ILPB2/415-1116/10-3/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010 r. (data wpływu 30 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej od brata kwoty - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania otrzymanej od brata kwoty.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 14 grudnia 2010 r. nr ILPB2/436-223/10-2/AJ, ILPB2/415-1116/10-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowaną do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że w przypadku, gdy Zainteresowana nie wskaże, którego stanu faktycznego dotyczy uiszczona kwota lub nie wpłaci brakującej kwoty 5 zł, wniosek będzie podlegał rozpatrzeniu jedynie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w podatku od spadków i darowizn zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 14 grudnia 2010 r., (skutecznie doręczono dnia 16 grudnia 2010 r.), zaś w dniu 17 grudnia 2010 r. na konto Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęła brakująca kwota w wysokości 5 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 5 sierpnia 2008 r. uprawomocniło się postanowienie sądu rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu przez Zainteresowaną i Jej brata. Każdy ze spadkobierców nabył 1/2 spadku.

W skład masy spadkowej wchodził również wkład budowlany za lokal mieszkalny objęty spółdzielczym prawem lokatorskim.

Nabycie przysługującego udziału w spadku Wnioskodawczyni zgłosiła w terminie na formularzu SD-Z1 i uzyskała zwolnienie od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W toku podjętego pomiędzy Zainteresowaną i Jej bratem postępowania o dział spadku przed sądem rejonowym w dniu 20 lutego 2009 r. zawarta została ugoda sądowa, mocą której brat miał za zrzeczeniem się Zainteresowanej wejść w wyłączne prawa lokatorskie do spółdzielczego mieszkania, gdzie wkład budowlany objęty był masą spadkową, zyskać członkowstwo w spółdzielni, przekształcić swoje prawo lokatorskie we własnościowe, sprzedać je i połowę należności po potrąceniu kosztów przekazać Wnioskodawczyni tytułem rozliczenia, co też uczynił.

W dacie stwierdzenia nabycia spadku i ugodowego działu spadku Zainteresowana nie miała żadnych praw do lokalu mieszkalnego wyjąwszy udział we wkładzie budowlanym mieszkania spadkowego, którego powierzchnia wyniosła 122,51 m^2. Spłatę ze strony brata Wnioskodawczyni przeznaczyła na cele mieszkaniowe.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku od spadków i darowizn w dniu 29 grudnia 2010 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB2/436-223/10-3/AJ.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie uchybiła ordynacji i ustawom podatkowym, nie mniej nietypowy stan faktyczny i różnorakie stanowiska uzyskiwane ustnie w organach skarbowych szczebla podstawowego skłaniają Ją jako podatnika przez ostrożność, aby upewnić się co do własnego przekonania odwołując się do autorytetu tamt. Izby.

Zainteresowana uważa, że nie ciąży na Niej żadna zaległość z tytułu podatku dochodowego, a zatem rozważania na temat zwolnień lub ulg w tym podatku są bezprzedmiotowe. Wnioskodawczyni nie poczuwa się do kolejnych kroków ku organom skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c).

Jak wskazuje art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Należy zatem przyjąć, iż do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy, można zaliczyć także inne prawa nie wymienione w tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw jak również z ich odpłatnego zbycia.

Rozpatrując przedmiotową sprawę należy również zwrócić uwagę na zapisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) - w stanie prawnym obowiązującym na dzień dokonania przez spadkobierców działu spadku - a szczególnie na postanowienia Rozdziału 2 tej ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni.

Z kolei z art. 9 ust. 3 ww. ustawy wynika, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. Jednakże z chwilą śmierci jednego z małżonków spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, które przysługiwało obojgu małżonkom, przypada z mocy prawa drugiemu małżonkowi (art. 14 ust. 1 ustawy). Wreszcie należy również zwrócić uwagę na treść art. 9 ust. 4 ww. ustawy według którego spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego powstaje z chwilą zawarcia między członkiem a spółdzielnią umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Umowa powinna być zawarta pod rygorem nieważności w formie pisemnej.

Jak z powyższego wynika ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu związany jest wkład mieszkaniowy, który członkowie spółdzielni są obowiązani wnieść w celu uczestniczenia w pokryciu kosztów budowy lokalu. Wykluczenie możliwości dziedziczenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu nie narusza uprawnień spadkobierców do dziedziczenia wkładu mieszkaniowego związanego z takim prawem, co zostało uregulowane w art. 14 ust. 2 ww. ustawy.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu przedmiotem spadku nie jest to prawo, ale wkład mieszkaniowy z nim związany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na mocy postanowienia sądu rejonowego z dnia 5 sierpnia 2008 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu Zainteresowana i Jej brat nabyli po 1/2 spadku. W skład masy spadkowej wchodził również wkład budowlany za lokal mieszkalny objęty spółdzielczym prawem lokatorskim.

W toku podjętego pomiędzy Zainteresowaną i Jej bratem postępowania o dział spadku przed sądem rejonowym w dniu 20 lutego 2009 r. zawarta została ugoda sądowa, mocą której brat miał za zrzeczeniem się Zainteresowanej wejść w wyłączne prawa lokatorskie do spółdzielczego mieszkania, gdzie wkład budowlany objęty byt masą spadkową, zyskać członkowstwo w spółdzielni, przekształcić swoje prawo lokatorskie we własnościowe, sprzedać je i połowę należności po potrąceniu kosztów przekazać Wnioskodawczyni tytułem rozliczenia, co też uczynił.

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie miał miejsce odpłatny dział spadku, którego przedmiotem był wkład budowlany.

Zatem kwota uzyskana w wyniku odpłatnego działu spadku, który ma za przedmiot wkład mieszkaniowy w spółdzielni mieszkaniowej, stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą zawartą w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają ich sumę, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód czyli przychód po potrąceniu ewentualnych kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zatem, uzyskanie przez Zainteresowaną kwoty z tytułu spłaty za przysługujący Jej udział we wkładzie budowlanym stwarza dla Niej powinność podatkową, ponieważ osiągnęła przychód z praw majątkowych.

Uzyskany przez Wnioskodawczynię dochód nie mieści się w katalogu zwolnień określonych w art. 21 ww. ustawy, w związku z czym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do dyspozycji art. 45 ust. 1 ww. ustawy, winien on być wykazany - wraz z pozostałymi dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej - w rocznym zeznaniu podatkowym, składanym do urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano zbycia ww. prawa. W tym samym terminie należy zapłacić podatek z ww. tytułu.

Końcowo, należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.