ILPB1/4511-1-164/16-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2016 r. (data wpływu 1 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako rolnik prowadzi działalność rolniczą w zakresie upraw rolnych połączonych z chowem i hodowlą zwierząt (art. 2 ust. 2 p.d.o.f.). W skład gospodarstwa Wnioskodawcy wchodzą m.in. chlewnie. Dodatkowo w ramach zawartej umowy w dniu 22 maja 2015 r., ze Spółką z o.o. - świadczy tucz hodowlany. W zawartej umowie jako rolnik-producent Wnioskodawca oświadczył, że jest właścicielem nieruchomości, w której prowadzi działalność w zakresie hodowli zwierząt oraz, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hodowli, skupu i przetwórstwa żywca rzeźnego. Nadto Wnioskodawca zobowiązuje się do karmienia, pojenia oraz bieżącej opieki zdrowotnej. Natomiast kontraktującego umowa zobowiązuje do dostarczenia warchlaków, zapewnienia paszy na cały cykl chowu oraz bezpłatnego dowozu do gospodarstwa producenta, gotowych mieszanek paszowych, zapewnia również odpowiednie leki i opiekę weterynaryjną, a nadto doradztwo żywieniowo-zootechniczne na podstawie własnej bazy hodowlanej i własnych doświadczeń w tym zakresie. Po zakończeniu okresu obowiązywania umowy kontraktujący zobowiązuje się do odbioru zwierząt. Jako producent Wnioskodawca wystawił fakturę VAT o treści: "usługa tuczu świń".

Wnioskodawca zawarł umowę z tytułu świadczonej usługi tuczu świń w ramach działalności gospodarczej. W umowie Wnioskodawca (kontraktujący) oświadczył, że prowadzi działalność w zakresie hodowli zwierząt oraz że prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie hodowli, skupu i przetwórstwa rzeźnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w konsekwencji zawartej umowy otrzymaną przez Wnioskodawcę należność z tytułu świadczonej usługi na rzecz Spółki należy zakwalifikować do źródeł przychodów, o których mowa w:

Zdaniem Wnioskodawcy usługę tuczu należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Definicja działalności rolniczej - dla potrzeb ww. ustawy - została zawarta w art. 2 ust. 2. W myśl tej definicji, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

- licząc od dnia nabycia.

Zatem, w myśl definicji zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą dla potrzeb tej ustawy, jest wszelka produkcja roślinna i zwierzęca (z zastrzeżeniem ust. 3) w stanie nieprzetworzonym, określonym tu jako naturalny, wykorzystująca materiał roślinny lub zwierzęcy pochodzący z własnych upraw, hodowli, chowu oraz wykorzystująca materiał roślinny i zwierzęcy nabyty od innych producentów. W przypadku nabycia przez podatnika roślin lub zwierząt od innych producentów, okresy ich przetrzymywania, w których następuje ich biologiczny wzrost (tzn. czas liczony od dnia nabycia do dnia zbycia) - nie mogą być krótsze niż określone w ww. art. 2 ust. 2 ustawy, by można uznać tą działalność za działalność rolniczą.

Wyłączenie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z działalności rolniczej (z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej) oznacza, że należy dokonywać ścisłej interpretacji przepisów odnoszących się do takich przychodów. Zawarta w art. 2 ust. 2 ww. ustawy definicja działalności rolniczej wyznacza więc zakres przedmiotowy tej działalności, a zatem tylko przychody uzyskiwane z tak określonej aktywności mogą być wyłączone (na podstawie art. 2 ust. 1 tej ustawy) z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako rolnik prowadzi działalność rolniczą w zakresie upraw rolnych połączonych z chowem i hodowlą zwierząt (art. 2 ust. 2 p.d.o.f.). Dodatkowo w ramach zawartej umowy w dniu 22 maja 2015 r., ze Spółką z o.o. - świadczy tucz hodowlany. W zawartej umowie jako rolnik-producent Wnioskodawca oświadczył, że jest właścicielem nieruchomości, w której prowadzi działalność w zakresie hodowli zwierząt oraz, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hodowli, skupu i przetwórstwa żywca rzeźnego. Jako producent Wnioskodawca wystawił fakturę VAT o treści: "usługa tuczu świń". Wnioskodawca zawarł umowę z tytułu świadczonej usługi tuczu świń w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, której definicja zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że usługę tuczu świń Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu zawartej umowy z tytułu świadczonej usługi tuczu świń będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy czym, w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W konsekwencji zawartej umowy otrzymaną przez Wnioskodawcę należność z tytułu świadczonej usługi na rzecz Spółki należy zakwalifikować do źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.