ILPB2/415-1047/12-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku (data wpływu: 20 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 5 października 2006 r. Wnioskodawczyni nabyła, wraz z ówczesnym wtedy mężem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w (...), zaciągając na jego zakup w całości kredyt hipoteczny w X. W dniu 30 października 2008 r. Sąd Okręgowy rozwiązał związek małżeński A. i M. Sąd ustalił ekwiwalentny podział majątku stron. Sąd dokonał zgodnego podziału majątku dorobkowego stron w ten sposób, że:

* przyznał na wyłączną własność A. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 120 000 zł wraz z zobowiązaniem do spłaty pozostałej części kredytu mieszkaniowego o wartości 45 503,25 zł - 74 496,74 zł,

* przyznał na wyłączną własność M. oszczędności w kwocie 80 000 zł, pochodzące ze sprzedaży akcji imiennych B. oraz samochód osobowy o wartości 6 000 zł - 86,000 zł,

bez wzajemnych dopłat i spłat na rzecz stron.

Z powodu drogiego w utrzymaniu mieszkania i niemożności finansowej, P A. zmuszona była sprzedać ww. lokal mieszkalny. W dniu 6 lutego 2009 r. Zainteresowana dokonała jego sprzedaży za kwotę 180 000 zł W wyniku sprzedaży kupujący wpłacili kwotę 45 408,23 zł bezpośrednio na rachunek kredytu hipotecznego, w wyniku którego nastąpiła całkowita spłata zadłużenia. Wnioskodawczyni od początku posługiwała się gotówką pomniejszoną o zobowiązanie kredytowe.

W lutym P (...) złożyła do Urzędu Skarbowego deklarację PIT-23, wyliczając i opłacając podatek zryczałtowany od sprzedaży mieszkania w kwocie 180 000 zł pomniejszony o koszty wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o kwotę 121 851,96 zł. Podstawa opodatkowania 58 148 zł i należny podatek 5 815 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 612 zł. Urząd Skarbowy wezwał podatniczkę do złożenia korekty deklaracji o osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia nieruchomości objętych zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Według Urzędu Skarbowego podział majątku dorobkowego był nieekwiwalentny i podatniczka posiada z tego tytułu dwie daty nabycia zbytej ww. nieruchomości: 1. Data nabycia nieruchomości w czasie trwania związku małżeńskiego (2006 r.), 2. Dzień nabycia nieruchomości, w którym dokonano podziału majątku (2008 r.). W konsekwencji, według Urzędu Skarbowego podatniczka powinna zapłacić podatek zryczałtowany od sprzedaży nieruchomości PIT-23 oraz podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 2,822 zł - PIT-36 wynikający z części przekraczającej udział jaki przysługiwał podatniczce w majątku wspólnym. Urząd Skarbowy w podziale majątku dorobkowego nie pomniejszył wartości nieruchomości obciążonej hipoteką o zabezpieczony nią niespłacony kredyt hipoteczny przyznanej podatniczce przez Sąd Okręgowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy opodatkować dochód od sprzedaży nieruchomości zryczałtowanym podatkiem dochodowym PIT-23 (data nabycia nieruchomości 2006 r. - podział majątku ekwiwalentny), czy też należy opodatkować dochód od sprzedaży nieruchomości objętym zryczałtowanym podatkiem dochodowym PIT-23 i podatkiem dochodowym od osób fizycznych PIT-36 (data nabycia 2006 r. i 2008 r. - podział majątku nieekwiwalentny).

Zdaniem Wnioskodawczyni, data nabycia nieruchomości to data nabycia nieruchomości w czasie trwania związku małżeńskiego (2006 r.), gdyż Jej część mieści się w udziale jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym, w wyniku wyroku Sądu Okręgowego uzyskała nie kwotę 120 000 zł, a jedynie 120 000 zł wraz z zobowiązaniem do spłaty pozostałej części kredytu bankowego w kwocie 45 503,25 zł, co w konsekwencji daje kwotę 74 496,74 zł.

Zdaniem Zainteresowanej, podział majątku był równy/ekwiwalentny, a co za tym idzie, sposób rozliczenia sprzedaży nieruchomości jest prawidłowy. Według Wnioskodawczyni, niezgodne jest z prawem opodatkowanie przychodów, w których "de facto" nie była w posiadaniu (kwota kredytu 45,503,25 zł).

Według Wyroku w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Sądu Okręgowego z dnia 30 października 2008 r. sąd ustalił, że udziały stron w majątku dorobkowym są równe, dokonał zgodnego podziału majątku dorobkowego bez wzajemnych dopłat i spłat na rzecz stron. Wyrok ten jest prawomocny.

Jak wskazała Zainteresowana, zgodnie z najnowszym wyrokiem Sądu Najwyższego, sygn. akt I CSK 44/11 ze stycznia 2012 r., wartość nieruchomości obciążonej hipoteką zmniejsza się o wysokość zabezpieczonego na niej kredytu, wartość obciążeń ujmuje się zarówno podczas ustalania całego majątku wspólnego jak i zaliczania poszczególnych składników na rzecz małżonka. Tak więc, wartość nieruchomości obciążonej hipoteką zmniejsza się o zabezpieczony nią niespłacony kredyt. Według Sądu Najwyższego nieuwzględnienie podczas ustalania spłaty faktu obciążenia nieruchomości hipoteką, a wiec niezmniejszenie jej wartości mogłoby prowadzić do tego, że małżonek-dłużnik hipoteczny mógłby spłacić cały dług a byłby zobowiązany do spłaty połowy wartości nieruchomości, niezmniejszonej o wartość hipoteki, byłby przy tym pozbawiony możliwości dochodzenia od współmałżonka partycypowania w spłacie długu. Zgodnie z art. 618 § 3 Kodeksu cywilnego, po zapadnięciu prawomocnego postanowienia o zniesieniu współwłasności jego uczestnicy nie mogą dochodzić roszczeń. Skutkiem tej zasady spłata długu hipotecznego z osobistego majątku małżonka, któremu przypadła obciążona nieruchomość, nie rodzi roszczenia wobec drugiego małżonka, mimo że dług zabezpieczony hipoteką obciążał oboje."

Wnioskodawczyni podała, że w podobnym tonie utrzymany został wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2012 r., sygn. II FSK 2158/10, w którym podkreślono, że hipoteka jest ciężarem, więc obniża wartość nabytego prawa do nieruchomości. Skoro art. 65 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 z późn. zm.) określa hipotekę jako ciężar nieruchomości, to o wartość tego ciężaru należy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) potrącić wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych tak, by ustalić podstawę opodatkowania jako wartość czystą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nbspnbsp - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Przy rozpatrywaniu niniejszej sprawy, w kontekście ustalenia obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, istotne jest ustalenie momentu nabycia przez Zainteresowaną przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Zainteresowana wskazała w przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego, iż w dniu 5 października 2006 r. nabyła Ona, wraz z ówczesnym wtedy mężem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 30 października 2008 r. Sąd Okręgowy rozwiązał związek małżeński A. i M. Sąd ustalił ekwiwalentny podział majątku stron. Sąd dokonał zgodnego podziału majątku dorobkowego stron w ten sposób, że:

* przyznał na wyłączną własność A. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 120 000 zł wraz z zobowiązaniem do spłaty pozostałej części kredytu mieszkaniowego o wartości 45 503,25 zł - 74 496,74 zł,

* przyznał na wyłączną własność M. oszczędności w kwocie 80 000 zł, pochodzące ze sprzedaży akcji imiennych B. oraz samochód osobowy o wartości 6 000 zł - 86,000 zł,

bez wzajemnych dopłat i spłat na rzecz stron.

W dniu 6 lutego 2009 r. Zainteresowana dokonała sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego za kwotę 180 000 zł.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W myśl cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że:

Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego:

Zauważyć należy, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność polega na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu, każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 Kodeksu cywilnego, podział ten nie jest obowiązkowy.

Na podstawie art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie zaś z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Jednakże za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania wspólności ustawowej, ale tylko wówczas, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział odbywa się w naturze, lecz w sposób, który jest nieekwiwalentny i towarzyszą mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa do nieruchomości), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to nastąpiło nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Wszelkie bowiem przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy oraz mając na względzie opisany stan faktyczny, stwierdzić należy, że na skutek podział majątku dorobkowego małżeńskiego w 2008 r. Wnioskodawczyni uzyskała składniki majątkowe przekraczające udział, jaki przysługiwał Jej w tym majątku.

Zauważyć przy tym należy, iż podział majątku wspólnego nie był ekwiwalentny w naturze. O ekwiwalentnym podziale mówić można wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek tej samej wartości.

Tymczasem, w wyniku tego podziału Wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 120 000 zł wraz z zobowiązaniem do spłaty pozostałej części kredytu mieszkaniowego o wartości 45 503,25 zł, zaś M. na wyłączną własność oszczędności w kwocie 80 000 zł, pochodzące ze sprzedaży akcji imiennych B. oraz samochód osobowy o wartości 6 000 zł. Ww. okoliczności przesądzają o nieekwiwalentnym podziale majątku wspólnego.

Analizując skutki zobowiązania Zainteresowanej do spłaty zadłużenia wobec banku, należy odnieść się do przepisów dotyczących przejęcia długu.

Osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu) - art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z § 2 tego przepisu, przejęcie długu może nastąpić:

Powyższy podział majątku dorobkowego małżonków na gruncie opisanej sprawy został dokonany bez spłat i dopłat, przy czym Wnioskodawczyni zobowiązana została do samodzielnej spłaty zaciągniętych wspólnie zobowiązań kredytowych w łącznej kwocie 45 503,25 zł. Sam fakt, iż owych spłat Wnioskodawczyni nie dokonała w gotówce nie oznacza jednak, że nie dokonała ich Ona w ogóle. Przejmując dług byłego męża i tym samym zwalniając go z tego długu wobec banku, Zainteresowana dokonała w rezultacie spłaty byłego męża, bowiem uzyskał on realne przysporzenie majątkowe, gdyż nie doszło do uszczuplenia jego majątku celem uregulowania zobowiązań kredytowych. Przeniesienie przez byłego męża na rzez Wnioskodawczyni udziału we współwłasności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w zamian za przejęcie długu stanowiło w istocie dokonanie przez niego odpłatnego zbycia opisanego udziału i powstanie źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy podatkowej. W konsekwencji, owo przejęcie długu na gruncie analizowanej sprawy stanowiło w istocie dokonanie przez Wnioskodawczynię spłaty byłego męża, a tym samym doszło do nabycia przez Zainteresowaną w części tejże spłacie odpowiadającej przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Reasumując, stwierdzić należy, iż na gruncie analizowanej sprawy, podział majątku wspólnego małżeńskiego miał wpływ na sposób opodatkowania przychodu (dochodu) uzyskanego ze zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, bowiem za daty nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego należy uznać zarówno datę nabycia na zasadzie ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej w roku 2006, jak i datę dokonania rzeczonego podziału majątku w roku 2008, nie natomiast - jak twierdzi Wnioskodawczyni - wyłącznie datę nabycia do majątku dorobkowego.

W konsekwencji, przychód (dochód) uzyskany przez Zainteresowaną ze sprzedaży przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej nabyciu w roku 2006 podlega opodatkowaniu na zasadach określonych przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2006 r. i rozliczeniu na formularzu PIT-23, natomiast w części odpowiadającej nabyciu w roku 2008 - opodatkowaniu według zasad obowiązujących od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. i rozliczeniu na formularzu PIT-36, bądź PIT-36L, bądź PIT-38 - w zależności od rodzaju osiąganych dochodów oraz zeznania jakie Wnioskodawczyni winna złożyć w danym roku podatkowym.

W myśl bowiem z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z tymi zasadami opodatkowaniu podlega przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy. Podatek wynosi 10% tego przychodu i jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, chyba że podatnik w tym samym terminie złoży oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy na tzw. cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub e) ustawy. W terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklarację (PIT-23) o osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, objętych zryczałtowanym podatkiem dochodowym (art. 28 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.).

Zgodnie z kolei z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl natomiast art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie zaś do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.