ILPB2/415-106/10-4/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2010 r. (data wpływu 18 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 kwietnia 2010 r. (data wpływu 7 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 marca 2010 r., znak ILPB2/415-106/10-2/AJ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia tego wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 30 marca 2010 r., skutecznie doręczono w dniu 2 kwietnia 2010 r. Natomiast odpowiedź została nadana w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 7 kwietnia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż z pisma Ambasady Amerykańskiej z dnia x 1996 r. wynika, że otrzymuje rentę wdowią, która przysługuje Jej po zmarłym mężu byłym żołnierzu sił zbrojnych USA.

Bank w Polsce pobrał Zainteresowanej w 1995 r. zaliczki na podatek dochodowy od tego świadczenia.

Jednocześnie Wnioskodawczyni otrzymała informację, że otrzymywana przez Nią renta wdowia jest zwolniona z opodatkowania na mocy § 9 ust. 1 pkt 16 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 35, poz. 173).

Bank, z którego usług Wnioskodawczyni korzysta od wypłaconego Jej świadczenia, tj. renty wdowiej w latach 1998-2008 nie pobierał zaliczki na podatek dochodowy.

Niemniej jednak sporządzał informację o dochodach PIT-11, w których w części E wykazywał przedmiotowe świadczenie jako emerytury/renty zagraniczne podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zamiast w części F jako przychody otrzymywane z zagranicy, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, iż:

* otrzymywane przez Nią świadczenie jest rentą inwalidzką z tytułu inwalidztwa wojennego,

* otrzymywane przez Nią świadczenie jest kwotą zaopatrzenia ofiar wojny oraz członków ich rodzin,

* przedstawiła płatnikowi dokument instytucji zagranicznej stwierdzający charakter przyznanego świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta wdowia z zagranicy po zmarłym mężu, żołnierzu sił zbrojnych USA korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym czy jej wypłata winna być wykazana w części F informacji PIT-11, otrzymywanej od płatnika jako przychody otrzymywane z zagranicy, o których mowa w cyt. wyżej artykule.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w świetle obowiązujących przepisów otrzymywane świadczenie, tj. renta wdowia po zmarłym mężu, żołnierzu sił zbrojnych USA korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dane dotyczące jej wypłaty bank winien wykazywać w części F jako przychody otrzymywane z zagranicy, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 74 wyżej cyt. ustawy

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż wydając przedmiotową interpretację tut. organ nie dokonał kwalifikacji otrzymanego przez Wnioskodawczynię świadczenia, opierając się w tym zakresie na oświadczeniu Zainteresowanej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1974 r. Nr 31, poz. 178) nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń (z wyjątkiem emerytur i rent otrzymywanych z funduszów publicznych z tytułu pełnionych poprzednio funkcji rządowych). Oznacza to, iż dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy ("Ogólne zasady opodatkowania").

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo (w USA) z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa (z USA) i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 umowy stanowi, iż postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, iż Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu renty wypłacanej ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. renty, osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymywane z zagranicy:

nbspnbspnbsp - pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej, stwierdzającego charakter przyznanego świadczenia.

Tut. Organ informuje, iż ww. przepis został dodany do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104). Wskazać należy, iż wszedł on w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. i miał zastosowanie do opodatkowania dochodów (strat) uzyskanych od tego dnia.

Nadmienić należy, iż przed wyżej wymienioną datą obowiązywał przepis § 9 ust. 1 pkt 16 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1995 r. Nr 35, poz. 173), który przewidywał analogiczne zwolnienie.

Przedstawiając stan faktyczny Zainteresowana wskazała, iż otrzymywane przez Nią świadczenie jest rentą inwalidzką z tytułu inwalidztwa wojennego oraz kwotą zaopatrzenia ofiar wojny oraz członków ich rodzin. Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, iż przedstawiła płatnikowi dokument instytucji zagranicznej stwierdzający charakter przyznanego świadczenia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż otrzymywane przez Wnioskodawczynię świadczenie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ww. świadczenie powinno być wykazywane w części F informacji PIT 11 w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych od 2004 r.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.