ILPB2/415-1018/13-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2013 r. (data wpływu 22 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, wspólnie z żoną, pozostając w małżeńskiej wspólnocie majątkowej, w dniu 29 sierpnia 2006 r. zawarli z firmą deweloperską, w formie aktu notarialnego, umowę sprzedaży i umowę o wspólnej inwestycji (dalej: umowa z 2006 r.). Umowa z 2006 r. podzielona była na dwie części. Pierwsza część dotyczyła sprzedaży udziału w gruncie (154/10.000), a część II dotyczyła wspólnego prowadzenia inwestycji w ten sposób, że firma deweloperska (jako Inwestor zastępczy) zobowiązała się do wybudowania na nieruchomości, której udział Wnioskodawca wspólnie z żoną nabył w części I umowy z 2006 r., budynku mieszkalnego wielorodzinnego - w terminie do 28 lutego 2007 r. Na dzień podpisania umowy z 2006 r. firma deweloperska posiadała prawomocną decyzję o pozwoleniu na budowę. Zainteresowany wspólnie z żoną (jako Inwestor) zobowiązany został do zapłaty określonej kwoty w ratach.

Jednocześnie Inwestorzy (jako współwłaściciele nieruchomości) zobowiązali się znieść współwłasność nieruchomości i ustanowić po wybudowaniu budynku odrębnej własności dla poszczególnych lokali, z tym, że Wnioskodawca wraz z żoną mieli uzyskać własność określonego lokalu mieszkalnego. Firma deweloperska otrzymała również od Inwestorów pełnomocnictwo do realizowania procesu inwestycyjnego.

Aktem notarialnym z dnia 6 marca 2008 r. nastąpiło zniesienie współwłasności nieruchomości i ustanowienie odrębnej własności dla poszczególnych lokali mieszkalnych i użytkowych. Mocą tej umowy Wnioskodawca wraz z żoną uzyskali własność wskazanego pierwotnie lokalu mieszkalnego.

Aktualnie Wnioskodawca planuje dokonać transakcji odpłatnego zbycia ww. lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, z uwagi na tryb nabycia przedmiotowego lokalu uznać należy, że Zainteresowany nabył nieruchomość w 2006 r. a w konsekwencji przychody uzyskane ze sprzedaży ww. mieszkania w 2013 r. nie będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż w sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na tryb nabycia przedmiotowego lokalu uznać należy, że Zainteresowany nabył nieruchomość w 2006 r., a w konsekwencji przychody uzyskane ze sprzedaży ww. mieszkania nie będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż w sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym źródłem przychodu jest odpłatne zbycie:

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Dokonana aktem notarialnym z dnia 6 marca 2008 r. czynność zniesienia współwłasności nieruchomości i ustanowienia odrębnej własności dla poszczególnych lokali mieszkalnych i użytkowych nie stanowi czynności nabycia lub wybudowania nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie wpływa na upływ terminu wskazanego w tym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że w dniu 29 sierpnia 2006 r. Wnioskodawca wraz z żoną, zawarł z firmą deweloperską, w formie aktu notarialnego, umowę sprzedaży i umowę o wspólnej inwestycji. Umowa ta podzielona była na dwie części: część I dotyczyła sprzedaży udziału w gruncie, a część II - wspólnego prowadzenia inwestycji w ten sposób, że firma deweloperska zobowiązała się do wybudowania na - nabytej w 2006 r. - nieruchomości, budynku mieszkalnego wielorodzinnego w terminie do 28 lutego 2007 r.

Jednocześnie Inwestorzy zobowiązali się znieść współwłasność nieruchomości i ustanowić po wybudowaniu budynku odrębnej własności dla poszczególnych lokali, z tym, że Wnioskodawca wraz z żoną mieli uzyskać własność określonego lokalu mieszkalnego. Aktem notarialnym z dnia 6 marca 2008 r. nastąpiło zniesienie współwłasności nieruchomości i ustanowienie odrębnej własności dla poszczególnych lokali mieszkalnych i użytkowych. Mocą tej umowy Wnioskodawca wraz z żoną uzyskali własność wskazanego pierwotnie lokalu mieszkalnego.

Wskazać należy, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Analogicznie, okoliczność, że udział innego współwłaściciela ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego.

W omawianej sprawie, jak wskazuje Wnioskodawca, współwłaściciele nieruchomości zobowiązali się znieść współwłasność nieruchomości i ustanowić po wybudowaniu budynku odrębnej własności dla poszczególnych lokali, z tym, że Wnioskodawca wraz z żoną mieli uzyskać własność określonego lokalu mieszkalnego.

W wyniku - dokonanego w dniu 6 marca 2008 r. - zniesienia współwłasności Wnioskodawca wraz z żoną uzyskali własność wskazanego pierwotnie lokalu mieszkalnego.

Jeżeli zatem w istocie w wyniku zniesienia współwłasności - dokonanego 6 marca 2008 r. - wartość nieruchomości nabytej przez Zainteresowanego nie przekracza wartości udziału, jaki przysługiwał Wnioskodawcy we współwłasności, to w dacie zniesienia współwłasności w 2008 r. nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć 2006 rok.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 2006 r., tj. w dniu nabycia gruntu, zatem pięcioletni termin, określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 2011 r.

Zatem sprzedaż lokalu mieszkalnego nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, ponieważ nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, że z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawcę - jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. żony Wnioskodawcy.

Żona Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.