ILPB1/4511-1-274/15-3/AMN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-274/15-3/AMN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 24 kwietnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W dniu 24 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 28 października 2014 r. Wnioskodawca zakupił samochód marki A. o numerze VIN (...) płacąc gotówką kwotę 33 000 zł a wystawiona została faktura z błędną kwotą 12 000 zł. Dnia 8 listopada 2014 r. Wnioskodawca wysłał wezwania do wystawienia faktury korygującej, na które otrzymał odpowiedź odmowną. Powyższe auto jest wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy i Zainteresowany chce je włączyć w rejestr środków trwałych zgodnie z jego wartością rynkową aby móc je amortyzować od tej wartości. Dowodami na to, że w chwili zakupu było sprawne i miało wartość jaką Wnioskodawca zapłacił są: potwierdzenie wykonania badania technicznego wykonanego w serwisie w dniu zakupu auta; potwierdzenie, iż auto nie było kradzione z oględzinami wykonanymi w dniu zakupu w Komendzie Miejskiej Policji w dniu zakupu auta; polisa OC/AC potwierdzająca wartość pojazdu na poziomie 32 400 zł na podstawie bazy B. połączona z oględzinami pojazdu wraz z dokumentacją fotograficzną; oraz pośredni dowód płatność 33 000 zł za przedmiotowy samochód #8722; potwierdzenie pobrania w dniu transakcji kwoty 33 000 zł z bankomatu. W dniu 9 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wysłał pismo do Urzędu Skarbowego w C. z prośbą o nakłonienie sprzedającego, by wystawił fakturę korygującą na rzeczywistą kwotę zakupu auta, jednak Wnioskodawca nie otrzymał pomocy. Zainteresowany zwrócił się też do Urzędu Skarbowego D. z prośbą o wydanie zgody na włączenia przedmiotowego samochodu w rejestr środków trwałych w wartości na podstawie wartości rynkowej, jednak Urząd w odpowiedzi powiadomił Wnioskodawcę, że nie jest władny takiej zgody wydać i poinformował Wnioskodawcę, że może wystąpić o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może włączyć przedmiotowy pojazd do rejestru środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej w wartości na podstawie wartości rynkowej auta potwierdzonej w załączonej polisie OC/AC na podstawie bazy B., tj. w kwocie 32 400 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowy pojazd powinien być włączony do rejestru środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej w wartości na podstawie wartości rynkowej auta potwierdzonej z załączonej polisie OC/AC na podstawie bazy B., tj. w kwocie 32 400 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 tej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Jedną z podstawowych kategorii decydujących o prawidłowości dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest właściwe określenie wartości początkowej środków trwałych.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze kupna, określa art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Natomiast zgodnie z zapisem art. 22g ust. 8 powołanej ustawy, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zakupił samochód płacąc gotówką kwotę 33 000 zł. Zakup udokumentowano fakturą, która została wystawiona na kwotę 12 000 zł. Polisa OC/AC potwierdza wartość pojazdu na podstawie bazy B. na poziomie 32 400 zł. Wnioskodawca zamierza włączyć ww. samochód w rejestr środków trwałych zgodnie z jego wartością rynkową aby móc je amortyzować od tej wartości.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że cena nabycia to wskazana na dokumencie sprzedaży kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z transakcją zakupu, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Można zatem powiedzieć, iż cena nabycia stanowi sumę kwoty wykazanej na fakturze i sumy dodatkowych wydatków, towarzyszących zawartej transakcji.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dysponuje fakturą zakupu przedmiotowego samochodu osobowego. Zatem nie występuje sytuacja, w której ustalenie ceny nabycia środka trwałego nie jest możliwe, gdyż cena zakupu powyższego środka trwałego jest wartością znaną. Nie ma zatem zastosowania sposób ustalenia wartości początkowej przewidziany w art. 22g ust. 8 ww. ustawy. Zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, wartość początkową środka trwałego nabytego w drodze kupna należy ustalić na podstawie ceny jego nabycia. W sytuacji opisanej we wniosku, w związku z faktem, że Wnioskodawca dysponuje fakturą potwierdzającą nabycie przedmiotowego samochodu, wartość początkową tego środka trwałego należy ustalić w oparciu o cenę nabycia wynikającą z tej faktury potwierdzającej zakup, a nie na podstawie wartości rynkowej auta potwierdzonej w polisie OC/AC na podstawie bazy B.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny przedłożonych wraz z wnioskiem dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę. W związku z tym analizie pod kątem stosowania przepisów prawa podatkowego został poddany tylko opis zaistniałego stanu faktycznego przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl