ILPB2/415-1056/11-4/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 5 stycznia 2012 r. nr ILPB2/415-1056/11-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowaną do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 stycznia 2012 r. (skutecznie doręczono dnia 9 stycznia 2012 r.). W dniu 16 stycznia 2012 r. Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 13 stycznia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Rodzice Wnioskodawczyni - jako małżeństwo - nabyli ziemię rolną na podstawie umowy darowizny z dnia 20 maja 1977 r. Po rozwodzie rodziców, ojciec Zainteresowanej - na podstawie umowy darowizny z dnia 19 września 2007 r. - przekazał Wnioskodawczyni i Jej siostrze swoje 2/4 udziałów (po 1/4 dla Zainteresowanej i 1/4 dla Jej siostry). Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania z 2001 r., cała działka została podzielona na działki budowlane i działki pod drogi dojazdowe, drogę pieszą (w tym jedna przeznaczona pod tereny zieleni publicznej), które na mocy decyzji o podziale ostatecznym przeszyły na własność gminy.

Dnia 15 lipca 2011 r. na mocy umowy notarialnej Wnioskodawczyni wraz z mamą i siostrą sprzedały gminie działkę przeznaczoną pod drogę pieszą i działkę przeznaczoną pod tereny zieleni publicznej. Zgodnie z zaświadczeniem wystawionym przez gminę, jest to "zbycie nieruchomości na cele uzasadniające ich wywłaszczenie".

Zainteresowana wskazała, iż w przypadku działki przeznaczonej na cele publiczne (to jest pod drogę pieszą), sprzedaż nastąpiła na podstawie uchwały dotyczącej zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o której to uchwale mowa w art. 18 ust. 2 pkt 9a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i uchwały z dnia 31 marca 2005 r. w sprawie określenia zasad gospodarowania nieruchomościami gminy, wraz z załącznikiem do powołanej powyżej uchwały.

Wnioskodawczyni poinformowała również, iż w przypadku działki przeznaczonej pod tereny zieleni publicznej, sprzedaż nastąpiła na podstawie zgody rady miejskiej, która to zgoda została uchwalona uchwałą rady miejskiej z dnia 10 maja 2010 r. w sprawie wyrażania zgody na nabycie ww. nieruchomości gruntowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą działek gminie (działki przeznaczonej pod drogę pieszą i działki przeznaczonej pod tereny zieleni publicznej) Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek, jeżeli tak, to jaki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 21.29), "wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami."

Zainteresowana uważa, że w związku ze sprzedażą działek gminie (działki przeznaczonej pod drogę pieszą i działki przeznaczonej pod tereny zieleni publicznej), nie musi zapłacić podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że nieruchomość sprzedaną w dniu 15 lipca 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny w dniu 19 września 2007 r.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto w myśl art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania z 2001 r., cała działka została podzielona na działki budowlane i działki pod drogi dojazdowe, drogę pieszą (w tym jedna przeznaczona pod tereny zieleni publicznej).

Zainteresowana - w dniu 15 lipca 2011 r. - zbyła na rzecz gminy działkę przeznaczoną pod drogę pieszą i działkę przeznaczoną pod tereny zieleni publicznej.

Wnioskodawczyni wskazała, iż w przypadku działki przeznaczonej na cele publiczne (to jest pod drogę pieszą), sprzedaż nastąpiła na podstawie uchwały dotyczącej zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o której to uchwale mowa w art. 18 ust. 2 pkt 9a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i uchwały z dnia 31 marca 2005 r. w sprawie określenia zasad gospodarowania nieruchomościami gminy wraz z załącznikiem do powołanej powyżej uchwały. Natomiast w przypadku działki przeznaczonej pod tereny zieleni publicznej sprzedaż nastąpiła na podstawie zgody rady miejskiej, która to zgoda została uchwalona uchwałą rady miejskiej z dnia 10 maja 2010 r. w sprawie wyrażania zgody na nabycie nieruchomości gruntowej.

Wobec powyższego należy rozważyć kwestię, czy do uzyskanego w powyżej wskazany sposób przychodu ze sprzedaży nieruchomości może mieć zastosowanie zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie ww. przepisem, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z pierwszego zdania zacytowanego przepisu wynika zatem, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z tego zwolnienia jest, aby przychód był uzyskany:

* z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub

* z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, lub

* z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Natomiast w zdaniu drugim analizowanego przepisu zostały zawarte warunki dodatkowe-przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z wskazanych wyżej warunków dodatkowych albo nie zostanie spełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Należy stwierdzić, iż wymienione przez Wnioskodawczynię uchwały oraz ustawa o samorządzie gminnym - na podstawie których dokonano sprzedaży - nie mogą być utożsamiane z przepisami o gospodarce nieruchomościami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29.

Ustawa o samorządzie gminnym zawiera bowiem przepisy dotyczące funkcjonowania gminy oraz relacji między organami gminy. Natomiast powołane przez Zainteresowaną uchwały wydane na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, to akty prawa miejscowego.

Wskazać należy, iż przepisami, o których mowa w ww. przepisie mogą być np.: Ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651) oraz Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego z dnia 21 września 2004 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 2109).

Jak wyżej wskazano, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł skorzystać z przedmiotowego zwolnienia, nie wystarczy aby sprzedaż była dokonana na cele uzasadniające jej wywłaszczenie. Konieczne jest jeszcze aby sprzedaż ta była dokonana stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Zatem, sprzedaż przez Wnioskodawczynię na rzecz gminy działek nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to bowiem sprzedaż na cele uzasadniające wywłaszczenie, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Tym samym w analizowanym stanie faktycznym nie mają znaczenia pozostałe przesłanki określone w powołanym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy wyraźnie zaznaczyć, iż normy wprowadzające zwolnienia podatkowe, należy interpretować ściśle i niedopuszczalna jest w tym przypadku wykładnia rozszerzająca, systemowa, bądź celowościowa. Jest to zgodne z ogólnie przyjętą w prawie podatkowym zasadą, że wszelkie ulgi i zwolnienia, jako stanowiące odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, muszą być stosowane wprost.

Rozpatrując bowiem wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe należy jednoznacznie podkreślić, że nie stanowią one standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do ulg winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Podsumowując, uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawczyni - od uzyskanego dochodu - jest zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych - zgodnie z zasadami określonymi w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jednego z byłych współwłaścicieli nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych byłych współwłaścicieli, tj. mamy i siostry Zainteresowanej.

Mama i siostra Wnioskodawczyni, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinny wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Należy dodać, iż dokument dołączony do wniosku nie podlegał analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.