ILPB1/4511-1-877/15-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów:

* w części dotyczącej uznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej momentu ujęcia odszkodowania w przychodach - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej skutków podatkowych wypłaty odsetek od zasądzonego odszkodowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej poniesionych kosztów sądowych oraz w zakresie przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 oraz art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 7 września 2015 r. znak ILPB1/4511-1-877/15-2/AA na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej poniesionych kosztów sądowych.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 września 2015 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 17 września 2015 r. i w tym czasie nie uzupełniono wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2 listopada 2005 r. pod nazwą A. Głównym celem jest działalność kulturalno-oświatowa i gastronomiczna. W latach 2008-2009 Wnioskodawca prowadził dyskotekę w L. pod nazwą "B.". Budynek przeznaczony pod dyskotekę został wynajęty od firmy R. w 2008 r. W dniu 13 lutego 2009 r. w wyniku pożaru lokal w którym była prowadzona dyskoteka uległ całkowitemu zniszczeniu. W ramach prowadzonej działalności zawarto umowę ubezpieczenia z G. Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna w W., której przedmiotem był lokal położony w Lubinie gdzie prowadzona była dyskoteka. W polisie ubezpieczeniowej objęte ubezpieczeniem zostały środki obrotowe, maszyny, urządzenia i wyposażenie, budynek dyskoteki. Towarzystwo Ubezpieczeń G. Spółka Akcyjna w W. nie chciała wypłacić przysługującego odszkodowania, dlatego musiał tę kwestię rozpatrzyć Sąd. Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2015 r. Sąd zasądził odszkodowanie w kwocie 410.917,14 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 19 stycznia 2010 r., które też wynoszą około 400.000,00 zł. Ponadto firma poniosła koszty od pozwu oraz koszty za opinie biegłego. Wydatki te nie były ujęte w kosztach firmy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie przychodów.

1. Czy zasądzone odszkodowanie jest przychodem firmy od którego należy zapłacić podatek dochodowy i w jakim czasie (czy zaraz po otrzymaniu odszkodowania, czy dopiero w zeznaniu rocznym).

2. Czy zasądzone odsetki od należnego odszkodowania są przychodem firmy, który należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Część tych odsetek Wnioskodawca musi zapłacić swoim dostawcom za zaległe płatności z czasu kiedy lokal funkcjonował.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasądzone odszkodowanie jest przychodem firmy i winno być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 4 nie jest zwolnione z podatku, ponieważ jest to odszkodowanie z tytułu ubezpieczeń majątkowych związanych z prowadzoną działalnością. Podatek dochodowy należy wykazać w zeznaniu rocznym w pozycji inne przychody.

Jeżeli chodzi o odsetki od odszkodowania Wnioskodawca uważa, że nie są przychodem firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie przychodów:

* w części dotyczącej uznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania jest prawidłowe,

* w części dotyczącej momentu ujęcia odszkodowania w przychodach jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej skutków podatkowych wypłaty odsetek od zasądzonego odszkodowania jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością o ile ustawa nie wyłącza ich z tej kategorii.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem: odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że zwolnienie podatkowe nie obejmuje m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Składnikami majątku związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej są zarówno środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, jak i wszelkie inne składniki majątkowe, które są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - zwłaszcza wszelkie składniki majątkowe wykorzystywane w działalności.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym celem jest działalność kulturalno-oświatowa i gastronomiczna. W latach 2008-2009 Wnioskodawca w wynajętym budynku prowadził dyskotekę. Jednak w wyniku pożaru lokal, w którym prowadzona była dyskoteka uległ całkowitemu zniszczeniu. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawarł umowę ubezpieczenia, której przedmiotem były środki obrotowe, maszyny, urządzenia i wyposażenie oraz budynek dyskoteki. Towarzystwo ubezpieczeniowe nie chciało wypłacić przysługującego odszkodowania w związku z czym kwestię tę musiał rozpatrzyć sąd, który zasądził odszkodowanie wraz z odsetkami.

W przedmiotowej sprawie uznać należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawcy zostanie wypłacone odszkodowanie z tytułu całkowitego zniszczenia składników majątku opisanych we wniosku, a więc odszkodowanie za szkodę dotyczącą składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, to w momencie jego wypłaty będzie ono stanowić przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w zakresie zasądzonych wyrokiem sądu odsetek, należy wskazać, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 481 § 1 tej ustawy, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W myśl art. 481 § 2 ww. ustawy, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

Zauważyć należy, że odsetki wypłacone za okres pomiędzy datą zasądzenia i datą wypłaty odszkodowania nie są wliczane do wartości odszkodowania. Zgodnie bowiem z art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.), do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego.

Treść powyższych przepisów wskazuje, że nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem, czy też innym świadczeniem związanym z naprawieniem szkody. Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem niewykonania zobowiązania. Stanowią one najczęściej rekompensatę wynikającą z czasokresu jaki upłynął pomiędzy zaistnieniem zdarzeń skutkujących wypłatą odszkodowania, a skonkretyzowaniem obowiązku naprawienia szkody (krzywdy). Odsetki nie pełnią zatem funkcji odszkodowawczej - są to po prostu należności z tytułu zwłoki w zapłacie świadczenia głównego. Z tych względów nie można utożsamiać ich z odszkodowaniem, mimo że są z nim związane.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania odsetek za zwłokę w wykonaniu świadczenia polegającego na naprawieniu szkody na rzecz poszkodowanego.

W związku z powyższym, wynikające z wyroku sądowego odsetki od odszkodowania stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Wnioskodawca słusznie uważa, że zasądzone odszkodowanie za szkodę dotyczącą składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą jest przychodem firmy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w momencie wypłaty ww. odszkodowania, a nie jak wskazał Wnioskodawca w zeznaniu rocznym w pozycji inne przychody. Ponadto należy wyjaśnić, że zasądzone odsetki od należnego odszkodowania - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że w dniu 24 września 2015 r. wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej poniesionych kosztów sądowych został rozstrzygnięty postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB1/4511-1-877/15-4/AA.

Do wniosku kserokopię wyroku. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.