ILPB1/4511-1-96/16-4/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązków płatnika w części dotyczącej:

* niepobierania przez Wnioskodawcę zaliczek na podatek dochodowy od przekazanych pracownikom świadczeń - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 marca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-96/16-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 marca 2016 r., a w dniu 30 marca 2016 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 24 marca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pomiędzy Urzędem Marszałkowskim a C.R.R. Republiki Czeskiej zawarta została Umowa w sprawie delegacji polskiego pracownika do pracy we Wspólnym Sekretariacie w ramach realizacji Programu (...). Wobec powyższego pracownikom UM zaangażowanym w realizację ww. Programu w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. zmianie ulega miejsce wykonywania pracy, tj. z siedziby głównej Urzędu Marszałkowskiego na C.R.R. Republiki Czeskiej. Pracownicy UM deklarują swoje miejsce zamieszkania i ośrodek interesów życiowych w Polsce, a okres oddelegowania przekracza 183 dni, zatem w myśl art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody ze stosunku pracy ww. pracowników są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Płatnik nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż podlegają one opodatkowaniu w Republice Czeskiej a pracownicy są zobowiązani do uiszczania podatku od przychodów ze stosunku pracy do czeskiego organu podatkowego zgodnie z czeskimi przepisami w tym zakresie. Zgodnie z Regulaminem wynagradzania pracowników Urzędu Marszałkowskiego (Zarządzenie nr (...)), pracownicy otrzymują składniki wynagrodzenia:

* wynagrodzenie zasadnicze,

* dodatek za wysługę lat,

* dodatki specjalne bądź programowe,

* nagrody.

Pracownikom, zgodnie z Regulaminem Gospodarowania Środkami Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (Zarządzenie nr (...)), na jego wniosek, przysługują świadczenia w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dofinansowanie do wypoczynku, dofinansowanie do kart sportowo-rekreacyjnych, zapomogi losowe, socjalne). Podstawę do przyznania ulgowych usług i świadczeń w ramach ZFŚS stanowi średni dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym, przypadający na osobę w rodzinie w roku poprzedzającym przyznanie dopłaty.

Ponadto pracownikom na okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. przyznano dodatkowe świadczenie na pokrycie kosztów wynajmu mieszkania w Republice Czeskiej wpłacane miesięcznie w formie ryczałtu, w stałej wysokości w PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przyznane świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych podlegają opodatkowaniu w Czechach i w związku z tym należy wykazywać je na PIT-11 w kolumnie E jako zwolnione od podatku w Polsce. Jeżeli tak - czy należy je wykazywać w wysokości po zastosowaniu kwoty wolnej. Jeżeli nie - czy Płatnik pobiera od nich zaliczki na podatek dochodowy oraz jak w takiej sytuacji należy wykazać takie przychody w PIT-11.

2. Czy przychody z tytułu składników wynagrodzenia wypłaconych zgodnie z Regulaminem wynagradzania, które są zwolnione z opodatkowania w Polsce i wykazywane na PIT-11 w kolumnie E należy wykazywać w kwocie pomniejszonej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy p.d.o.f.

3. Czy przychody z tytułu świadczenia na pokrycie kosztów wynajmu mieszkania podlegają opodatkowaniu w Czechach i w związku z tym należy wykazywać je na PIT-11 w kolumnie E jako zwolnione od podatku w Polsce. Jeżeli tak - czy należy wykazywać je w kwocie pomniejszonej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy p.d.o.f. Jeżeli nie - czy Płatnik pobiera od nich zaliczki na podatek dochodowy oraz jak w takiej sytuacji należy wykazać takie przychody w PIT-11.

Zdaniem Wnioskodawcy, płatnik nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ponieważ podpisując z pracownikiem porozumienie o oddelegowaniu na okres dwóch lat posiada wiedzę o tym, że przychody ze stosunku pracy tego pracownika będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - art. 32, ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje zakładowi pracy możliwość niepobierania zaliczki na podatek dochodowy od przychodów w stosunku do których przesłanki do zwolnienia z opodatkowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zaistnieją w przyszłości: "(...) pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...)". Świadczenia ze stosunku pracy, na podstawie cytowanych w części E przepisów, są zwolnione z opodatkowania w Polsce. Pracownik odprowadza podatek dochodowy od takich przychodów w Republice Czeskiej na podstawie tam obowiązujących przepisów. Z uwagi na ten fakt pracownik powinien mieć wiedzę o pełnej wysokości osiągniętych przychodów w roku podatkowym, tzn. w kwocie niepomniejszonej o przysługujące zwolnienia. Płatnik dołącza do PIT-11 informację o przysługujących odliczeniach oraz informację o ich niezastosowaniu na wypadek konieczności rozliczenia się z podatku od innych przychodów jakie pracownik osiągnąłby w roku podatkowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wówczas dla zastosowania metody wyłączenia z progresją pracownik stosuje przychód wykazany w PIT-11 pomniejszony o przysługujące zwolnienia wskazane w informacji dołączonej do PIT-11.

W związku z powyższym:

Ad. pyt. 1) świadczenia przyznane na podstawie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych podlegają opodatkowaniu w Republice Czeskiej. Płatnik nie pobiera od nich zaliczki na podatek. Wykazuje takie przychody w PIT-11 w kolumnie E, jako zwolnione z podatku, w kwocie nie pomniejszonej o kwotę wolną. Do PIT-11 dołącza się wyjaśnienie informujące o niezastosowaniu kwoty wolnej oraz o przysługującym prawie do jej zastosowania przy rozliczeniu rocznym metodą wyłączenia z progresją.

Ad. pyt. 2) składniki wynagrodzenia wypłacone na podstawie "Regulaminu wynagradzania pracowników Urzędu Marszałkowskiego" wykazuje się w PIT-11w kolumnie E, jako zwolnione z podatku, w pełnej wypłaconej kwocie.

Do PIT-11 dołącza się wyjaśnienie informujące o niezastosowaniu art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy p.d.o.f. oraz o przysługującym prawie do zastosowania ww. przepisu przy rozliczeniu rocznym metodą wyłączenia z progresją.

Ad. pyt. 3) świadczenie na pokrycie kosztów wynajmu mieszkania podlega opodatkowaniu w Czechach. Płatnik nie pobiera od niego zaliczki na podatek. Wykazuje taki przychód w PIT-11 w kolumnie E, jako zwolniony z podatku, w kwocie nie pomniejszonej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy p.d.o.f. Do PIT-11 dołącza się wyjaśnienie informujące o niezastosowaniu ww. przepisu oraz o przysługującym prawie do jego zastosowania przy rozliczeniu rocznym metodą wyłączenia z progresją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązków płatnika w części dotyczącej:

* niepobierania przez Wnioskodawcę zaliczek na podatek dochodowy od przekazanych pracownikom świadczeń - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Mając na uwadze wyżej powołane uregulowania prawne, należy zaznaczyć, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Świadczy o tym użycie słowa "w szczególności", co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy, jak również wartość otrzymanych świadczeń nieodpłatnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

W myśl art. 21 ust. 14 cytowanej ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

Stosownie do treści art. 21 ust. 5 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 20, nie ma zastosowania do wynagrodzenia:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 cytowanej ustawy, wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W myśl art. 27 ust. 1 cytowanej ustawy, podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali: podstawa obliczenia podatku w złotych do 85 528, podatek wynosi 18% minus kwota zmniejszająca podatek 556 zł 02 gr, ponad 85 528 - podatek wynosi 14 839 zł 02 gr + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Z treści przepisu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za osobę posiadającą w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych uważa się taką, która spełnia jeden z warunków wskazanych w tym przepisie. Warunki te nie muszą zatem być spełnione łącznie o czym świadczy użycie słowa "lub". To oznacza m.in., że osoba, która nie przebywa w Polsce przez więcej niż 183 dni w roku kalendarzowym, ale posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a cytowanej ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą (Urzędem Marszałkowskim) a C.R.R. Republiki Czeskiej zawarta została Umowa w sprawie delegacji polskiego pracownika do pracy we Wspólnym Sekretariacie w ramach realizacji Programu (...). Pracownikom zaangażowanym w realizację ww. Programu w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. zmianie ulega miejsce wykonywania pracy z siedziby głównej Urzędu Marszałkowskiego, na C.R.R. Republiki Czeskiej. Pracownicy deklarują swoje miejsce zamieszkania i ośrodek interesów życiowych w Polsce. Okres oddelegowania przekracza 183 dni. Pracownicy otrzymują wynagrodzenie (na które składa się wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za wysługę lat, dodatki specjalne bądź programowe, nagrody), świadczenia w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dofinansowanie do wypoczynku, dofinansowanie do kart sportowo-rekreacyjnych, zapomogi losowe, socjalne), a także dodatkowe świadczenie na pokrycie kosztów wynajmu mieszkania w Czechach.

Z uwagi na oddelegowanie polskiego pracownika do pracy w Czechach w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 991), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17 i 18, wynagrodzenia, pensje oraz inne podobne świadczenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, zgodnie z art. 14 ust. 2 tej umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. umowy, wynagrodzenie pracownika mającego miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba, że praca wykonywana jest na terytorium Czech. Natomiast art. 14 ust. 2 umowy określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 14 ust. 1 umowy, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Czechach) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że siedziba Wnioskodawcy znajduje się w Polsce a zatrudnieni przez Zainteresowanego pracownicy zaangażowani w realizację ww. Programu w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. wykonują prace w Czechach, tym samym przebywają w Czechach ponad 183 dni.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami w takim przypadku warunek określony w art. 14 ust. 2 pkt a) umowy nie jest spełniony. Oznacza to, iż dochód pracownika będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 14 ust. 1 umowy, tj. w Czechach w całości (licząc od pierwszego dnia wykonywania pracy w tym państwie) oraz w Polsce.

Stosownie do treści art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.

Przepis art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Wzór informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 został zamieszczony w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 listopada 2014 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1634).

W informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 powinny być uwzględnione również dochody wolne od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Obowiązek ujęcia w informacji PIT-11 dochodów zagranicznych wolnych od podatku dotyczy wyłącznie dochodów, które zostały uzyskane za pośrednictwem podmiotu będącego płatnikiem sporządzającym informację roczną. Podkreślić należy, iż pozostałych dochodów, zwolnionych z opodatkowania, co do zasady - z wyjątkiem zaznaczonym w treści ww. art. 39 ust. 1 cytowanej ustawy - nie wykazuje się w informacji PIT-11. Wskazują na to uregulowania zawarte w treści pkt 7 objaśnień do informacji PIT-11, z których wynika, że w kwocie przychodów, w części E, nie uwzględnia się przychodów wolnych od podatku na podstawie przepisów ustawy oraz przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku; jednakże w kolumnie e należy wykazać dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w art. 21 ust. 1 umowy, metodę unikania podwójnego opodatkowania (metoda wyłączenia z progresją). Zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. umowy, w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy może być opodatkowany w Republice Czeskiej, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień liter b) - c) niniejszego ustępu.

b. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13, może być opodatkowany w Republice Czeskiej, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Republice Czeskiej. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód uzyskany w Republice Czeskiej.

c. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Umowy, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Metoda ta podlega zastosowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 27 ust. 8 ww. ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że dochody pracowników z tytułu świadczeń przyznanych na podstawie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, z tytułu składników wynagrodzenia wypłaconych zgodnie z Regulaminem wynagradzania oraz z tytułu otrzymanego świadczenia na pokrycie wynajmu mieszkania, zgodnie z postanowieniami ww. umowy międzynarodowej mogą być opodatkowane zarówno w Polsce jak i w Czechach, przy czym w celu zapobieżenia podwójnego opodatkowania dochody z ww. tytułów będą w Polsce zwolnione z opodatkowania, przy zastosowaniu tzw. metody wyłączenia z progresją. Zatem Wnioskodawca jako płatnik nie jest obowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od tych dochodów pracownika. W takiej sytuacji w części E informacji PIT-11 płatnik jest zobowiązany wykazać dochód uzyskany przez pracownika za pracę w Czechach. W części tej należy wykazać również przychód z tytułu pokrycia przez Wnioskodawcę kosztów wynajmu mieszkania w Czechach w kwocie przewyższającej w danym miesiącu 500 zł - jeżeli istotnie zostały spełnione warunki zwolnienia określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy oraz przychód z tytułu otrzymanych świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w kwocie łącznej przekraczającej w roku podatkowym kwotę 380 zł. Ponadto dochód pracownika oddelegowanego do pracy za granicą winien być pomniejszony o 30% diety ustalonej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika w części dotyczącej:

* niepobierania przez Wnioskodawcę zaliczek na podatek dochodowy od przekazanych pracownikom świadczeń - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy wskazać, że ocenie podlegało stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanych pytań i przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.