ILPB1/4511-1-602/15-4/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-602/15-4/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* kosztów uzyskania przychodów (zaistniały stan faktyczny) - jest prawidłowe,

* kosztów uzyskania przychodów (zdarzenie przyszłe) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 23 czerwca 2015 r. znak ILPB1/4511-1-602/15-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 25 czerwca 2015 r., a w dniu 29 czerwca 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 26 czerwca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

1. Opis stanu faktycznego do pytania nr 1

Wnioskodawca w dniu x listopada 2014 r. zawarł umowę cesji, na podstawie której przejął prawa i obowiązki poprzedniego ubezpieczającego wynikające z umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Poprzedni ubezpieczający (zwany dalej również "Poprzednim Ubezpieczającym") w dniu x lipca 2014 r. zapłacił z góry roczną składkę ubezpieczeniową za okres od x lipca 2014 r. do x lipca 2015 r.

Wnioskodawca zobowiązał się w pisemnym porozumieniu zawartym z Poprzednim Ubezpieczającym, że w związku z przejęciem praw i obowiązków na mocy umowy cesji zwróci poprzedniemu ubezpieczającemu część składki ubezpieczeniowej proporcjonalnie przypadającą na okres od daty podpisania umowy cesji, tj. od dnia x listopada do dnia x lipca 2015 r. Proporcjonalna część składki została zwrócona Poprzedniemu Ubezpieczającemu w styczniu 2015 r.

Poprzedni Ubezpieczający nie zaliczał składki ubezpieczeniowej do swoich podatkowych kosztów uzyskania przychodów, gdyż podmiotem ubezpieczonym na mocy umowy ubezpieczenia nie był jego pracownik (nie znajdował zatem zastosowania przypadek, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT).

Wnioskodawca zaś jest pracodawcą w stosunku do podmiotu ubezpieczonego wymienionego w przejętej na podstawie umowy cesji umowie ubezpieczeniowej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zaliczył do swoich kosztów podatkowych stycznia roku 2015 wartość zwróconej przez Wnioskodawcę do Poprzedniego Ubezpieczonego składki ubezpieczeniowej w związku z tym, iż Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów według metody kasowej, a składka ubezpieczeniowa została przez Wnioskodawcę uiszczona w styczniu 2015 r.

2. Opis zdarzenia przyszłego do pytania nr 2

Kolejna data obowiązku zapłaty rocznej składki ubezpieczeniowej zgodnie z umową, którą Wnioskodawca "przejął" na mocy umowy cesji od Poprzedniego Ubezpieczającego przypadnie na x lipca 2015 r.

Wnioskodawca planuje, że w lipcu 2015 r. zaliczy składkę ubezpieczeniową w pełni do swoich kosztów podatkowych, gdyż ciągle będzie zatrudniał Pracownika, będącego podmiotem ubezpieczonym na podstawie umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Podstawą do zaliczenia ww. składki do kosztów podatkowych będzie art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT.

Należy dodać, że wyżej wspomnianym pracownikiem - ubezpieczonym jest żona Wnioskodawcy, która wykonuje czynności konieczne w celu realizowania przedmiotu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę (jest piosenkarką i artystką estradową).

W uzupełnieniu zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, że przejęta umowa ubezpieczenia na rzecz pracownika, opisana w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym:

* dotyczy grup ryzyka 1, 3, i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej,

* umowa ta wyklucza w okresie 5-ciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono:

a.

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b.

możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c.

wypłatę tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Pytanie nr 1 dotyczące aktualnego stanu faktycznego.

Czy przy założeniu spełnienia warunków, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT dotyczących treści umowy ubezpieczenia oraz pozostałych wymogów ustawy o PIT dotyczących ogólnych zasad zaliczania wydatków do kosztów podatkowych, Wnioskodawca na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy o PIT ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych stycznia 2015 r. składkę ubezpieczeniową zwróconą Poprzedniemu Ubezpieczonemu i przypadającą na okres od daty podpisania umowy cesji.

2. Pytanie nr 2 dotyczące zdarzenia przyszłego.

Czy na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT Wnioskodawca ma prawo zaliczać do swoich kosztów podatkowych składkę ubezpieczeniową uiszczaną do Ubezpieczyciela na poczet ubezpieczenia swojego pracownika, będącego równocześnie małżonką Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 (zaistniały stan faktyczny), ma on prawo zaliczyć do swoich kosztów podatkowych stycznia roku 2015 całą wartość zwróconej Poprzedniemu Ubezpieczycielowi składki ubezpieczeniowej jako podstawę wskazując art. 22 ust. 1 i ust. 4 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i nie skorzystał z opcji memoriałowego rozliczania kosztów, przysługującej mu na podstawie art. 22 ust. 6 Ustawy o PIT, lecz rozlicza je tzw. uproszczoną metodą kasową, tj. rozpoznaje koszty w dacie faktycznego poniesienia wydatku na podstawie stosownego dokumentu źródłowego.

Wnioskodawca w listopadzie 2014 r. przejął na podstawie umowy cesji obowiązki poprzedniego ubezpieczonego wynikające z umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

"Przejęta" zgodnie z umową cesji umowa ubezpieczeniowa spełnia warunki, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT, tj.:

* dotyczy ryzyka grupy 3 działu I wymienionego w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.).

* uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

a.

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b.

możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c.

wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Ponadto, Wnioskodawca jest pracodawcą w stosunku do podmiotu ubezpieczonego wskazanego w umowie ubezpieczeniowej przejętej na podstawie umowy cesji.

Wnioskodawca uzgodnił z Poprzednim Ubezpieczającym, że w związku z przejęciem jego praw i obowiązków na podstawie umowy cesji, zwróci na rachunek bankowy Poprzedniego Ubezpieczającego koszt rocznej składki ubezpieczeniowej, proporcjonalnie przypadający za okres po dacie podpisania umowy cesji i w styczniu 2015 r. faktycznie poniósł koszt dokonania ww. zwrotu.

Należy uznać, że Wnioskodawca zwracając Poprzedniemu Ubezpieczającemu odpowiednią część składki Ubezpieczeniowej za pierwszy okres roczny, w istocie opłacił składkę ubezpieczeniową z tytułu umowy ubezpieczenia zawartej na rzecz swojego pracownika, tj. poniósł koszt podatkowy, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT.

Należy dodać, że pracownik, ubezpieczony na podstawie umowy ubezpieczeniowej przejętej umową cesji, wykonuje pracę wpływającą bezpośrednio na zwiększenie przychodów Wnioskodawcy. Zapewnienie przez pracodawcę pracownikowi dodatkowych świadczeń w zamian za wykonywanie czynności na jego rzecz, w tym pokrycie przez pracodawcę kosztów ubezpieczenia na życie wpływa na jego wyższą wydajność, silniejsze zintegrowanie z pracodawcą oraz większe zaangażowanie w realizowanych projektach, itp. W rezultacie, koszt składki ubezpieczeniowej przyczynia się do zwiększania przychodów Ubezpieczającego-Pracodawcy, co powoduje, że spełnione są także warunki, o których mowa w art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo zaliczenia do swoich kosztów podatkowych stycznia 2015 r. kwotę składki zwróconą Poprzedniemu Ubezpieczającemu na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 (zdarzenie przyszłe), ma prawo zaliczyć do swoich kosztów podatkowych roku 2015 składkę ubezpieczeniową, którą zapłaci w lipcu 2015 r. z tytułu umowy ubezpieczenia na życie, gdzie pracownikiem a zarazem ubezpieczonym będzie małżonka Wnioskodawcy, a podstawą prawną dla takiego postępowania będą przepisy art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 57 oraz art. 23 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT.

UZASADNIENIE

Umowa ubezpieczeniowa spełnia warunki, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 57 Ustawy o PIT, tj.:

* dotyczy ryzyka grupy 3 działu I wymienionego w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.),

* uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

a.

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b.

możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c.

wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie;

- Wnioskodawca jest pracodawcą w stosunku do podmiotu ubezpieczonego-pracownika.

Zapewnienie przez pracodawcę pracownikowi dodatkowych świadczeń w zamian za wykonywanie czynności na jego rzecz, w tym pokrycie przez pracodawcę kosztów ubezpieczenia na życie wpływa na wyższą wydajność, silniejsze zintegrowanie z pracodawcą oraz większe zaangażowanie w realizowanych projektach, itp. W rezultacie, koszt składki ubezpieczeniowej przyczynia się do zwiększania przychodów Ubezpieczającego-Pracodawcy, co powoduje, że spełnione są także warunki, o których mowa w art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT.

Należy również dodać, że stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, nie zalicza się do kosztów podatkowych wartości własnej pracy małżonka. Niemniej jednak, jak wynika z licznych interpretacji podatkowych, za wartość własnej pracy należy uznawać jedynie wynagrodzenie brutto pracownika, a nie inne koszty ponoszone przez pracodawcę w związku z jego zatrudnieniem (patrz np. pismo z dnia 21 lipca 2010 r. Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPBI/1/415-345/10/WRz oraz pismo z dnia 22 czerwca 2010 r. Izby Skarbowej w Warszawie IPPB1/415-324/10-2/ES).

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że roczne składki ubezpieczeniowe uiszczone tytułem umowy ubezpieczeniowej bezpośrednio do ubezpieczyciela będą stanowić dlań koszty podatkowe w dacie ich poniesienia, tj. w lipcu 2015 r. i w odpowiednich miesiącach w latach następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Ustawodawca w powołanym przepisie posłużył się wyrażeniem "wartość własnej pracy", które nie zostało zdefiniowane dla potrzeb podatku dochodowego.

Przez pojęcie wartości pracy należy rozumieć wartość wszelkiego rodzaju pracy, niezależnie od tego, czy praca jest świadczona na podstawie prawnej czy też bez podstawy prawnej. Nie ma również znaczenia prawna forma wykonywania pracy, czy następuje to na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenie, umowy o dzieło.

Przez wartość pracy należy rozumieć zarówno wszelkiego rodzaju świadczenia wypłacane przez przedsiębiorcę w zamian za wykonywaną pracę, jak i wartość korzyści odnoszonych przez przedsiębiorcę z tytułu wykonywania pracy przez małżonka lub małoletnich dzieci przedsiębiorcy.

Wartością pracy niewątpliwie jest zatem ustalone zarówno wynagrodzenie (brutto) za pracę wraz z wszystkimi jego składnikami tj. składkami na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne opłacane przez pracownika, zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz fizycznie wypłacone wynagrodzenie, jak i wszelkiego rodzaju dodatki, nagrody i inne świadczenia wypłacane w związku z wykonywaną przez pracownika pracą. Należy tu podkreślić, że pracodawca jest zobowiązany do pobierania i odprowadzania do właściwych podmiotów ww. składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczek na podatek dochodowy. Pełni więc tylko rolę pośrednika, a płatności te realizowane są z dochodu pracownika.

W świetle powyższego wartość wynagrodzenia małżonka pracodawcy nie jest kosztem uzyskania przychodu. Kosztami uzyskania przychodu będą jednak wydatki inne niż wynagrodzenie, ale związane z zatrudnieniem małżonka pracodawcy, do których zobowiązany jest pracodawca na mocy odrębnych przepisów w związku z wypłacaniem pracownikowi wynagrodzenia tj. świadczenia na rzecz pracowników oraz świadczenia publicznoprawne między innymi składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe finansowane przez pracodawcę.

Przy kwalifikowaniu ich do kosztów uzyskania przychodów należy uwzględnić ogólne zasady wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku. Ponieważ świadczenia te wynikają z faktu zatrudnienia pracownika, zatem zachodzi związek między tymi kosztami a przychodami uzyskanymi z prowadzonej przez wspólników działalności gospodarczej. Koszty te powinny być rozpatrywane odrębnie od kosztów, które składają się na "wartość własnej pracy" małżonka pracodawcy.

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy, nie uważa się za koszy uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

a.

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b.

możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c.

wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Jak wynika z załącznika do ww. ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, do wskazanych w cyt. powyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umów ubezpieczenia należą:

a.

ubezpieczenia na życie (dział I, grupa 1),

b.

ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dział I, grupa 3),

c.

ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem innych ubezpieczeń działu I - grupy 1-4 (dział I, grupa 5),

d.

ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (dział II, grupa 1):

o świadczenia jednorazowe,

o świadczenia powtarzające się,

o połączone świadczenia, o których mowa w pkt 1 i 2,

o przewóz osób,

e. ubezpieczenia choroby (dział II, grupa 2):

o świadczenia jednorazowe,

o świadczenia powtarzające się,

o świadczenia kombinowane.

W świetle powyższego zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów składek poniesionych z tytułu zawarcia umów ubezpieczenia wymienionych w art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od łącznego spełnienia przewidzianych w tym przepisie warunków. Pierwszy dotyczy uprawnionego do otrzymania świadczenia, którym nie może być pracodawca. Kolejny warunek wskazuje, że umowa ubezpieczenia musi wykluczać w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono:

* wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy ubezpieczenia,

* możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z tej umowy,

* wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w tej umowie.

Odnosząc się do momentu zaliczenia danego kosztu do kosztów uzyskania przychodów zauważyć należy, że stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10. Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ww. ustawy).

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b powołanej ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zatrudnia małżonkę. Ponosi w związku z powyższym wydatek na uiszczenie składki ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Umowę na ww. ubezpieczenie na życie Wnioskodawca przejął w wyniku umowy cesji. Zainteresowany prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, księgując w niej poniesione wydatki w dacie poniesienia (tzw. metoda kasowa, uproszczona - art. 22 ust. 4 powołanej ustawy). Wymienione ubezpieczenie wypełnia warunki określone w dyspozycji art. 23 ust. 1 pkt 57 cytowanej ustawy.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy - na podstawie art. 22 ust. 4 cyt. ustawy - ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych stycznia 2015 r. składkę ubezpieczeniową zwróconą poprzedniemu ubezpieczonemu i przypadającą na okres od daty podpisania umowy cesji oraz, czy na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy ma prawo zaliczać do swoich kosztów podatkowych składkę ubezpieczeniową uiszczaną do ubezpieczyciela na poczet ubezpieczenia swojego pracownika, będącego równocześnie małżonką Wnioskodawcy.

Odpowiedź na powyższe pytania jest twierdząca.

Z powyższych informacji wynika także, że nie zachodzą przesłanki, które uniemożliwiałyby Wnioskodawcy zaliczenie poniesionych wydatków na wykupienie polisy ubezpieczeniowej dla pracownika w koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, w świetle powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione warunki określone w art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które pozwalają na zaliczenie opłaconych przez Wnioskodawcę składek ubezpieczeniowych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Zatem, Wnioskodawca może na bieżąco zapłacone w pełnej wysokości za swojego pracownika, będącego jednocześnie małżonką Wnioskodawcy składki ubezpieczeniowe zaliczać do kosztów uzyskania przychodów. Składki tej nie można uznać za wynagrodzenie za pracę własną, o jakim mowa w art. 23 ust. 10 powołanej ustawy.

Ponadto Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych stycznia 2015 r. składkę ubezpieczeniową zwróconą poprzedniemu ubezpieczonemu i przypadającą na okres od daty podpisania umowy cesji, tj. w momencie poniesienia - zgodnie z przyjętą zasadą księgowania kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl