ILPB2/415-1009/13-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 9 listopada 1985 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód dnia 18 lutego 2009 r. W trakcie trwania małżeństwa Zainteresowana wraz z mężem stali się właścicielami następujących nieruchomości:

* lokalu mieszkalnego składającego się z dwóch pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki i wc (data nabycia grudzień 2001 r.),

* budynku w postaci garażu (data nabycia marzec 2003 r.),

* lokalu mieszkalnego składającego się z czterech pokoi, kuchni, przedpokoju, skrytki, łazienki i wc (data nabycia kwiecień 2004 r.).

Wszystkie nieruchomości posiadają księgę wieczystą.

W trakcie podziału majątku została zawarta ugoda (wrzesień 2012 r.), w wyniku której Wnioskodawczyni stała się właścicielką lokalu mieszkalnego składającego się z dwóch pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki, wc oraz budynku w postaci garażu, natomiast były mąż otrzymał lokal mieszkalny składający się z czterech pokoi, kuchni, przedpokoju, skrytki, łazienki, wc.

Ugoda zawiera również zapis, że tytułem dopłaty Zainteresowana zobowiązuje się zapłacić na rzecz byłego męża kwotę 45 000 zł (czterdzieści pięć tysięcy złotych) w dwóch ratach: pierwsza rata do dnia 30 czerwca 2013 r., druga rata do dnia 31 grudnia 2014 r.

Dnia 30 stycznia 2013 r. Zainteresowana dokonała sprzedaży garażu za kwotę 14 000 zł (czternaście tysięcy złotych), a następnie dnia 26 maja 2013 r. przelała pierwszą ratę długu w kwocie 15 000 zł (piętnaście tysięcy złotych) na konto byłego męża.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w sytuacji kiedy całą kwotę ze sprzedaży garażu Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę na rzecz byłego męża, jest zobowiązana do zapłacenia podatku od sprzedaży garażu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, Zainteresowana nie powinna być zobowiązana do zapłacenia podatku, ponieważ nieruchomość zbyła nie w celach zarobkowych, lecz pieniądze z jej sprzedaży w całości przeznaczone zostały na spłatę pierwszej raty na rzecz byłego męża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, w przypadku sprzedaży nieruchomości i ww. praw majątkowych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w trakcie trwania małżeństwa Zainteresowana wraz z mężem stali się właścicielami następujących nieruchomości:

* lokalu mieszkalnego składającego się z dwóch pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki i wc (data nabycia grudzień 2001 r.),

* budynku w postaci garażu (data nabycia marzec 2003 r.),

* lokalu mieszkalnego składającego się z czterech pokoi, kuchni, przedpokoju, skrytki, łazienki i wc (data nabycia kwiecień 2004 r.).

Wszystkie nieruchomości posiadają księgę wieczystą.

W trakcie podziału majątku została zawarta ugoda (wrzesień 2012 r.), w wyniku której Wnioskodawczyni stała się właścicielką lokalu mieszkalnego składającego się z dwóch pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki, wc oraz budynku w postaci garażu, natomiast były mąż otrzymał lokal mieszkalny składający się z czterech pokoi, kuchni, przedpokoju, skrytki, łazienki, wc.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności (tu: podziału majątku wspólnego) jest nabyciem tych rzeczy.

Biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Wskazać należy, iż stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich. Na skutek wyroku sądowego orzekającego rozwód, wspólność majątkowa małżeńska ustaje, a do majątku, który był nią objęty stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Zgodnie z art. 501 Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Za datę nabycia nieruchomości w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału mieści się w udziale, jaki przysługuje byłemu małżonkowi w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez byłego małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim - jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego.

W takiej sytuacji, ten z byłych małżonków, któremu w wyniku podziału majątku wspólnego przypadła nieruchomość, nabywa tę jej część, która odpowiada kwocie dopłaty towarzyszącej podziałowi majątku.

Jak wskazano w analizowanym wniosku, na podstawie ugody dotyczącej podziału majątku, w wyniku której jedynym właścicielem opisywanego garażu stała się Wnioskodawczyni. Ugoda zawiera również zapis, że tytułem dopłaty Zainteresowana zobowiązuje się zapłacić na rzecz byłego męża kwotę 45 000 zł (czterdzieści pięć tysięcy złotych) w dwóch ratach: pierwsza rata do dnia 30 czerwca 2013 r., druga rata do dnia 31 grudnia 2014 r.

Wobec powyższego, należy uznać, że w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego Zainteresowana nabyła ponad udział przysługujący Zainteresowanej w czasie trwania małżeństwa. Zatem, na gruncie rozpatrywanej sprawy wystąpią dwie daty nabycia nieruchomości w postaci garażu - jedna w trakcie trwania małżeństwa (data nabycia nieruchomości do majątku wspólnego), a druga - w dacie podziału majątku wspólnego (data przyznania Wnioskodawczyni garaż na wyłączną własność).

W konsekwencji należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w postaci garażu sprzedanego w dniu 30 stycznia 2013 r. dwóch datach:

* w 2003 r. w drodze nabycia wspólnie z mężem do majątku wspólnego,

* w 2012 r. w drodze podziału majątku wspólnego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że sprzedaż w roku 2013 przedmiotowego garażu w części przypadającej na nabycie w roku 2003 nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem została dokonana po upływie wskazanego w tym przepisie okresu pięcioletniego, licząc od daty nabycia. Tym samym, w tej części rzeczona sprzedaż nie spowodowała po stronie Zainteresowanej obowiązku uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast sprzedaż przedmiotowego garażu w części przypadającej na nabycie w roku 2012 na skutek podziału majątku wspólnego, z uwagi na to, że miała miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie garażu, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy podatkowej.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Natomiast w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów, zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z brzmieniem ww. przepisu, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia oraz udokumentowanych nakładów.

W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata stanowi bowiem wydatek na nabycie udziału w nieruchomości, który na skutek ustania wspólnoty majątkowej należał do męża Wnioskodawczyni. Zatem kwota spłaty na rzecz byłego męża dotycząca tego udziału w nieruchomości, który należał do tegoż męża może stanowić koszt nabycia zbywanego udziału, o który Wnioskodawczyni może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód. Podkreślić należy, że przywołany przepis zezwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udokumentowanych kosztów nabycia lub wytworzenia, powiększonych o udokumentowane nakłady, poczynionych w czasie posiadania nieruchomości lub prawa. Użycie czasu dokonanego przy określeniu kosztów uzyskania przychodu oznacza, że wydatki muszą być przez podatnika faktycznie poniesione, czyli zapłacone. Brak zapłaty jest równoznaczny z brakiem możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o należne, lecz niedokonane na rzecz męża spłaty.

Mając na względzie to co wywiedziono wyżej należy stwierdzić, że sprzedaż w roku 2013 przedmiotowego garażu w części przypadającej na nabycie w roku 2012 stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem została dokonana przed upływem wskazanego w tym przepisie okresu pięcioletniego, licząc od daty nabycia. Kosztem uzyskania tegoż przychodu może być jednak udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego małżonka Wnioskodawczyni.

Reasumując: skoro na gruncie niniejszej sprawy kwota uzyskana z analizowanej sprzedaży garażu stanowi przychód podatkowy jedynie w części przypadającej na nabycie w roku 2012 i cała ta kwota została wydatkowana na spłatę byłego męża, to na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu rzeczonej transakcji, bowiem nie powstał dochód będący podstawą opodatkowania tymże podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.