ILPB1/4511-1-750/15-5/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2015 r. (data wpływu 21 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2015 r. oraz w dniach 20 i 21 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych (pytania nr 1, 2, 3) - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych (pytania nr 1, 2, 3), w zakresie amortyzacji znaku towarowego/znaków towarowych (pytania nr 4, 5, 6), w zakresie przychodów z działalności gospodarczej (pytanie nr 7) oraz w zakresie podstawy opodatkowania z odpłatnego zbycia znaku towarowego/znaków towarowych (pytanie nr 8).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 sierpnia 2015 r., znak ILPB2/4515-1-50/15-3/MK ILPB1/4511-1-750/15-3/IM na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 sierpnia 2015 r., a w dniach 20 i 21 sierpnia 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 sierpnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik (dalej również: Wnioskodawca/Wnioskodawczyni/Obdarowana), rozważa rozpoczęcie działalności gospodarczej, Niewykluczone iż Wnioskodawczyni otrzyma od męża (dalej również: Darczyńca) w formie darowizny, to jest w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku Darczyńcy - męża, znak bądź znaki towarowe objęte prawem ochronnym wynikającym z decyzji Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej i/lub Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) (czyli otrzyma tenże zarejestrowany znak lub znaki od osoby z pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o spadkach i darowiznach). Strony umowy darowizny zgodnie określą wartość każdego ze znaków towarowych na kwotę powyżej 3500 zł niewykluczone przy tym, iż przedmiotem darowizny będzie tylko jeden ze znaków towarowych o wartości wyżej niż 3500 zł. W ich ocenie odpowiadać ona będzie wartości rynkowej każdego ze znaków towarowych, dodatkowo przyjęta umownie wartość każdego znaku towarowego zostanie potwierdzona przez podmiot specjalizujący się w wycenie znaku towarowego.

Otrzymany w formie darowizny znak towarowy (znaki towarowe) Wnioskodawczyni wprowadzi do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych według wartości wynikającej z umowy darowizny i wykorzysta je do odpłatnego licencjonowania podmiotom, które wyrażą zamiar jego odpłatnej eksploatacji, niewykluczone również, że znak/znaki towarowe będą przedmiotem aportu samodzielnie bądź w ramach przedsiębiorstwa podatnika lub jego zorganizowanej części. Możliwe jest również, iż Podatnik będzie posługiwać się samodzielnie tymi składnikami majątkowymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ewentualnie dokona ich odpłatnego zbycia. Jednocześnie niewykluczone, iż może się zdarzyć sytuacja, w której przychody osiągnięte z licencji nie będą pokrywały się z wielkością odpisów amortyzacyjnych. Istotnym jest również wskazać, że przed rozpoczęciem osiągania przychodów z licencjonowania bądź sprzedaży znaku towarowego/znaków towarowych, Wnioskodawczyni uwzględni ten fakt w ramach przedmiotu swojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni rozważa również możliwość przekazania otrzymanych w formie darowizny znaków towarowych/znaku towarowego innym podmiotom z pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o spadkach i darowiznach, w tym pierwotnemu darczyńcy mężowi do jego działalności gospodarczej, to jest w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem jej (to jest Podatnika/Wnioskodawczyni) majątku znak towarowy/znaki towarowe opisane w akapicie 1 i 2 stanu faktycznego niniejszego wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy opisana w stanie faktycznym darowizna znaku towarowego/znaków towarowych od osoby z pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn czy też znajdzie zastosowanie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Zakładając, że opisana w stanie faktycznym darowizna będzie podlegała ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy w takiej sytuacji będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. i nie będzie kreowała jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie Podatnika.

3. Zakładając, że opisana w stanie faktycznym darowizna będzie podlegała ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f., czy w takiej sytuacji Podatnik będzie obowiązany do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji bądź zeznaniu podatkowym.

4. Czy prawo ochronne na znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) jest wartością niematerialną i prawną, od której można dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

5. Czy Podatnik może amortyzować znak towarowy/znaki towarowe otrzymane w formie darowizny od wartości rynkowej znaku towarowego, zaś odpisy amortyzacyjne w pełnej wysokości będą kosztem uzyskania przychodów.

6. Od kiedy Wnioskodawczyni może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych w formie darowizny znaku lub znaków towarowych.

7. W jakim źródle przychodów należy umiejscowić przychody z odpłatnego licencjonowania oraz sprzedaży znaku lub znaków towarowych.

8. W jaki sposób Wnioskodawczyni powinna rozliczyć podstawę opodatkowania w przypadku sprzedaży znaku towarowego/znaków towarowych.

Tutejszy Organ wskazuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź w zakresie zwolnień przedmiotowych (pytania nr 1, 2, 3) natomiast wniosek:

* w zakresie amortyzacji znaku towarowego/znaków towarowych (pytania nr 4, 5, 6) został rozstrzygnięty w dniu 28 sierpnia 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-750/15-6/IM,

* w zakresie przychodów z działalności gospodarczej (pytanie nr 7) został rozstrzygnięty w dniu 28 sierpnia 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-750/15-7/IM,

* w zakresie podstawy opodatkowania z odpłatnego zbycia znaku towarowego/znaków towarowych (pytanie nr 8) został rozstrzygnięty w dniu 28 sierpnia 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-750/15-8/IM,

* dotyczący podatku od spadków i darowizn został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawczyni ad. 1 opisana w stanie faktycznym darowizna znaku towarowego od osoby z pierwszej grupy podatkowej będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn z uwagi na przepis art. 3 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni ad. 2 opisana w stanie faktycznym darowizna będzie zwolniona z opodatkowana na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. oraz nie będzie kreowała jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu po stronie Podatnika.

Zdaniem Wnioskodawczyni ad. 3 nie będzie ona obowiązana do wykazania wartości otrzymanej darowizny jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji bądź zeznaniu podatkowym.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawczyni opisana w stanie faktycznym darowizna znaku towarowego będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn z uwagi na przepis art. 3 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W analizowanej sprawie będą miały zastosowanie przepisy u.p.d.o.f., gdyż nie zaistnieje możliwość skorzystania z wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Z brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. wynika, iż przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Jednocześnie na mocy art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Tym samym Ustawodawca wyłączył z regulacji ustawy o podatku od spadków i darowizn darowiznę m.in. znaku towarowego, co z kolei oznacza to iż darowizna znaku towarowego będzie podlegała przepisom u.p.d.o.f. Analogicznie w tej kwestii Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2015 r., sygn. IBPBII/1/436-316/14/MCZ oraz z dnia 12 stycznia 2015 r., IBPBI/1/415-1217/14/JS.

Ad. 2.

Stanowisko Wnioskodawczyni w przedmiocie drugiego pytania wynika wprost z brzmienia przepisów prawa, a mianowicie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. Przywołany przepis prawa stwierdza, że wolne od podatku dochodowego są wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I lub II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Tytułem wyjaśnienia dodać należy, iż wspomniany ust. 20 mówi, że zwolnienie nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej etc. jednak wyłączenie to nie znajdzie zastosowanie w przedmiotowym stanie faktycznym, bowiem znak towarowy otrzymano w drodze darowizny - ergo zwolnienie znajdzie zastosowanie.

Natomiast art. 11 ust. 2-2b dot. obliczania wartości świadczeń w naturze, świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych. Ze względu na fakt, że Wnioskodawczyni otrzyma znak towarowy w drodze darowizny, a więc w sposób nieodpłatny, to wskazane przepisy, a konkretnie art. 11 ust. 2a (określanie wartości świadczeń nieodpłatnych) znajdą zastosowanie.

Nie bez związku z przedmiotową sprawą jest pojęcie "darowizny" - Podatnik wielokrotnie się na nie powołuje - przeto godzi się je na gruncie prawnym wyjaśnić. Mianowicie przez pojęcie darowizny należy rozumieć typ umowy nazwanej, określonej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), na mocy której (stosownie do art. 888 ustawy - Kodeks cywilny) darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego - do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze. Mając powyższe na uwadze stwierdzić można, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię znaku towarowego, tak jak opisano to w stanie faktycznym, jest otrzymaniem darowizny, to jest nieodpłatnie, a więc również nieodpłatnie z punktu widzenia regulacji u.p.d.o.f.

Co do grup podatkowych w rozumieniu przepisów o spadkach i darowiznach, to zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów. Z opisu stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że "otrzymanie", to jest nabycie, następuje od męża, a więc małżonka, czyli osoby z I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o spadkach i darowiznach, a więc i ten wymóg ustawowy został spełniony.

Podsumowując dotychczasowy wywód stwierdzić należy, że świadczenie, to jest przekazanie znaku towarowego w drodze darowizny miało nieodpłatny charakter, jego wartość obliczana będzie zgodnie z art. 11 ust. 2a u.p.d.o,f., świadczenie to zostanie otrzymane od małżonka, a więc osoby z I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, zaś ust. 20 nie znajdzie zastosowania. Tak więc wszelkie wymogi do skorzystania z dobrodziejstw art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. zostały spełnione.

Analogicznie w tej kwestii wypowiadały się również organy podatkowe. Tytułem przykładu Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 5 listopada 2013 r. (sygn. ILPB1/415-846/13-6/AP) stwierdził: "(...) należy wskazać, że otrzymanie na podstawie umowy darowizny znaku towarowego bez żadnego świadczenia wzajemnego nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych". Analogicznie w tej kwestii wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2015 r., sygn. IBPBI/1/415-1218/14/JS.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawczyni należy stwierdzić, iż wartość otrzymanej darowizny - jako przychodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. - nie podlega zdaniem Podatnika wykazaniu i zgłoszeniu do organu podatkowego na jakimkolwiek zeznaniu, deklaracji czy informacji przewidzianych przepisami prawa podatkowego brak bowiem przepisu prawa, który stypulowałby taki obowiązek. Analogicznie w tej kwestii wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2015 r., sygn. IBPBI/1/415-1218/14/JS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny. Stosownie jednak do art. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Z powyższego wynika zatem, że nabycie w drodze darowizny prawa do znaku towarowego/znaków towarowych, podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało wyłączone spod władztwa ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny (tekst jedn.: w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku darczyńcy), znak towarowy/znaki towarowe, objęte prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej i/lub Urzędu Harmonizacji Rynku wewnętrznego (OHIM). Ww. znak towarowy/znaki towarowe będą wykorzystywane do celów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę cyt. powyżej przepisy stwierdzić należy, że otrzymanie znaku towarowego/znaków towarowych nie będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn, co zostało potwierdzone w wydanej na rzecz Wnioskodawczyni przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu interpretacji indywidualnej z 28 sierpnia 2015 r. sygn. ILPB2/4515-1-50/15-5/MK. Oznacza to, że w opisanym zdarzeniu przyszłym do Wnioskodawczyni nie będzie miało zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, otrzymanie przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny wskazanego we wniosku składnika majątkowego, tj. znaku towarowego/znaków towarowych, będzie podlegało przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do obowiązku wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji bądź zeznaniu podatkowym tutejszy Organ wskazuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 (art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy). Przy czym, pod pojęciem nieodpłatnych świadczeń należy rozumieć nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą otrzyma od męża w formie darowizny nieodpłatnie (w formie darowizny) zarejestrowany znak towarowy/znaki towarowe.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że otrzymanie znaku towarowego/znaków towarowych będzie generowało u Wnioskodawczyni przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać jednakże należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (art. 21 ust. 20 ww. ustawy). Przy czym, do pierwszej grupy podatkowej zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zalicza się m.in. małżonkę. Oznacza to, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię w związku z otrzymaniem wskazanego we wniosku znaku towarowego/znaków towarowych, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazywania uzyskanego przychodu w jakiejkolwiek deklaracji, informacji, czy zeznaniu podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zaznacza, że ocenie interpretacyjnej nie podlegała kwestia dotycząca tego, czy transakcja darowizny dokonywana na warunkach przedstawionych we wniosku jest prawnie dopuszczalna. Kwestia ta nie jest regulowana przepisami prawa podatkowego. Co więcej, warunki dokonania darowizny stanowią element opisu zdarzenia przyszłego, na podstawie którego organ podatkowy wydaje interpretację indywidualną.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.