ILPB2/415-1048/10-4/TR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-1048/10-4/TR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2010 r. (data wpływu: 13 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej w części dotyczącej budynku i ogrodzenia - jest:

* prawidłowe - odnośnie kwalifikacji źródła przychodu jako przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej,

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 29 listopada 2010 r., nr ILPB2/415-1048/10-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wobec powyższego, należało uzupełnić wniosek poprzez przedstawienie własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania podatkowego w części dotyczącej opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki.

Zainteresowany formułując pytanie podatkowe rozróżnił bowiem opodatkowanie działki od opodatkowania budynku i ogrodzenia, natomiast formułując swoje stanowisko w sprawie oceny prawnej w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego nie odniósł się do przedmiotowej działki.

Wezwanie wysłano w dniu 29 listopada 2010 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 3 grudnia 2010 r.), zaś w dniu 8 grudnia 2010 r. (data nadania: 6 grudnia 2010 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie.

Pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie do usunięcia braków formalnych nie zostało jednakże podpisane przez Zainteresowanego, ani przez żadną inną osobę do tego upoważnioną, zatem nie można mu przypisać cech środka dowodowego w przedmiotowej sprawie, a w szczególności wagi uzupełnienia wniosku.

Zatem, tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest przedstawione we wniosku pytanie Zainteresowanego w części dotyczącej opodatkowania przychodu ze sprzedaży budynku i ogrodzenia, natomiast odnośnie części tegoż pytania dotyczącej opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki w dniu 13 grudnia 2010 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-1048/10-5/TR.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1995 r. Wnioskodawca zakupił działkę gruntu o powierzchni 1.310 m2, którą to wniósł do użytkowania przez s. c. osób fizycznych, która powstała w 1997 r., a której Zainteresowany został jednym z trzech wspólników. w trakcie działalności spółki - 1999 r., wspólnicy solidarnie zakupili na rzecz spółki działkę o powierzchni 689 m2. w 2000 r. działki te zostały zamienione na jedną o powierzchni 1.943 m2 i zabudowaną budynkiem magazynowym, który adoptowano na potrzeby działalności (biuro, sala wykładowa, pomieszczenia gospodarcze oraz garaże).

W 2002 r. Zainteresowany odsprzedał część działki dwóm wspólnikom. w wyniku tej sprzedaży jeden ze wspólników został właścicielem 100/300, drugi również 100/300 natomiast Wnioskodawcy pozostał udział w wysokości 65/300, a pozostałe 35/300 było nadal w użytkowaniu spółki. w 2006 r. jeden ze wspólników wycofał się ze spółki i został rozliczony. w wyniku tego rozliczenia Zainteresowany został właścicielem udziału 100/300 działki należącej do niego.

Spółka cywilna została rozwiązana z dniem 30 czerwca 2010 r., a działka w całości sprzedana. Udział we własności działki był następujący: Wnioskodawca posiadał 165/300 działki należącej do spółki oraz 35/300 oddane w użytkowanie spółce. Właścicielem pozostałych 100/300 był drugi wspólnik.

Działki przy zakupie oraz przy sprzedaży nie były objęte podatkiem VAT, natomiast budynek oraz ogrodzenie działki wprowadzone były do środków trwałych spółki i na podstawie operatu szacunkowego amortyzowane, ale nie zamortyzowane w całości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób i w jakim terminie jest opodatkowany przychód ze sprzedaży ww. działki, a w jaki dotyczy to budynku i ogrodzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki w całości została objęta opłatami notarialnymi. Wartość budynku plus ogrodzenia należy przyjąć jako dochód z działalności (wartość początkowa minus przychód z odpłatnego zbycia powiększony o sumę odpisów amortyzacyjnych), a należny podatek odprowadzić przy rozliczeniu podatku dochodowego za rok 2010 w częściach proporcjonalnych do udziałów w spółce cywilnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej budynku i ogrodzenia uznaje się za:

* prawidłowe - odnośnie kwalifikacji źródła przychodu jako przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej,

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, iż cyt. powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalności.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Dotyczy to również sytuacji, gdy przed sprzedażą składnik majątku został wycofany z działalności gospodarczej, a w momencie sprzedaży nie upłynął jeszcze okres sześciu lat, liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż sprzedana nieruchomość, w skład której wchodził grunt wraz z budynkiem i ogrodzeniem, wykorzystywana była w prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej. Budynek oraz ogrodzenie działki wprowadzone były do środków trwałych spółki i na podstawie operatu szacunkowego amortyzowane, ale nie zamortyzowane w całości.

W myśl art. 22 ust. 1 zd. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a.

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b.

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c.

ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 zd. 2 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

W myśl natomiast art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Z kolei zgodnie z przywołanym art. 44 ust. 3 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1.

obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;

2.

zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, art. 27 i 27b;

3.

zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b (art. 44 ust. 3f ww. ustawy).

Na podstawie art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 45 ust. 4 ww. ustawy, w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić:

1.

różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników;

2.

należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 1;

3.

należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, albo różnicę pomiędzy podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, a sumą należnych za dany rok zaliczek;

4.

należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3.

Reasumując, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej budynku i ogrodzenia stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z tym, że Zainteresowany był współwłaścicielem sprzedanego budynku i ogrodzenia, wysokość przychodu należy określić proporcjonalnie do przysługującego Mu udziału, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, który mówi, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W konsekwencji, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z przedmiotowej sprzedaży - jako część składowa dochodu (lub straty) z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 lub w art. 30c ust. 1 ww. ustawy, w zależności od wybranego przez Zainteresowanego sposobu opodatkowania na dany rok podatkowy.

Wskazać należy, że na Zainteresowanym ciążył obowiązek zapłaty zaliczek na podatek dochodowy, według zasad wynikających z ww. art. 44 ust. 1 zw. z ust. 3 lub 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy spełnieniu przesłanek wskazanych w tychże przepisach.

Ewentualny podatek należny do zapłaty w wyniku rozliczenia w zeznaniu o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej winien zostać zapłacony w terminie złożenia tegoż zeznania, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w kwestii rozliczenia podatku od sprzedaży budynku i ogrodzenia należało uznać za nieprawidłowe, bowiem przedstawiony przez Niego obowiązek samego rozliczenia przedmiotowej transakcji w tzw. zeznaniu rocznym za rok 2010 i zapłaty wynikającego zeń należnego podatku dochodowego nie jest jedynym obowiązkiem będącym następstwem tejże transakcji wynikającym z przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl