ILPB2/415-1019/12-4/TR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-1019/12-4/TR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2012 r. (data wpływu: 9 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika odnośnie przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika odnośnie zaistniałego stanu faktycznego oraz odnośnie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest zagadnienie dotyczące przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast w przedmiocie zagadnienia dotyczącego zaistniałego stanu faktycznego w dniu 8 lutego 2013 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-1019/12-3/TR.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa (Wnioskodawca) Spółdzielnia bierze pod uwagę możliwość zorganizowania szkolenia dla Rady Nadzorczej z noclegiem. Spółdzielnia zapłaciłaby za noclegi uczestników szkolenia na podstawie faktury VAT wystawionej przez hotel.

W ramach organizacji szkolenia Spółdzielnia zleci wykładowcy przeprowadzenie wykładu na podstawie umowy cywilnoprawnej, zapewni uczestnikom podczas szkolenia wyżywienie oraz przewóz autokarem na szkolenie i z powrotem.

Spółdzielnia dokona zapłaty:

* wykładowcy - na podstawie rachunku za przeprowadzenie szkolenia,

* za wyżywienie - na podstawie faktury VAT za usługę gastronomiczną (kwota ryczałtowa za jedną usługę),

* za transport - na podstawie faktury VAT za przewóz osób (kwota ryczałtowa za jedną usługę).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zapewnienie noclegów uczestnikom szkolenia będzie nieodpłatnym świadczeniem dla członków Rady Nadzorczej, którego wartość będzie stanowić przychód do opodatkowania z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób. fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zapewnienie noclegów uczestnikom szkolenia będzie nieodpłatnym świadczeniem dla członków Rady Nadzorczej, zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju - pracodawca jest zobowiązany do zwrotu kosztów noclegów, a w przypadku gdy pracownikowi nie zapewniono bezpłatnego noclegu - do naliczenia i wypłaty ryczałtu. Stąd Zainteresowany uważa, że zapewniając uczestnikom szkolenia bezpłatny nocleg świadczy usługę, która objęta jest zapisami art. 21 ust. 1 pkt 16b, a w związku z tym wartość tego świadczenia nie będzie doliczana do przychodów członków Rady Nadzorczej podlegających opodatkowaniu, przy czym zwolnieniu z opodatkowania podlegać będzie cała kwota określona na fakturze za noclegi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, w myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy natomiast rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że finansowane przez Spółdzielnię koszty noclegów członków Rady Nadzorczej będą stanowiły nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Świadczenie w postaci finansowania członkowi Rady Nadzorczej kosztów noclegów będzie stanowiło dla niego źródło przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poniesienie bowiem przez Spółdzielnię ww. kosztów powoduje, iż członek Rady Nadzorczej otrzymał konkretne przysporzenie majątkowe.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1.

w celu osiągnięcia przychodów lub

2.

w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

3.

przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

4.

przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Przy tym, odrębnymi przepisami, o których mowa w cytowanym przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest m.in. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1.

przejazdów;

2.

noclegów;

3.

dojazdów środkami komunikacji miejscowej;

4.

innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Na podstawie § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, za nocleg w hotelu lub innym obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem.

W myśl natomiast § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia, pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.

Należy zauważyć, iż w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy ustawodawca posłużył się terminem "podróż" bez określenia "służbowa", dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że zostały spełnione przesłanki w art. 21 ust. 13 ww. ustawy, tj. wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorcy - członka Rady Nadzorczej (a nie świadczeniodawcy - Spółdzielni), oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy członek Rady Nadzorczej będzie przebywał w podróży a Wnioskodawca sfinansuje koszty noclegów, wartość finansowanych kosztów będzie korzystała ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b cyt. ustawy podatkowej do wysokości określonej w powołanym wyżej rozporządzeniu. Zatem, będzie stanowiła przychód, od którego nie należy potrącać podatku dochodowego od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie opłata za noclegi będzie stanowiła dla członka Rady Nadzorczej przychód z działalności wykonywanej osobiście, określony w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w całości korzystający ze zwolnienia od podatku, od którego Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierać podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl