ILPB2/415-1023/13-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) użytkuje samochody osobowe, z których część, na podstawie regulaminu używania samochodów służbowych, została przydzielona Członkom Zarządu w celu umożliwienia im właściwej realizacji obowiązków służbowych. Spółka zamierza wprowadzić nowe regulacje wewnętrzne dotyczące zasad użytkowania samochodów służbowych na cele służbowe i prywatne. Na podstawie umowy o używanie samochodu służbowego, Członkom Zarządu Wnioskodawcy będą udostępnione samochody będące własnością Spółki. Do zadań Członków Zarządu należy prowadzenie interesów Spółki, co wymaga częstych wyjazdów w różne miejsca wykonywania obowiązków służbowych. Ze względu na charakter czynności wykonywanych przez Członków Zarządu wymagana jest ich mobilność i dyspozycyjność. W związku z tym Spółka zamierza wprowadzić obowiązek parkowania samochodów służbowych w miejscu zamieszkania korzystających, gdyż ma to zapewnić stałą gotowość do świadczenia pracy, a jednocześnie bezpieczeństwo i możliwość nadzoru nad powierzonym samochodem służbowym.

Zasady udostępniania samochodów służbowych, a także m.in. obowiązek należytego zabezpieczenia samochodu służbowego przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, wynikać ma z umowy o używanie samochodu służbowego. Członkowie Zarządu będą wykorzystywać powierzone im samochody również w celu dojazdu do siedziby Spółki bądź innego miejsca wynikającego z wykonywanych obowiązków służbowych z ustalonego miejsca garażowania, często znajdującego się w znacznym oddaleniu od miejsca wykonywania obowiązków służbowych. Takie zasady garażowania mają zapewnić mobilność i oszczędność czasową w dotarciu do miejsc wykonywania obowiązków służbowych. Umowa nie przewiduje dodatkowego wynagrodzenia za garażowanie samochodu służbowego.

Korzystający będzie miał prawo do używania samochodu w celach służbowych i prywatnych na warunkach określonych w Umowie, która będzie przyznawała również miesięczny limit kilometrów na jazdy służbowe i limit kilometrów na jazdy prywatne. Indywidualny miesięczny limit kilometrów na jazdy służbowe przyznany będzie w oparciu o częstotliwość i odległość realizowanych podróży służbowych i odległość między miejscem garażowania a miejscem wykonywania obowiązków służbowych. Limit ten będzie proporcjonalnie pomniejszany w sytuacji skorzystania przez pracownika w danym miesiącu z urlopu lub zwolnienia lekarskiego. Natomiast wartość indywidualnie przyznanego limitu kilometrów na jazdy prywatne, inne niż określone powyżej, zostanie doliczona do przychodów Członka Zarządu, od których zostanie pobrana zaliczka na PIT. Wartość świadczenia, z tytułu używania samochodów służbowych będących własnością Spółki do celów prywatnych będzie ustalana w oparciu o stawki rynkowe, biorąc pod uwagę markę udostępnionego samochodu, rok produkcji, stan techniczny, przebieg, wyposażenie oraz ceny usług świadczonych przez działające, na tym samym terenie, co Spółką firmy zajmujące się wynajmem takich samochodów. Dla celów ustalenia wartości świadczenia stawka kilometrowa zostanie pomnożona przez liczbę kilometrów wchodzących do limitu dla celów jazd prywatnych. Członek Zarządu będzie miał wynikający z Umowy obowiązek comiesięcznego składania oświadczenia o faktycznej liczbie przejechanych kilometrów w danym miesiącu, z podziałem na jazdy służbowe (m.in. Jazdy z miejsca garażowania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem) oraz na jazdy prywatne.

Zasady rozliczania wykorzystania samochodów określać będzie Umowa w następujący sposób:

1. Jeśli faktycznie przejechana w miesiącu, łączna liczba kilometrów wg oświadczenia Członka Zarządu, nie będzie przekraczać sumy przyznanego limitu do celów służbowych oraz do celów prywatnych wówczas do jego przychodów podlegających opodatkowaniu PIT doliczona zostanie wartość limitu na cele prywatne, bez względu na to czy wykorzystał on ten limit czy nie.

2. Jeśli faktycznie przejechana w miesiącu ilość kilometrów wg oświadczenia Członka Zarządu będzie przekraczać sumę przyznanego limitu do celów służbowych oraz do celów prywatnych, Członek Zarządu zobowiązany będzie do udokumentowania przyczyn przekroczenia przyznanego miesięcznego łącznego limitu kilometrów.

3. Jeśli faktycznie przejechana w miesiącu ilość kilometrów (wg oświadczenia) nie będzie przekraczać limitu do celów służbowych, ale dojdzie do przekroczenia limitów do celów prywatnych, w takiej sytuacji Członek Zarządu będzie zobowiązany do poinformowania o faktycznej ilości kilometrów przejechanych dla celów prywatnych a do przychodów opodatkowanych PIT doliczona zostanie wartość limitu na cele prywatne, ponadto Członek Zarządu zostanie obciążony nadwyżką ponad łączny miesięczny limit kilometrów.

W Spółce zostanie opracowany wzór oświadczeń składanych przez korzystających z samochodów służbowych, wdrożona będzie procedura akceptacji oświadczeń o liczbie przejechanych kilometrów oraz weryfikacji otrzymywanych danych w oparciu o licznik przejechanych kilometrów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przejazdy Członków Zarządu Wnioskodawcy z miejsca garażowania służbowego samochodu do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, do siedziby Spółki, bądź innego wymaganego obowiązkami służbowymi miejsca i z powrotem, spowodują powstanie przychodu ze stosunku pracy wynikającego z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy zaprezentowany w zdarzeniu przyszłym sposób określania przychodu Członków Zarządu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych właściwie odzwierciedla zasady zawarte w art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1 Członkowie Zarządu wykorzystując powierzone im samochody służbowe w celu należytego wywiązania się z obowiązków służbowych, dojeżdżając z miejsca garażowania do siedziby Spółki bądź innego miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, nie osiągną dodatkowego przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

Jak wynika z wyżej wymienionego przepisu za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednak ze względu na charakter pracy Członków Zarządu Spółki, wymagający stałej gotowości do realizacji zadań służbowych i wynikający z umowy o używanie samochodu służbowego obowiązek nadzoru nad powierzonym przez Spółkę mieniem, przytoczony przepis nie będzie miał zastosowania. Zdaniem Spółki przejazdy Członków Zarządu powierzonymi im samochodami służbowymi pomiędzy miejscem garażowania, a miejscem wykonywania obowiązków służbowych stanowią realizację ich obowiązków służbowych, przy jednoczesnym przejęciu od pracodawcy czynności związanych z bezpiecznym przechowywaniem powierzonego samochodu, a realizacja obowiązków służbowych nie może generować dla Członka Zarządu dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania korzystającego z niego Członka Zarządu Spółki pozwala realizować cele służbowe w zakresie dbałości o powierzone mienie, natomiast przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń, należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników, określających m.in. zasady użytkowania oraz dbania o powierzone pracownikowi mienie (art. 124 § 1 i § 2 Kodeksu pracy).

Jednocześnie takie rozwiązanie zapewni wymaganą wykonywaniem obowiązków służbowych mobilność i dyspozycyjność Członków Zarządu, co daje Spółce możliwość efektywnego wykorzystania czasu pracy kadry zarządzającej, co przekłada się na uzyskiwane przez Spółkę przychody. W związku z tym po stronie Członów Zarządu Spółki nie wystąpi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu korzystania z samochodu służbowego przy przejazdach z miejsca garażowania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 2 Zainteresowany uważa, że sposób określania przychodu Członka Zarządu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych właściwie realizuje zasady zawarte w art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady udostępnienia samochodu służbowego, w tym do celów prywatnych, zostały określone w regulaminie oraz indywidualnej umowie zawieranej z Członkiem Zarządu. Zgodnie z nimi Członek Zarządu zobowiązany jest do składania Spółce comiesięcznego oświadczenia o korzystaniu z samochodu służbowego w celach służbowych i prywatnych w danym miesiącu. Na podstawie oświadczenia, Spółka, jako płatnik obliczać będzie wartość nieodpłatnego świadczenia pracownika z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych, od którego kalkulowana będzie i pobierana zaliczka z tytułu PIT.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z tym wartość nieodpłatnych świadczeń z tytułu udostępnienia Członkom Zarządu samochodów służbowych do celów prywatnych, stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy. Wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń, w przypadku świadczeń polegających na nieodpłatnym korzystaniu z samochodów służbowych będących własnością Spółki do celów prywatnych, ustalana będzie zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie cen rynkowych, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich udostępnienia.

Zgodnie z powyższymi przepisami, podstawą opodatkowania będzie wartość świadczenia ustalona w oparciu o wartość rynkową przypadającą na postawiony do dyspozycji pracownika limit kilometrów przejechanych w celach prywatnych. W przypadku, gdy limit zostanie przekroczony, pracownik zostanie obciążony pełnym kosztem dodatkowych kilometrów przejechanych na cele prywatne. Okoliczność, czy doszło do przekroczenia limitu będzie ustalona w oparciu o składane przez pracownika comiesięczne oświadczenie.

Zdaniem Spółki opisany we wniosku sposób określania świadczenia z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych prowadzi do prawidłowego naliczenia wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych, ponieważ oświadczenie jest dopuszczalnym i stosowanym dowodem wystąpienia określonej okoliczności istotnej dla określenia skutków podatkowych (w niektórych przypadkach przepisy podatkowe wprost wymagają oświadczenia dla udokumentowania określonej okoliczności), a w przypadku samochodów służbowych będących własnością Spółki - zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość świadczenia kalkulowana będzie poprzez porównanie do cen podobnych usług oferowanych na rynku.

Zdaniem Zainteresowanego przedstawiony sposób ustalania i doliczania do przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT, wartości świadczenia z tytułu użytkowania samochodu służbowego dla celów prywatnych spełnia wymogi określone w przepisie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka doliczając wartość ustalonych w sposób opisany powyżej nieodpłatnych świadczeń do wynagrodzenia Członka Zarządu wypłaconego w danym miesiącu oraz pobierając i odprowadzając zaliczki na podatek dochodowy (art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) prawidłowo realizuje spoczywające na niej obowiązki płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń, należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników, określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie.

Jak wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1 (tekst jedn.: innym niż pieniądze, papiery wartościowe lub kosztowności, narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze), powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się.

Wobec powyższego uznać należy, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Wnioskodawca podał, że użytkuje samochody osobowe, z których część - na podstawie regulaminu używania samochodów służbowych - przydzielona została Członkom Zarządu w celu umożliwienia im właściwej realizacji obowiązków służbowych. Na podstawie umowy o używanie samochodu służbowego, Członkom Zarządu Wnioskodawcy będą udostępnione samochody będące własnością Spółki. Ze względu na charakter czynności wykonywanych przez Członków Zarządu wymagana jest ich mobilność i dyspozycyjność. W związku z tym Spółka zamierza wprowadzić obowiązek parkowania samochodów służbowych w miejscu zamieszkania korzystających, gdyż ma to zapewnić stałą gotowość do świadczenia pracy, a jednocześnie bezpieczeństwo i możliwość nadzoru nad powierzonym samochodem służbowym.

W świetle wskazanych wyżej przepisów Członkowie Zarządu dojeżdżający samochodami służbowymi z wyznaczonego miejsca parkowania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, w tym do siedziby Spółki oraz z miejsca wykonywania obowiązków służbowych do wyznaczonego miejsca parkowania nie uzyskują przychodów ze stosunku pracy w postaci nieodpłatnego świadczenia w sytuacji, gdy miejsce parkowania samochodu służbowego zostało im wyznaczone przez Spółkę - na podstawie stosownych dokumentów (umów z pracownikami oraz regulaminie firmowym). Wskazane przejazdy stanowią bowiem realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Spółki wyrażająca się poprzez parkowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu.

Reasumując należy stwierdzić, że przejazdy Członków Zarządu samochodem służbowym do/z wyznaczonego miejsca garażowania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, do siedziby spółki, bądź innego wymaganego obowiązkami służbowymi miejsca - o ile nie służą osobistym celom pracowników lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem ich wartości nie można uważać za przychód pracowników ze stosunku pracy.

Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystąpienia w roli płatnika podatku dochodowego w związku z udostępnieniem samochodów służbowych pracownikom w celach służbowych.

Stanowisko Zainteresowanego w tej części jest właściwe.

Natomiast w odniesieniu do kwestii dotyczącej udostępnienia samochodu służbowego w celach prywatnych, należy stwierdzić, że wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń, w myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Niewątpliwie wartość nieodpłatnych świadczeń z tytułu udostępnienia przez pracodawcę osobom świadczącymi pracę na podstawie umów o pracę do celów prywatnych samochodów służbowych, stanowi dla tychże osób przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pozostaje przy tym kwestia sposobu ustalenia wartości tego świadczenia.

W sytuacji, gdy samochody służbowe stanowią własność Spółki zastosowanie znajdzie art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nie świadczy usług najmu samochodów, to w celu ustalenia wartości świadczenia w postaci udostępniania zakupionego przez Spółkę samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika - Spółka jako pracodawca - powinna uwzględnić ceny rynkowe stosowane przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Tym samym stanowisko wyrażone przez Wnioskodawcę, że w przedmiotowej sprawie przy ustalaniu przychodu Członków Zarządu z tytułu udostępniania im w celach prywatnych samochodów służbowych stanowiących własność Spółki znajdzie zastosowanie norma prawna określona w art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest poprawne.

Końcowo, w odniesieniu do przedstawionej przez Wnioskodawcę kalkulacji przychodu lub braku powstania przychodu z tytułu wykorzystywania samochodów służbowych do celów służbowych i celów prywatnych, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Treść art. 3 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z uwagi na powyższe, nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) wysokości przychodu z tytułu nieodpłatnego korzystania dla potrzeb prywatnych z samochodów służbowych, a także obliczenia limitu przejechanych kilometrów na cele służbowe.

Zagadnienie dotyczące potwierdzenia prawidłowości przedstawionej we wniosku kalkulacji nie może stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej. Przedmiotem interpretacji indywidualnej w niniejszej sprawie może być wyłącznie wskazanie przepisu, na podstawie którego należy ustalić wartość nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników, a nie prawidłowość ich wyliczania, bowiem kwestia ta nie jest regulowana przepisami prawa podatkowego.

Tut. Organ zauważa, że rolą postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, nie jest ustalenie, czy sposób kalkulacji przychodu z tytułu nieodpłatnego korzystania dla potrzeb prywatnych z samochodu służbowego, bądź braku powstania przychodu w przypadku korzystania z samochodu służbowego dla celów służbowych jest prawidłowy i czy wyliczenie to spełnia - w przypadku jazd prywatnych - kryteria art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania kontrolnego bądź postępowania podatkowego.

W konsekwencji tut. Organ nie ustosunkował się do przedstawionej przez Wnioskodawcę kalkulacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.