ILPB1/4511-1-1705/15-2/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 23 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W lipcu 2015 r. Wnioskodawca założył jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług związanych z oprogramowaniem komputerowym, siedziba jego firmy mieści się w domu rodzinnym w A.

Działalność gospodarcza wykonywana przez Wnioskodawcę pozwala mu szukać kontrahentów na terenie całego kraju.

W dniu 1 października 2015 r. Wnioskodawca podpisał porozumienie o współpracy na czas nieokreślony na świadczenie usług związanych z projektowaniem oprogramowania komputerowego w B., wiąże się to z koniecznością częstego kontaktu w siedzibie kontrahenta.

Wykonywanie poszczególnych zleceń Wnioskodawca będzie wykonywał wcześnie rano i kończył w późnych godzinach wieczornych. Częste dojazdy do siedziby kontrahenta, ze względu na terminowość, są niemożliwe do wykonania ze względu na odległość jaką Wnioskodawca ma do pokonania.

Dlatego Wnioskodawca postanowił wynająć lokal mieszkalny (pokój), który będzie mu służył głównie jako miejsce noclegowe. Wiąże się to m.in. z dodatkowymi kosztami (np. czynsz, media, internet). Podstawą wynajęcia lokalu mieszkalnego jest sporządzona umowa najmu prywatnego. Na podstawie umowy i wystawionego rachunku imiennego Wnioskodawca będzie dokonywał płatności na rachunek wynajmującego.

Częste dojazdy do siedziby kontrahenta, wynajem mieszkania (pokoju), zobligowały Wnioskodawcę również do wynajęcia miejsca postojowego na samochód, który jest Wnioskodawcy niezbędny w wykonywanej pracy. Wynajmując miejsce postojowe, sporządzono umowę najmu i na podstawie rachunku imiennego Wnioskodawca będzie dokonywał wpłat na rachunek wynajmującego.

W roku 2015 Wnioskodawca rozliczał się na zasadach ogólnych prowadząc KPiR. Od stycznia 2016 r. Wnioskodawca zamierza przejść na podatek liniowy, prowadząc KPiR.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy koszty najmu mieszkania i użytkowania (tekst jedn.: czynsz, media, internet) mogą być zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów, w myśl przepisu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy koszty najmu miejsca postojowego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki jakie ponosi on za najem i użytkowanie mieszkania (pokoju) we B., tj. czynsz, media i inne opłaty, są związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Wydatki, jakie w związku z najmem mieszkania ponosi Wnioskodawca, są związane z organizacją świadczonych usług i nie są świadczeniami na cele osobiste. Są też niewątpliwie ponoszone w celu osiągnięcia przychodów.

Wydatki, które ponosi Wnioskodawca w związku z najmem, nie są wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczania źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa natomiast obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług związanych z oprogramowaniem komputerowym. W ramach tej działalności Wnioskodawca zawarł umowę z kontrahentem, na rzecz którego będzie świadczył usługi z dala od miejscowości, w której znajduje się siedziba działalności Wnioskodawcy. W związku z tym, Wnioskodawca postanowił wynająć lokal mieszkalny (pokój) oraz miejsce postojowe dla samochodu w miejscowości świadczenia przedmiotowych usług. Wobec powyższego, Wnioskodawca będzie ponosił wydatki związane np. z czynszem, opłatami za zużycie mediów, opłatami za dostęp do internetu. Przedmiotowe wydatki będą udokumentowane w postaci umów i rachunków imiennych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że do przedmiotowych wydatków związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą znajdują zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki z tego tytułu spełniają kryterium celowości, o którym mowa we wspomnianym powyżej przepisie. Jednocześnie, tak jak słusznie podniósł Wnioskodawca, przedmiotowe wydatki nie są wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów uzyskania przychodów, ujętym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy. Wydatki te mogą więc stanowić koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednakże należy podkreślić, że obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

Pamiętać przy tym należy o obowiązku właściwego udokumentowania ponoszonych z ww. tytułu wydatków. Przy czym niezbędne jest, aby zgromadzone dokumenty świadczyły także o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach w okolicach wynajmowanego mieszkania i miejsca postojowego, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami (lub z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Reasumując powyższe rozważania stwierdzić należy, że jeżeli poniesione wydatki związane z najmem i użytkowaniem mieszkania oraz z najmem miejsca postojowego, będą spełniać wszystkie wymienione powyżej warunki, to będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.