ILPB1/4511-1-197/16-3/PP - Określenie skutków podatkowych sprzedaży gruntów rolnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2016 r. (data wpływu 26 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży gruntów rolnych - jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży gruntów rolnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 138c § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 31 marca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-197/16-2/PP wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez wskazanie adresu elektronicznego pełnomocnika, pod rygorem doręczenia pisma w sposób określony w art. 144 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Wezwanie wysłano w dniu 31 marca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 4 kwietnia 2016 r., natomiast do dnia dzisiejszego do tut. Organu nie wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie. Zatem, zgodnie z treścią pouczenia, niniejsze rozstrzygnięcie doręcza się za pokwitowaniem, za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem gruntów rolnych tworzących gospodarstwo rolne. Gospodarstwo to zostało nabyte w roku 1980 w drodze umowy dożywocia od ojca. W roku 1981 Wnioskodawca zakupił na powiększenie gospodarstwa rolnego działkę rolną o powierzchni 5,89 ha, a w 1982 r. drugą działkę rolną o powierzchni 2,83 ha. W momencie nabycia Wnioskodawca nie planował odsprzedaży ww. gruntów. Grunty te były i do chwili obecnej są wykorzystywane na cele rolnicze.

Wnioskodawca na początku bieżącego roku podzielił (w trybie przewidzianym dla podziału działek rolnych) wyżej opisane dwie działki rolne na 16 działek rolnych o powierzchni ponad 3.000 m. kw. każda. Ze względu na przepisy dotyczące podziału gruntu, aby umożliwić dostęp do drogi publicznej, konieczne okazało się również wydzielenie drogi. Wnioskodawca nie zamierza podejmować dalszych działań w celu uatrakcyjnienia tych działek (takich jak odrolnienie gruntu czy uzbrojenie terenu), rozważa jednak możliwość sprzedaży w przyszłości części lub wszystkich działek. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami tapicerskimi. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Grunty będące przedmiotem niniejszego zapytania nie są ani nigdy nie były związane z ww. pozarolniczą działalnością gospodarczą, nie były w niej wykorzystywane ani nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca oświadcza, iż nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz, że nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku dla terenu, na którym położone są ww. grunty, nie został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, plan taki jest dopiero przygotowywany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż należących do Wnioskodawcy działek w opisanym stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek w opisanym stanie faktycznym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca planuje sprzedać grunty rolne nabyte w latach 1981-1982. Zważywszy na to, że grunty rolne objęte niniejszym wnioskiem nie są ani nigdy nie były związane z działalnością gospodarczą, a od ich nabycia upłynęło ponad trzydzieści lat, zdaniem Wnioskodawcy przychód z odpłatnego zbycia opisanych w stanie faktycznym działek rolnych nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na to, iż nie stanowi on źródła przychodu w rozumieniu przepisów ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa sprzedaż części lub wszystkich działek, które nabył w 1980 r. i w 1981 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami tapicerskimi. Grunty, które Wnioskodawca planuje sprzedać, nie są ani nigdy nie były związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Wobec tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowych gruntów (nieruchomości) nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Upłynął bowiem wskazany w tym przepisie pięcioletni okres, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. gruntów. Zatem kwota uzyskana ze sprzedaży ww. nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone regulacje prawne, należy uznać, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.