ILPB2/415-1020/12-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia wyodrębnionego lokalu - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia wyodrębnionego lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1998 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego w Złotowie, działka nr../. Budowę Zainteresowany zaczął realizować wraz z żoną od dnia 21 września 1998 r. Budowę tą małżonkowie prowadzili sukcesywnie, aż do uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku przed zakończeniem wszystkich robót, tj. do dnia 28 lutego 2000 r. Jak wynika z dziennika budowy, po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, do wykonania pozostały prace związane z pokryciem dachu dachówką oraz roboty elewacyjne (wpis do dziennika budowy z dnia 18 marca 1999 r.) Prace elewacyjne i pokrycie dachu zakończono w 2001 r. (wpis do dziennika budowy z dnia 15 października 2001 r.). W pozostałych latach wykonano drobne, nie zakończone jeszcze prace wykończeniowe, na poddaszu budynku do 2003 r. Jednocześnie w 2003 r. uzyskano pozwolenie na rozbudowę budynku. Dalsze prace budowlane prowadzone były w części parterowej nie oddanej do użytku oraz przy rozbudowie budynku. Praktycznie wszystkie prace budowlane zostały zakończone w 2001 r. i dotyczyły one głównej bryły budynku mieszczącej parter i poddasze oraz garaż i część mieszczącą przedsionek kwiatowy, która to część budynku została sprzedana w 2010 r.

Od 2000 r., zgodnie z pozwoleniem na użytkowanie, na parterze bryły głównej budynku, Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą. Mieściły się tam biura Jego firmy, natomiast poddasze zamieszkiwała Jego córka. Po wyprowadzce córki, wykonano remont poddasza, tj. malowanie, wymiana podłóg wykładzinowych na panele. Następnie uzyskano zaświadczenie o odrębności lokali, tj. lokal mieszczący się w głównym budynku o pow. 117,4 m² oraz lokal użytkowy o pow. 73,6 m² w części parterowej poza bryłą głównego budynku oraz uzyskano zaświadczenie o całkowitym oddaniu budynku do użytkowania w dniu 20 stycznia 2010 r. Następnie w dniu 16 czerwca 2010 r. dokonano sprzedaży głównej bryły budynku, tj. lokalu o pow. 117,4 m² na rzecz strony kupującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do opłacenia podatku od sprzedaży części budynku (głównej bryły budynku) tj. lokalu o pow. 117,4 m^2, która to część została oddana w 2000 r., mając na uwadze, że całkowity odbiór budynku nastąpił w 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt oddania do użytku częściowego bryły budynku głównego w 2000 r., która później była przedmiotem sprzedaży, podatek powinien być nienależny, gdyż okres od czasu odbioru do sprzedaży przekroczył 5 lat.

Jednocześnie odbiór końcowy dotyczył pozostałej części obiektu, tj. lokalu o pow. 73,6 m^2, który zawierał także rozbudowę budynku od 2003 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z całokształtu analizowanego wniosku wynika, że Zainteresowany jest posiadaczem przedmiotowej nieruchomości (działki nr../.) przez okres dłuższy, niż określony w powyższym przepisie.

W 1998 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Budowę tą małżonkowie prowadzili sukcesywnie, aż do uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku przed zakończeniem wszystkich robót, tj. do dnia 28 lutego 2000 r. W pozostałych latach wykonano drobne, nie zakończone jeszcze prace wykończeniowe, na poddaszu budynku do 2003 r. Jednocześnie w 2003 r. uzyskano pozwolenie na rozbudowę budynku. Dalsze prace budowlane prowadzone były w części parterowej nie oddanej do użytku oraz przy rozbudowie budynku. Następnie uzyskano zaświadczenie o odrębności lokali, tj. lokal mieszczący się w gł. budynku o pow. 117,4 m² oraz lokal użytkowy o pow. 73,6 m² w części parterowej poza bryłą gł. budynku oraz uzyskano zaświadczenie o całkowitym oddaniu budynku do użytkowania w dniu 20 stycznia 2010 r. Następnie w dniu 16 czerwca 2010 r. dokonano sprzedaży głównej bryły budynku, tj. lokalu o pow. 117,4 m² na rzecz strony kupującej.

Wnioskodawca wskazał, iż od 2000 r., zgodnie z pozwoleniem na użytkowanie, na parterze bryły głównej budynku, prowadził działalność gospodarczą. Mieściły się tam biura Jego firmy. Z uwagi jednak na to, iż jak wskazał Wnioskodawca sprzedaż dotyczyła części budynku (głównej bryły budynku), tj. lokalu o pow. 117,4 m^2, który to budynek był budynkiem mieszkalnym, zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajdą przepisy dotyczące sprzedaży budynku mieszkalnego.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wskazać przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, należy zatem odnieść się do definicji ustawowej, zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do przepisów art. 46 § 1 ww. ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Art. 48 ustawy - Kodeks cywilny stanowi, że - z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych - do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Natomiast, zgodnie z art. 47 § 1 tej ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z przepisów Kodeksu cywilnego wynika zatem, że grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości. W konsekwencji, budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

Uwzględniając powyższe, w sytuacji, gdy w przedmiotowej sprawie działka budowlana stanowi odrębny przedmiot własności, budynek wybudowany na niej, trwale związany z gruntem jest częścią składową tej nieruchomości. Tym samym, za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości uznać należy datę nabycia działki budowlanej.

Natomiast zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) odrębną nieruchomość stanowić może samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu.

Należy wskazać, iż wyodrębnienie lokalu w budynku mieszkalnym posadowionym na własnej nieruchomości nie stanowi nabycia, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd czynność wyodrębnienia, którą Wnioskodawca przeprowadził nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w ww. przepisie. Zatem za datę nabycia wyodrębnionego lokalu, od której liczy się upływ 5-letniego terminu należy uznać datę nabycia działki nr../.

Mając powyższe na uwadze oraz uregulowania prawne w tym zakresie, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opłacenia podatku od sprzedaży przedmiotowej części budynku, tj. wyodrębnionego lokalu, bowiem jego zbycie nastąpiło po upływie terminu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi jednak na to, iż Wnioskodawca we własnym stanowisku określił początek biegu ww. terminu od "czasu odbioru", a nie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie działki, stanowisko to uznane zostało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.