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód dla osoby Zainteresowanego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody uzyskane w formie odsetek są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Kwota należności głównej i odsetki nie będą stanowiły u Zainteresowanego przychodu, gdyż będą przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego celem spłaty zobowiązania zabezpieczonego hipoteką. W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie wystąpi po Jego stronie przychód, który należałoby opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Według art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Artykuł 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Wskazać należy, że użyty przez ustawodawcę zwrot "w szczególności" wskazuje na to, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym i związku z tym poza wymienionymi w tym przepisie, także inne przychody mogą być przychodami "z innych źródeł".

W sytuacji opisanej we wniosku Wnioskodawca ustanowił hipotekę kaucyjną na rzecz banku do na swojej nieruchomości na zabezpieczenie kredytu zaciągniętego przez osobę trzecią. W związku ze sprzedażą nieruchomości Zainteresowany spłacił ww. hipotekę ze środków uzyskanych częściowo z kredytu. Następnie zawarł porozumienie z osobą której poręczył kredyt, że osoba ta zobowiązana jest wpłacać na osobiste konto Zainteresowanego ratę kredytu wynikającą z umowy z bankiem obejmującą należność główną plus odsetki. Pieniądze te Wnioskodawca w całości będzie przeznaczał na spłatę swojego kredytu zaciągniętego w celu zwolnienia hipoteki.

Sytuację Zainteresowanego w przedmiotowej sprawie można porównać do pozycji poręczyciela, który zobowiązał się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Środki uzyskane przez Wnioskodawcę można natomiast przyrównać do środków uzyskiwanych tytułem roszczenia regresowego (roszczenia zwrotnego), które jest roszczeniem na podstawie którego, podmiot zaspokajający roszczenie do którego był zobowiązany na podstawie określonej umowy lub przepisów prawa, może domagać się zwrotu spełnionego wcześniej świadczenia.

Zatem w związku z otrzymaniem przez Zainteresowanego od kredytobiorcy powyższych kwot nie dochodzi do powstania po Jego stronie przysporzenia majątkowego, które stanowiłoby dochód podlegający opodatkowaniu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż w sytuacji kiedy otrzymywane przez Zainteresowanego pieniądze - należność główna plus odsetki - są przeznaczane na spłatę kredytu zaciągniętego celem spłaty hipoteki po Jego stronie nie powstaje konieczność zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.