ILPB1/4511-1-501/16-5/KF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu 25 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym w dniach 16 czerwca 2016 r. oraz 22 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wykorzystania przez pracowników, osobę świadczącą na rzecz spółki usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej i Prezesa Zarządu spółki samochodów służbowych w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* skutków podatkowych wykorzystania samochodów służbowych na cele prywatne przez pracowników oraz Prezesa Zarządu spółki,

* skutków podatkowych wykorzystania przez pracowników, osobę świadczącą na rzecz spółki usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej i Prezesa Zarządu spółki samochodów służbowych w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1, art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-501/16-2/KF, ILPB3/4510-1-198/16-2/AO, ILPP1/4512-1-277/16-2/UG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 8 czerwca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 13 czerwca 2016 r., natomiast w dniu 22 czerwca 2016 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 czerwca 2016 r.).

Natomiast w dniu 16 czerwca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości A. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej szerokiego asortymentu artykułów do produkcji mebli. Spółka posiada doskonale rozwinięte zaplecze magazynowe. Kontrahenci Spółki oraz podmioty powiązane kapitałowe mają swoje siedziby w Niemczech, Polsce, Rumunii, Czechach, Bośni i Hercegowinie, Słowenii, Serbii, Węgrzech, na Litwie oraz w Estonii.

Spółka dysponuje flotą jedenastu samochodów osobowych znajdujących się w ewidencji środków trwałych Spółki. Niniejsze pojazdy wykorzystywane są przez pracowników spółki, osobę świadczącą na rzecz spółki usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej oraz Prezesa Zarządu spółki.

Osoby zatrudnione przez spółkę na podstawie umowy o pracę (przedstawiciele handlowi oraz kadra kierownicza) wykorzystują samochody osobowe spółki wyłącznie na cele służbowe, związane z działalnością Spółki. Z każdym pracownikiem korzystającym z samochodów służbowych została podpisana umowa dotycząca użytkowania pojazdu. Prócz tego, pracownicy złożyli pracodawcy oświadczenie, iż korzystają z niniejszych samochodów wyłącznie w celach służbowych. Zgodnie z treścią umowy o użytkowaniu samochodu służbowego, wszelkie koszty związane z bieżącą eksploatacją pojazdów (w tym paliwo, ubezpieczenie, koszty napraw) pokrywa spółka. Z umowy tej wynika również, iż w celu zapewnienia bezpieczeństwa samochodu, miejscem parkowania lub garażowania samochodu jest miejsce zamieszkania pracownika. W związku z powyższym, pracownicy używają niniejszych pojazdów również w trakcie dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pracy. Każdy z pracowników mieszka poza miejscowością, w której znajduje się siedziba spółki.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, spółka podpisała umowę współpracy w zakresie pośrednictwa handlowego. Zleceniobiorcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Do zakresu obowiązków niniejszej osoby należy między innymi pozyskiwanie nowych klientów oraz bieżąca obsługa klientów. Zleceniobiorca w ramach wykonywanych usług wykorzystuje samochód służbowy firmy. Samochód używany jest jedynie w celach związanych z realizacją umowy o współpracy. Koszty związane z eksploatacją samochodu (naprawy, paliwo, ubezpieczenia itp.) pokrywane są przez spółkę.

Prezesem Zarządu spółki jest nierezydent, mieszkający w Niemczech. Prezes Zarządu został powołany przez Zgromadzenie Wspólników, nie jest zatrudniony w spółce na podstawie umowy o pracę. Prezes Zarządu Spółki wykorzystuje samochód służbowy w celach związanych z działalnością spółki. Porusza się niniejszym pojazdem po Europie, wykonując obowiązki wynikające z pełnionej funkcji na rzecz Spółki, jak również z miejsca zamieszkania do siedziby Spółki lub też miejsca wykonywania powierzonych obowiązków. Koszty związane z eksploatacją pojazdu (np. koszty paliwa, napraw, ubezpieczeń itp.) ponoszone są przez spółkę.

W świetle opisanego stanu faktycznego, wszystkie samochody osobowe, bez względu na podmiot z nich korzystający, wykorzystywane są jedynie w celach związanych z realizacją działalności spółki.

Spółka ponosi również wszelkie koszty związane z eksploatacją niniejszych pojazdów. Paliwo do samochodów tankowane jest bądź na stacjach paliw, bądź ze znajdującego się na terenie spółki dystrybutora, do którego tankowane są większe ilości paliwa. Paliwo z dystrybutora wykorzystywane jest również do innych pojazdów i maszyn będących własnością spółki. W przypadku paliwa z dystrybutora, prowadzona jest wewnętrzna ewidencja, w której odnotowywana jest ilość paliwa wykorzystana do konkretnego pojazdu.

W opisanym stanie faktycznym, spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów wszelkie koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją niniejszych pojazdów (tekst jedn.: wydatki na ubezpieczenia, przeglądy, zakup części zamiennych, naprawy, opłaty za przejazd autostradą, paliwo), jako że wykorzystywane są wyłącznie w celach związanych z działalnością gospodarczą Spółki. Ponadto, w ramach obwiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta z odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług od podatku należnego.

Spółka rozważa możliwość udostępnienia niniejszych pojazdów pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę oraz Prezesowi Zarządu spółki również do celów prywatnych przejazdów. Samochody byłyby zatem użytkowane zarówno do celów służbowych związanych z działalnością gospodarczą spółki, jak również do celów prywatnych użytkowników.

Wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczy konsekwencji podatkowych wykorzystania pojazdów spółki w celach prywatnych w zakresie zarówno podatku dochodowego, jak i podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy w sytuacji realizacji opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, tj. wykorzystania przez Prezesa Zarządu spółki oraz pracowników spółki samochodów służbowych na cele prywatne, spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych będzie zobowiązana do uznania niniejszego świadczenia na rzecz Prezesa Zarządu spółki oraz pracowników spółki za przychód, w stosunku do którego będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania podatku oraz wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

2. Czy w sytuacji przejazdu pracowników oraz Prezesa Zarządu spółki samochodami służbowymi w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych będzie zobowiązana do uznania niniejszego świadczenia na rzecz Prezesa Zarządu spółki oraz pracowników spółki za przychód, w stosunku do którego będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania podatku oraz wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Pytanie dotyczy zarówno obecnego stanu faktycznego, tj. wykorzystania samochodów spółki jedynie do celów związanych z działalnością gospodarczą spółki (w tym zakresie również przejazdów osoby świadczącej usługi na podstawie umowy o współpracy w zakresie pośrednictwa handlowego) jak i zdarzenia przyszłego, tj. możliwości wykorzystania samochodów służbowych również do przejazdów prywatnych pracowników oraz Prezesa Zarządu spółki.

3. Czy w sytuacji realizacji opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, tj. wykorzystania przez Prezesa Zarządu spółki oraz pracowników spółki samochodów służbowych na cele prywatne oraz wykorzystania w podróżach prywatnych paliwa zakupionego przez spółkę; spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych będzie zobowiązana do uznania niniejszego świadczenia na rzecz Prezesa Zarządu spółki oraz pracowników spółki (nieodpłatnego wykorzystania paliwa spółki) za przychód, w stosunku do którego będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania podatku oraz wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2, tj. w zakresie skutków podatkowych wykorzystania przez pracowników, osobę świadczącą na rzecz spółki usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej i Prezesa Zarządu spółki samochodów służbowych w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych. Natomiast wniosek w odniesieniu do pytań oznaczonych nr 1 i 3, tj. w zakresie skutków podatkowych wykorzystywania samochodów służbowych na cele prywatne przez pracowników oraz Prezesa Zarządu spółki został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 25 lipca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-501/16-4/KF.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, w przypadku przejazdu pracowników oraz Prezesa Zarządu spółki z miejsca zamieszkania do miejsca pracy (siedziby spółki) czy też innych miejsc wykonywania czynności służbowych; nie powstaje po stronie pracowników czy też Prezesa Zarządu przychód podlegający opodatkowaniu według zasad wskazanych w punkcie pierwszym.

Samochody służbowe zostały przekazane wyżej wskazanym osobom w celu ułatwienia wykonywania im obowiązków służbowych, do których należy między innymi kontakt z klientami. Możliwość skorzystania z samochodu służbowego zwiększa mobilność współpracujących ze spółką osób. Pracownicy spółki mają nieunormowany czas pracy, muszą być dyspozycyjni. Kadra kierownicza nadzoruje i zarządza innymi pracownikami spółki. Parkowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania pracowników czy też Prezesa Zarządu jest również korzystne z punktu widzenia interesów spółki - szybkie dotarcie do klienta, siedziby spółki, skrócenie czasu oraz trasy podróży służbowej, zabezpieczenie przed kradzieżą. Przejazdy z domu do "miejsca pracy" i z powrotem podyktowane są realizacją zadań służbowych, a nie prywatnych.

W świetle powyższego, zdaniem wnioskującej, w obecnym stanie faktycznym (tekst jedn.: wykorzystywanie pojazdów jedynie do celów służbowych) jak również przyszłym (umożliwienie pracownikom oraz Prezesowi Zarządu wykorzystywania samochodów służbowych również do celów prywatnych), przejazd z miejsca zamieszkania do miejsca pracy nie będzie skutkował powstaniem przychodu z tego tytułu.

Podobne stanowisko należy przyjąć, w przypadku wykorzystania samochodu służbowego w przejazdach z miejsca zamieszkania do miejsca pracy przez osobę, która podpisała ze spółką umowę o współpracy w zakresie pośrednictwa handlowego.

W związku z tym, iż wykorzystanie samochodów służbowych na przejazdy pracowników oraz Prezesa Zarządu spółki do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, nie będzie skutkowało powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń dla tych osób; spółka w zakresie niniejszych zdarzeń nie będzie występowała w charakterze płatnika.

Powyższe stanowisko spółki dotyczy obecnego stanu faktycznego (tekst jedn.: wykorzystania samochodów służbowych jedynie w celach służbowych), jak również zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: wykorzystania samochodów służbowych również do podróży prywatnych).

Tut. Organ informuje, że własne stanowisko Wnioskodawcy wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych wykorzystania przez pracowników, osobę świadczącą na rzecz spółki usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej oraz Prezesa Zarządu spółki samochodów służbowych w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Tut. Organ zauważa, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tekst jedn.: niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

W myśl art. 10 ust. 1 cyt. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

Jak wynika z treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Tut. Organ zauważa, że na podmiotach dokonujących świadczeń określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychody ze stosunku pracy) oraz w art. 13 pkt 7 tej ustawy (działalność wykonywana osobiście), co do zasady, ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego, które polegają na obliczaniu, pobieraniu i wpłacaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy z tytułu dokonanych świadczeń.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca dysponuje flotą jedenastu samochodów osobowych znajdujących się w ewidencji środków trwałych. Niniejsze pojazdy wykorzystywane są przez pracowników spółki, osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, świadczącą na rzecz spółki usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej oraz Prezesa Zarządu spółki. Samochody wykorzystywane są wyłącznie na cele służbowe, związane z działalnością spółki. Wnioskodawca zawarł umowy dotyczące użytkowania udostępnionych pojazdów. Z treści umowy wynika, że w celu zapewnienia bezpieczeństwa samochodu, miejscem parkowania lub garażowania samochodu jest miejsce zamieszkania użytkownika.

Ponadto wskazano, że Spółka rozważa możliwość udostępnienia niniejszych pojazdów pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę oraz Prezesowi Zarządu spółki również do celów prywatnych przejazdów. Samochody byłyby zatem użytkowane zarówno do celów służbowych związanych z działalnością gospodarczą spółki, jak również do celów prywatnych użytkowników.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, co do skutków podatkowych wykorzystania przez pracowników oraz Prezesa Zarządu spółki samochodów służbowych w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych. Przy czym, Wnioskodawca podkreślił, że powyższa wątpliwość dotyczy zarówno obecnego stanu faktycznego, tj. wykorzystania samochodów spółki jedynie do celów związanych z działalnością gospodarczą spółki (w tym zakresie również przejazdów osoby świadczącej usługi na podstawie umowy o współpracy w zakresie pośrednictwa handlowego) jak i zdarzenia przyszłego, tj. możliwości wykorzystania samochodów służbowych również do przejazdów prywatnych pracowników oraz Prezesa Zarządu spółki.

Jak wynika z treści wniosku, Prezes Zarządu spółki został powołany przez Zgromadzenie Wspólników, nie jest zatrudniony w spółce na podstawie umowy o pracę, tym samym ewentualne powstanie przychodu po stronie Prezesa Zarządu winno być kwalifikowane do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do działalności wykonywanej osobiście.

Jednakże skutki podatkowe wykorzystania samochodów służbowych w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych zarówno przez pracowników, jak i Prezesa Zarządu spółki należy rozpatrywać w taki sam sposób. Inna byłaby jedynie kwalifikacja do źródła przychodu, gdyby istotnie przychód taki powstał.

Tut. Organ zauważa, że przepisy dotyczące określenia przychodów ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników, określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie.

Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.), pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się:

odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu.

Pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się (art. 124 § 2 Kodeksu pracy).

Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy. Analogicznie realizacja obowiązków związanych z pełnieniem funkcji Prezesa Zarządu na podstawie powołania, nie może powodować, że po jego stronie powstanie dodatkowy przychód z działalności wykonywanej osobiście.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów pracownicy oraz Prezes Zarządu dojeżdżający samochodami służbowymi z miejsca zamieszkania, będącego wyznaczonym miejscem parkowania (garażowania) do miejsca wykonywania obowiązków służbowych oraz z powrotem - co do zasady - nie uzyskują przychodów odpowiednio ze stosunku pracy oraz z działalności wykonywanej osobiście w postaci nieodpłatnego świadczenia w sytuacji, gdy miejsce parkowania samochodu służbowego zostało im wyznaczone przez spółkę zgodnie z treścią zawartych umów o użytkowaniu samochodów służbowych.

Wykorzystanie samochodu służbowego w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca pracy przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, z którą spółka podpisała umowę o współpracy w zakresie pośrednictwa handlowego, również nie będzie skutkowało powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Jak wskazano w treści wniosku samochód spółki jest wykorzystywany przez zleceniobiorcę wyłącznie w celach związanych z realizacją umowy o współpracy.

Tym samym wskazane przejazdy stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie wyrażająca się poprzez parkowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu.

Podsumowując, mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz wskazane przepisy prawa uznać należy, że wykorzystanie samochodów służbowych na przejazdy pracowników, osobę świadczącą na rzecz spółki usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej oraz Prezesa Zarządu spółki do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, nie będzie skutkowało powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń dla tych osób. W konsekwencji na spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika polegające na obliczaniu, pobieraniu i wpłacaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu.

Podkreślenia wymaga, że przychód ten nie powstanie zarówno w obecnym stanie faktycznym (tekst jedn.: wykorzystywanie pojazdów jedynie do celów służbowych), jak również w analizowanym zdarzeniu przyszłym (tekst jedn.: umożliwienie pracownikom oraz Prezesowi Zarządu wykorzystywania samochodów służbowych również do celów prywatnych).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych wykorzystania przez pracowników, osobę świadczącą na rzecz spółki usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej oraz Prezesa Zarządu spółki samochodów służbowych w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, że Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach zagadnienia prawnego, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie Wnioskodawcy. W związku z powyższym niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii powstania przychodu w związku z wykorzystywaniem samochodów służbowych w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych.

Końcowo tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.