ILPB1/4511-1-702/15-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, reprezentowanej przez Syndyka przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2015 r. (data wpływu 12 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2015 o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 16 lipca 2015 r. znak ILPP2/4512-1-369/15-2/MR ILPB1/4511-1-702/15-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 20 lipca 2015 r., a w dniu 29 lipca 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 27 lipca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pismem z dnia 15 maja 2013 r. wierzyciel - Bank "B" złożył wniosek o ogłoszenie upadłości:

1. Przedsiębiorstwa "A",

2. M.K. jako wspólnika Przedsiębiorstwa "A", oraz jako prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą "C",

3. A.K. jako wspólnika Przedsiębiorstwa "A".

Postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy do Spraw Upadłościowych i Naprawczych z dnia:

Sąd we wszystkich ww. sprawach ustanowił tego samego syndyka.

Przedsiębiorstwo "A" w upadłości likwidacyjnej - prowadziło działalność gospodarczą polegającą na przetwórstwie i konserwowaniu mięsa, produkcji mięsa oraz sprzedaży hurtowej i detalicznej mięsa i wyrobów z mięsa. Wspólnikami Spółki są M.K. i A.K.

Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Spółka na gruncie stanowiącym własność wspólników spółki (M. i A. K.) wybudowała budynki (zakład), które wykorzystywała do prowadzenia działalności gospodarczej. Budowa została zakończona 31 grudnia 2003 r. i w całości została sfinansowana przez Spółkę. Od nakładów na wybudowanie zakładu mięsnego Spółka odliczyła podatek VAT. Nakłady na przedmiotowe budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w 2004 r., tj. po zakończeniu inwestycji i amortyzowane według 2,5% stawki. Do dnia złożenia wniosku budynki te nie zostały w pełni zamortyzowane. Grunt, na którym posadowiono przedmiotowe budynki stanowi własność wspólników Spółki.

W dniach 12 i 17 grudnia 2013 r. - jak wskazano powyżej - również wobec wspólników została ogłoszona upadłość likwidacyjna. Zgodnie z art. 231 ust. 1 k.c., nieruchomość gruntowa wraz z posadowionym na nim zakładem stanowi własność właścicieli gruntu i weszła do masy upadłości Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawczyni jako wspólnik spółki jawnej sprzedając ww. nieruchomość zobowiązana jest do odprowadzenia podatku dochodowego z tytułu sprzedawanej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na brzmienie art. 231 § 1 k.c. - Wnioskodawczyni - właścicielka gruntu jest też właścicielką wybudowanego na tym gruncie budynku i to od daty jego wybudowania, tj. od roku 2004.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawczyni powinna korzystać ze zwolnienia na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a to z uwagi na fakt, że zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (pkt 8).

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy - przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jak stanowi art. 10 ust. 3 ww. ustawy - przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższych uregulowań wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a- c) cyt. ustawy, spełnione winny zostać, co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością wymienioną w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy - za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które - w przypadku uzyskania ich przez podatnika - stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy. Brzmienie tego przepisu uległo zmianie z dniem 1 stycznia 2015 r. Od 1 stycznia 2015 r. przepis ten stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym zauważyć należy, że zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy - do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zatem przy ustalaniu źródła przychodu ze sprzedaży nieruchomości istotny jest okres jaki upłynął pomiędzy wycofaniem składnika majątku z działalności gospodarczej, a datą sprzedaży. Jeżeli okres ten nie przekracza sześciu lat, o których mowa w przepisie art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego składnika majątku stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. W grudniu 2013 r. została ogłoszona upadłość spółki. Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej spółka na gruncie stanowiącym własność wspólników spółki wybudowała budynki (zakład), które wykorzystywała do prowadzenia działalności gospodarczej. Budowa została zakończona 31 grudnia 2003 r. i w całości została sfinansowana przez spółkę. Od nakładów na wybudowanie zakładu mięsnego spółka odliczyła podatek VAT. Nakłady na przedmiotowe budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w 2004 r., tj. po zakończeniu inwestycji i amortyzowane według 2,5% stawki. Do dnia złożenia wniosku budynki te nie zostały w pełni zamortyzowane. Grunt, na którym posadowiono przedmiotowe budynki stanowi własność wspólników spółki.

Wnioskodawczyni uważa, że sprzedając ww. nieruchomość nie jest zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego z tytułu sprzedawanej nieruchomości, a Wnioskodawczyni powinna korzystać ze zwolnienia na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a to z uwagi na fakt, że zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Takie twierdzenie jest błędne.

Jak już wyżej wskazano przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie dla kwalifikacji przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do właściwego źródła ma fakt wykorzystywania tej nieruchomości do celów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz charakter tej nieruchomości.

Mając powyższe okoliczności na względzie, skoro Wnioskodawczyni dokona zbycia nieruchomości zabudowanej zakładem, a zbycie to będzie miało miejsce przed upływem sześcioletniego okresu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to uzyskany ze zbycia nieruchomości przychód będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, w niniejszej sprawie sprzedaż nieruchomości zabudowanej zakładem będzie stanowiła dla Wnioskodawcy źródło przychodu, jeżeli jej zbycie nastąpi przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te majątku zostały wycofane z działalności. Wówczas na podstawie ww. przepisu przychód ze sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Odpłatne zbycie nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni źródła przychodu o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ przedmiotowa nieruchomość była składnikiem majątku wykorzystywanym w prowadzonej działalności gospodarczej, który został wpisany do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz był amortyzowany.

Zatem, nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że przedmiotowa sprzedaż powinna korzystać ze zwolnienia na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a to z uwagi na fakt, że zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ informuje, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony w odrębnym terminie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.