ILPB2/415-1075/10-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2010 r. (data wpływu 21 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki komandytowej prawa użytkowania wieczystego gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 21 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki komandytowej prawa użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której posiada 300 udziałów. Udziały w tej spółce posiada jeszcze tylko jeden wspólnik, do którego należy pozostała część udziałów.

Zainteresowany zamierza wraz z ww. spółką, której jest wspólnikiem zawrzeć umowę spółki komandytowej, w której spółka wymieniona spółka kapitałowa byłaby komplementariuszem, zaś Zainteresowany byłby komandytariuszem. Jako wkład do tworzonej spółki komandytowej Wnioskodawca zamierza wnieść prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, której właścicielem jest gmina, a której użytkownikiem wieczystym jest On. Nieruchomość ta jest nieruchomością zabudowaną budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość, będącą własnością Zainteresowanego. Zarówno nieruchomość gruntowa, jak i znajdujący się na niej budynek nie służą Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie są one składnikiem przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Zainteresowanego. Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z własnością budynku Wnioskodawca nabył w dniu 26 lutego 2010 r. na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego.

Jako wkład do nowo tworzonej spółki komandytowej Zainteresowany zamierza wnieść jedynie prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, gdyż mieszczący na niej budynek planuje wyburzyć.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez komandytariusza tytułem wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki komandytowej składnika majątku w postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niewykorzystywanej przez wnoszącego w działalności gospodarczej spowoduje po Jego stronie - jako osoby fizycznej - powstanie przychodu podatkowego prowadzącego do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.f) nie regulują w sposób bezpośredni kwestii skutków wniesienia wkładu niepieniężnego (w tym w postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości) do spółki komandytowej.

W opinii Zainteresowanego wniesienie prawa użytkowania wieczystego tytułem aportu do spółki komandytowej na gruncie u.p.d.f. jest zdarzeniem neutralnym podatkowo, gdyż nie skutkuje powstaniem przychodu ani po stronie wnoszącego wkład niepieniężny, ani po stronie pozostałych wspólników spółki komandytowej, która ten aport nabywa, a związku z tym nie prowadzi do powstania obowiązku podatkowego.

Przede wszystkim wniesienie aportu do spółki osobowej, a taką jest spółka komandytowa nie powoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie rodzi skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wniesienie aportu nie wiąże się z odpłatnym zbyciem składnika majątku. Poza tym prawo użytkowania wieczystego nieruchomości przysługujące Wnioskodawcy nie jest w opisanym zdarzeniu przyszłym, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.f. składnikiem majątku wykorzystywanym na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, gdyż Zainteresowany nigdy tego prawa w takich celach nie wykorzystywał.

W związku z powyższym w opisanym zdarzeniu przyszłym nie można mówić o istnieniu źródła przychodów, o którym mowa 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.f.

Wniesienie wkładów niepieniężnych do spółki komandytowej nie stanowi również źródła przychodów z kapitałów pieniężnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.f., gdyż przepis ten odnosi się jedynie do spółek kapitałowych, zaś spółka komandytowa jest spółką osobową.

Wniesienie wkładu do spółki osobowej nie stanowi też źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.f. Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 2 u.p.d.f, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntów do spółki jest wyłączone ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.f, tj. odpłatnego zbycia rzeczy i praw.

Ponadto nie można w stanie faktycznym dotyczącym opisanego zdarzenia przyszłego mówić o odpłatności związanej z wnoszonym do spółki osobowej wkładem, gdyż w zamian za wkład wnoszący nie otrzymuje zapłaty ceny, ani żadnego innego ekwiwalentu o charakterze odpłatności. Nie może takiej odpłatności stanowić na gruncie u.p.d.f określenie udziału kapitałowego wspólnika. Udział kapitałowy wspólnika odpowiadający wartości wniesionego wkładu to przysługujące w zamian za wkład (objęte) prawa udziałowe które nie są w żaden sposób zmaterializowane lecz są określone jako "prawa i obowiązki" wspólnika w spółce i nie są w sensie prawnym wynagrodzeniem za wkład.

Otrzymanie więc przez wspólnika udziałów kapitałowych, służących jedynie określeniu zakresu praw i obowiązków wspólnika wobec spółki nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wspólnika. Tym samym nie powstaje przychód z jakiegokolwiek źródła wskazanego w u.p.d.f.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy, u.p.d.f nie zawiera przepisów pozwalających uznać, iż wniesienie aportem do spółki komandytowej prawa użytkowania wieczystego gruntu skutkuje powstaniem przychodu po stronie wnoszącego i tym samym prowadzi do powstania obowiązku podatkowego.

Tak więc planowane przez Zainteresowanego czynności opisane w stanie faktycznym będą na gruncie u.p.d.f. neutralne podatkowo.

Reasumując - zdaniem Wnioskodawcy - wniesienie wkładu do spółki komandytowej nie skutkuje powstaniem przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany powołuje pisma organów podatkowych oraz wyroki sądów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu, na spółkę.

Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonej w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika.

Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłami przychodów są:

Przepis art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Przepis ten wyłącza z opodatkowania zdefiniowane kategorie wkładu niepieniężnego. Jednakże nie można z jego treści wywieść, iż wniesienie do spółki osobowej wkładu w postaci nieruchomości w zamian za udział kapitałowy spółki, nie stanowi odpłatnego zbycia tej nieruchomości.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

W złożonym wniosku wskazano, że do spółki komandytowej zostanie wniesiony aport w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu, który nie jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej.

Zatem wskazać należy, iż wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1, jak również nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jakim są kapitały pieniężne, ponieważ przepis ten dotyczy wyłącznie wnoszenia wkładu niepieniężnego do spółek posiadających osobowość prawną, albo wkładów do spółdzielni. Nie ma natomiast zastosowania do wkładu niepieniężnego wnoszonego do spółki osobowej.

Wobec tego w opisanej sytuacji nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych należy stwierdzić, iż wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę w treści wniosku orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, iż nie mogą one wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.