ILPB1/4511-1-1541/15-2/PP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-1541/15-2/PP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2015 r. (data wpływu 16 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podatkowego po stronie darczyńcy z tytułu przekazania w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podatkowego po stronie darczyńcy z tytułu przekazania w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem działalności jest m.in. obróbka mechaniczna, produkcja narzędzi ręcznych mechanicznych, produkcja maszyn do obróbki metali. Ponadto działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje zakup i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz najem i zarządzanie nieruchomościami własnymi.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie dotyczącym nieruchomości w oparciu, między innymi, o lokalizacyjnie wyodrębniony i samodzielny zespół nieruchomości położonych w Poznaniu (dalej również jako: "kompleks nieruchomości"), który to wydzielony kompleks nieruchomości był w latach ubiegłych wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci warsztatu obróbki metalu (działalność produkcyjna), natomiast aktualnie część kompleksu nieruchomości jest odpłatnie wynajmowana podmiotom trzecim w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a pozostała część jest również wykorzystywana do prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy (jako np. magazyn oraz archiwum).

W skład ww. wydzielonego kompleksu nieruchomości wchodzą:

1.

działki o łącznej powierzchni 0,4942 ha (4,942 m2), na których posadowione zostały budynki - hale produkcyjno-usługowe, z czego część hal jest przez Wnioskodawcę odpłatnie wynajmowana podmiotom trzecim;

2.

działka niezabudowana o łącznej powierzchni 0,1981 ha (1.981 m2), która jest przedmiotem umowy dzierżawy zawartej z podmiotem trzecim;

3.

działka o łącznej powierzchni 0,0971 ha (971 m2), na której posadowiony został budynek przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej wraz z pomieszczeniami biurowymi oraz hala produkcyjno-usługowa - które są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do celów prowadzonej działalności gospodarczej (m.in. na magazyn oraz archiwum).

Wyżej wymienione nieruchomości bezpośrednio ze sobą sąsiadują i są nie tylko nierozerwalnie połączone szlakami komunikacyjnymi, ale również są połączone różnego rodzaju przyłączami w zakresie dostarczania do nieruchomości tzw. mediów (np. prąd). Cały ww. kompleks nieruchomości jest zabezpieczony przed otoczeniem zewnętrznym (ogrodzenie) i dodatkowo jest chroniony przez wynajętą agencję ochrony.

Jest to lokalizacyjnie wydzielony teren, na który składają się wyżej wymienione nieruchomości, który funkcjonalnie i organizacyjne był wykorzystywany w całości do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (produkcyjnej). Wnioskodawca aktualnie wynajmuje kompleks nieruchomości podmiotom trzecim ze względu na fakt, że działalność produkcyjna Wnioskodawcy została przeniesiona do nowo wybudowanej hali produkcyjnej poza Poznaniem. Przeznaczenie i charakter kompleksu nieruchomości nie uległo natomiast zmianie i w dalszym ciągu może być tam prowadzona działalność produkcyjna, ze stosownym zapleczem socjalnym oraz biurowym lub też działalność polegająca na wynajmie nieruchomości.

Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny wyżej wymienionego kompleksu nieruchomości na rzecz pełnoletniego syna prowadzącego działalność gospodarczą (dalej: "Nabywca"), będącego czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem darowizny będzie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a odnoszących się do działalności związanej z wyżej określonym kompleksem nieruchomości, stanowiących w ocenie Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (dalej również: "ZCP").

Na zorganizowaną część przedsiębiorstwa składać się będą m.in.:

1.

- prawo własności wyżej wymienionych nieruchomości, budynków i lokali, ruchomości związanych z przedmiotem darowizny według stanu na dzień zawarcia umowy, ogół praw i obowiązków wynikających z zawartych umów najmu i dzierżawy z podmiotami trzecimi, w tym wierzytelności związane z wynajmem hal;

2.

- ogół praw i obowiązków wynikających z umów zawartych z podmiotami trzecimi, takich jak umowy z dostawcami tzw. "mediów" - prąd, gaz, woda, wywóz nieczystości czy usługi telekomunikacyjne;

3.

- w wyniku przekazania Nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa na Nabywcę przejdą również obowiązki w zakresie wszelkich opłat administracyjnych związanych z kompleksem nieruchomości, czy też obowiązek uiszczania podatku od nieruchomości;

4.

- w zakres wskazanego zespołu składników materialnych i niematerialnych wchodzić będzie również ogół praw i obowiązków wynikających z umów zawartych z zarządcami nieruchomości, podmiotami dokonującymi bieżących napraw i konserwacji wynajmowanych hal czy agencji ochrony;

5.

- Nabywcy zostaną przekazane także wszelkie dokumenty związane z funkcjonowaniem tej części przedsiębiorstwa, dane klientów (najemców) oraz inne informacje istotne dla prowadzonej działalności w zakresie wynajmu nieruchomości.

Po przeprowadzeniu transakcji i przekazaniu Nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przedmiotem działalności gospodarczej Nabywcy będzie wynajem nieruchomości przy wykorzystaniu otrzymanych składników majątkowych lub ewentualnie prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na produkcji lub obróbce mechanicznej (działalność produkcyjna).

W efekcie darowizny części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na rzecz Nabywcy (dokonanej w formie aktu notarialnego) dojdzie do faktycznego podziału aktualnej działalności Wnioskodawcy na dwie części, z których każda może funkcjonować samodzielnie. Ze względu na zorganizowany i samodzielny charakter przenoszonych składników materialnych i niematerialnych, zespół ten będzie mógł stanowić u Nabywcy niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące własne cele gospodarcze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wyżej opisana umowa darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa spowoduje u Wnioskodawcy powstanie przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana umowa darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 86), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż każda darowizna, bez względu na przedmiot darowizny, a zatem również darowizna składników materialnych stanowiących przedsiębiorstwo lub zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawa o PIT nie zawiera pojęcia darowizna, w związku z czym w tym zakresie należy odwoływać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego art. 889 Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymywane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy. Przepis ten oraz inne regulacje ustawy o PIT mogą znaleźć zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy nie zostaną spełnione przesłanki określone art. 2 ustawy o PIT, a w przedstawionym stanie faktycznym mamy właśnie do czynienia z planowanym przekazaniem części przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny, wobec czego ustawa o PIT oraz powołane wyżej przepisy nie znajdują zastosowania.

Podsumowując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, iż w związku z przekazaniem Nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie darowizny po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca pragnie jednocześnie wskazać, że analogicznie stanowisko zostało wyrażone przez organy podatkowe wyrażone m.in w:

* interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nr IPPB1/415-522/11-3/EC;

* interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2013 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, nr IPTPR2/415-701/12-6/KO;

* interpretacji indywidualnej z dnia 29 listopada 2012 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nr IPPBI/415-1277/12-2/AM.

Ze względu na powyższe, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, zaprezentowanej w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie, w myśl art. 14 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ponadto, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c.

składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d.

składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

#8722; wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że prowadzi on jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. działalność produkcyjna oraz działalność handlowa i usługowa obejmująca zakup i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, a także najem i zarządzanie nieruchomościami własnymi. Część tej działalności prowadzona jest w oparciu o lokalizacyjnie wyodrębniony i samodzielny zespół nieruchomości położonych w Poznaniu, który wykorzystywany jest do odpłatnego ich wynajmowania podmiotom trzecim oraz jako magazyn i archiwum. Zaś działalność produkcyjna przeniesiona została do nowo wybudowanej hali produkcyjnej poza Poznaniem. Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny ww. zespołu nieruchomości położonych w Poznaniu na rzecz pełnoletniego syna - w formie aktu notarialnego. Przedmiotem darowizny będzie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a odnoszących się do działalności związanej z wyżej określonym zespołem nieruchomości.

Wobec tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, należy w tym miejscu przywołać regulacje prawne odnoszące się do definicji czynności prawnej, jaką jest umowa darowizny.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "darowizna". Dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 ww. ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast z treści art. 890 § 1 ww. ustawy wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, przy czym umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Z kolei w myśl art. 889 Kodeksu cywilnego, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1.

gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

2.

gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego wyżej art. 889 ustawy.

Z powyższego wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna należy bowiem do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny - jako czynności nieodpłatnej - jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.

Skoro zatem z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w przedmiotowej umowie darowizny będzie stał po stronie osoby przekazującej nieodpłatnie należące do niego składniki majątkowe (darczyńca), to należy uznać, że dojdzie do zmniejszenia jego majątku. Jeżeli więc, w związku z tym przekazaniem darczyńca nie otrzyma żadnych wartości pieniężnych, ani innego przysporzenia majątkowego, to przekazanie to nie mieści się w zakresie powołanych powyżej definicji dochodów/przychodów podatkowych po stronie darczyńcy (Wnioskodawcy). Zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstanie w związku z tą czynnością przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodatkowo podkreślić, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, co do zasady wiąże powstanie przychodu ze źródła stanowiącego pozarolniczą działalność gospodarczą z odpłatnym zbyciem składników majątkowych wykorzystywanych w tej działalności.

Należy także zaznaczyć, że zbycie przedsiębiorstwa lub jej zorganizowanej części podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany czy też umowy darowizny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy (darczyńcy) i nie ma zastosowania do obdarowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl