ILPB1/4511-1-749/15-7/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2015 r. (data wpływu 21 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2015 r. oraz w dniach 20 i 21 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z działalności gospodarczej (pytanie nr 7) - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych (pytania nr 1, 2, 3), w zakresie amortyzacji znaku towarowego/znaków towarowych (pytania nr 4, 5, 6), w zakresie przychodów z działalności gospodarczej (pytanie nr 7) oraz w zakresie podstawy opodatkowania z odpłatnego zbycia znaku towarowego/znaków towarowych (pytanie nr 8).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 sierpnia 2015 r., znak ILPB2/4515-1-49/15-3/MK ILPB1/4511-1-749/15-3/IM na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 sierpnia 2015 r., a w dniach 20 i 21 sierpnia 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 sierpnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik (dalej również: Wnioskodawca/Obdarowany) otrzyma od małżonki (dalej również: Darczyńca) w formie darowizny, to jest w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku Darczyńcy - żony, zarejestrowany znak towarowy/znaki towarowe, (czyli otrzymał tenże znak lub znaki od osoby z pierwszej grupy podatkowej) w rozumieniu ustawy o spadkach i darowiznach). Znak towarowy/znaki towarowe objęte będą prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej i/lub Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) przed otrzymaniem darowizny do majątku Podatnika. Strony umowy darowizny zgodnie określą wartość każdego znaku towarowego powyżej 3500 zł w ich ocenie odpowiadać ona będzie wartości rynkowej znaku, niewykluczone przy tym, iż przedmiotem darowizny będzie tylko jeden ze znaków towarowych o wartości wyżej niż 3500 zł. Dodatkowo przyjęta umownie wartość każdego znaku towarowego zostanie potwierdzona przez podmiot specjalizujący się w wycenie znaku towarowego. Otrzymany przez obdarowanego znak towarowy/znaki towarowe uprzednio został wytworzony przez Wnioskodawcę a następnie przekazany w formie darowizny żonie, która ten znak towarowy/znaki towarowe będzie wykorzystywała w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Otrzymany w formie darowizny znak towarowy (znaki towarowe) Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji środków trwałych wartości niematerialnych prawnych według wartości wynikającej z umowy darowizny i wykorzysta go do odpłatnego licencjonowania innym podmiotom, które wyrażą zamiar jego eksploatacji. Możliwe jest również, iż będzie się nim sam posługiwał w toku prowadzonej działalności gospodarczej, ewentualnie dokona jego sprzedaży w trakcie umowy licencyjnej bądź będzie stanowił przedmiot aportu samodzielnie bądź w ramach przedsiębiorstwa podatnika lub jego zorganizowanej części. Niewykluczone, iż może się zdarzyć sytuacja, w której przychody osiągnięte z licencji nie będą pokrywały się z wielkością odpisów amortyzacyjnych. Istotnym jest również wskazać, że przed rozpoczęciem osiągania przychodów z licencjonowania bądź sprzedaży znaków towarowych, Wnioskodawca uwzględni fakt ten w ramach przedmiotu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy opisana w stanie faktycznym darowizna znaku towarowego/znaków towarowych od osoby z pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn czy też znajdzie zastosowanie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Zakładając, że opisana w stanie faktycznym darowizna będzie podlegała ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy w takiej sytuacji będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. i nie będzie kreowała jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie Podatnika.

3. Zakładając, że opisana w stanie faktycznym darowizna będzie podlegała ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f., czy w takiej sytuacji Podatnik będzie obowiązany do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji bądź zeznaniu podatkowym.

4. Czy prawo ochronne na znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) jest wartością niematerialną i prawną, od której można dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

5. Czy Podatnik może amortyzować znak towarowy/znaki towarowe otrzymane w formie darowizny od wartości rynkowej znaku towarowego, zaś odpisy amortyzacyjne w pełnej wysokości będą kosztem uzyskania przychodów.

6. Od kiedy Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych w formie darowizny znaku lub znaków towarowych.

7. W jakim źródle przychodów należy umiejscowić przychody z odpłatnego licencjonowania oraz sprzedaży znaku lub znaków towarowych.

8. W jaki sposób Wnioskodawca powinien rozliczyć podstawę opodatkowania w przypadku sprzedaży znaku towarowego/znaków towarowych.

Tutejszy Organ wskazuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź w zakresie przychodów z działalności gospodarczej (pytanie nr 7) natomiast wniosek:

* w zakresie zwolnień przedmiotowych (pytania nr 1, 2, 3) został rozstrzygnięty w dniu 28 sierpnia 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-749/15-5/IM,

* w zakresie amortyzacji znaku towarowego/znaków towarowych (pytania nr 4, 5, 6) został rozstrzygnięty w dniu 28 sierpnia 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-749/15-6/IM,

* w zakresie podstawy opodatkowania z odpłatnego zbycia znaku towarowego/znaków towarowych (pytanie nr 8) został rozstrzygnięty w dniu 28 sierpnia 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-749/15-8/IM,

* dotyczący podatku od spadków i darowizn został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z odpłatnego licencjonowania oraz sprzedaży znaku/znaków towarowych należy umiejscowić w źródle przychodów z działalności gospodarczej, tym samym nie będą stanowiły przychodów z odpłatnego zbycia praw majątkowych.

W opinii Wnioskodawcy przychód z licencjonowania znaków towarowych oraz późniejszej ich sprzedaży będzie umiejscowiony w źródle przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią przepisu art. 9a ust. 1 u.p.d.o.f. dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych (np. prawa ochronnego na znak towarowy) może mieć miejsce w ramach działalności gospodarczej (na co wskazuje wprost art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. - o czym poniżej) albo w ramach innego rodzaju działań (w którym to przypadku przychody z tego tytułu zaliczone byłyby do przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych) jeśli działania te nie spełniałyby kryteriów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej. Należy w tym miejscu wskazać, że przedmiotem dalszych rozważań będzie wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych w ramach działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie rozważyć należy, czym są źródła przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.d.o.f., czym jest sama działalność gospodarcza oraz czym są wartości niematerialne i prawne ze szczególnym uwzględnieniem znaków towarowych w rozumieniu tej ustawy.

Tak więc uzasadniając stanowisko Wnioskodawcy wpierw zasadnym jest wskazać, co jest źródłem przychodu w rozumieniu u.p.d.o.f.

Kwestia ta regulowana jest przez art. 10 u.p.d.o.f. Przepis ten stanowi:

Artykuł 10 ust. 1. Źródłami przychodów są:

Mając na względzie, że jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Podatnik wykonuje pozarolniczą działalność gospodarczą zasadnym jest również wskazać, które przychody uznawane są w świetle u.p.d.o.f za przychody z działalności gospodarczej. Mianowicie: zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ponadto, przywołany artykuł u.p.d.o.f. stwierdza w ust. 2 pkt 11, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zważywszy, że w stanie faktycznym sprawy prawo ochronne na znak towarowy/znaki towarowe będą wykorzystywane dłużej niż rok do celów związanych z udzieleniem licencji na rzecz jednego bądź kilku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i amortyzowane w działalności gospodarczej Podatnika zasadnym jest stwierdzić, iż stanowi on składnik majątku związany z działalnością gospodarczą Podatnika (Wnioskodawcy). Godzi się dodać, że przychód osiągnięty z wykorzystywania znaku towarowego nie jest ujęty w katalogu negatywnym przychodów nie zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej, który zawarty jest w art. 14 ust. 3 u.p.d.o.f.

Aby uściślić wywód słusznym jest również wskazać, czym jest pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu u.p.d.o.f.

Mianowicie zgodnie z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

#8722; prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę by przyjąć, iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

* w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

* w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości nie przesądza prowadzenie danej działalności przez np. kilka lat, lecz powtarzalność (stałość) podejmowanych działań,

* w sposób zorganizowany - co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Istotnym jest również wskazać, że przed rozpoczęciem osiągania przychodów z licencjonowania bądź sprzedaży znaku towarowego/znaków towarowych, Wnioskodawca uwzględni w ramach przedmiotu swojej działalności gospodarczej.

Podsumowując dotychczasowy wywód:

Nie ulega wątpliwości, że działalność gospodarcza, w tym odpłatne udostępnianie składników majątku wykorzystywanych w tej działalności, niezależenie od tego czy stanowią środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu na przepisów u.p.d.o.f. Nie ulega również wątpliwości, że w świetle ustawowej definicji działalności gospodarczej wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych mieści się w zakresie przedmiotowym tej definicji - ergo wykorzystywanie składników majątku, w tym wartości niematerialnych i prawnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu z tej działalności i winno być opodatkowane na zasadach przewidzianych dla opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych z działalności gospodarczej. Powyższe zdaniem Wnioskodawcy wyraźnie potwierdza ustawodawca, nie ma bowiem przepisu w u.p.d.o.f., który by ograniczał w możliwości zakwalifikowania do źródeł przychodów związanych z działalnością gospodarczą przychodów związanych z licencjonowaniem znaku towarowego, jak w przypadku składników majątkowych będących budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi - jak w art. 10 ust. 3 u.p.d.o.f.

Kolejną kwestią niezbędną dla spójności wywodu jest wyjaśnić, czym są wartości materialne i prawne w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na podstawie art. 22b ust. 1 i art. 22b ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f. wartościami niematerialnymi i prawnymi w rozumieniu tej ustawy są:

#8722; o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Wszystkie dotychczas przytoczone przepisy miały wykazać, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega przychód z działalności gospodarczej, w tym przychód z odpłatnego zbycia oraz udostępniania składników majątku wykorzystywanych w tej działalności. Z przepisów u.p.d.o.f. wynika również, że w świetle ustawowej definicji działalności gospodarczej wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych (sprzedaż i/lub licencjonowanie) mieści się w zakresie przedmiotowym tej definicji, a wartościami tymi mogą być również znaki towarowe.

Tak więc przychód osiągnięty przez osobę fizyczną z wykorzystywania składników majątku (poprzez ich odpłatne zbycie bądź odpłatne licencjonowanie), w tym wartości niematerialnych i prawnych będących znakiem towarowym w ramach prowadzonej przez tę osobę pozarolniczej działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu z tej działalności i winno być opodatkowane na zasadach przewidzianych dla opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych z działalności gospodarczej.

Powyższe uzupełnić można jeszcze o wskazanie na te okoliczności, że odpłatne udostepnienie znaku towarowego w drodze wynajmu przez osobę fizyczną innemu podmiotowi w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że sprzedaż oraz wynajem (odpłatne udostępnienie) znaku towarowego związane jest z koniecznością podejmowania szeregu czynności, np. zawarcia umowy, założenia rachunku bankowego, prowadzenia dokumentacji księgowej określającej uzyskiwane przychody i uwzględniającej poniesione koszty etc. Tego rodzaju działania, nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych działań i czynności. Wykorzystanie znaku towarowego poprzez oddanie go do odpłatnego używania następuje w sposób ciągły - umowa o odpłatnym udostępnieniu ma charakter czasowy - jest zawierana na określony czas - a nie jest czynnością okazjonalną i o jednorazowym charakterze.

Kończąc wywód Podatnik pragnie również wskazać, że przyjęta przez niego argumentacja jest zbieżna ze stanowiskiem jakie w sprawach o podobnych stanach faktycznych zajmowały organy podatkowe, dla przykładu stanowisko analogiczne jak Wnioskodawcy zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji prawa podatkowego z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. IPPB1/415-365/11-4/EC oraz z dnia 23 października 2012 r., sygn. ITPB1/415-877/12/MR oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. IPTPB1/415-54/14-4/KO.

Rekapitulując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż opisane we wniosku odpłatne oddanie przez osobę fizyczną znaku towarowego do korzystania przez inny podmiot (na podstawie umowy) skutkuje osiąganiem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (tekst jedn.: z pozarolniczej działalności gospodarczej). Jest tak bowiem oddania znaku towarowego stanowiącego podlegający amortyzacji składnik majątku związany z działalnością gospodarczą do odpłatnego zbycia i/lub odpłatnego używania na podstawie umowy licencyjnej stanowi przejaw działalności prowadzonej w profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły sposób. Należy więc stwierdzić, iż oddanie znaku towarowego do korzystania w tych warunkach jest przedmiotem działalności gospodarczej. W związku z powyższym przychód uzyskiwany przez Podatnika (Wnioskodawcę) z oddania znaku towarowego do używania na podstawie odpłatnej umowy licencyjnej oraz późniejszej sprzedaży tego znaku towarowego, będzie dla niego stanowić przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza i przychód ten winien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych dla pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Tutejszy Organ wskazuje, że w powołanym przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego przepisie art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) od 1 stycznia 2015 r. dodany jest pkt 8a następującej treści: "działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną".

Powyższa różnica w powołanym przez Wnioskodawcę przepisie, a treścią obowiązującą nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowego wniosku.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zaznacza, że ocenie interpretacyjnej nie podlegała kwestia dotycząca tego, czy transakcja darowizny dokonywana na warunkach przedstawionych we wniosku jest prawnie dopuszczalna. Kwestia ta nie jest regulowana przepisami prawa podatkowego. Co więcej, warunki dokonania darowizny stanowią element opisu zdarzenia przyszłego, na podstawie którego organ podatkowy wydaje interpretację indywidualną.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.