ILPB1/4511-1-1376/15-4/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2015 r. (data wpływu 2 października 2015 r.) uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie:

* możliwości opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu w formie karty podatkowej - jest prawidłowe,

* wydania decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu w formie karty podatkowej oraz w zakresie wydania decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 oraz 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 grudnia 2015 r. znak ILPB1/4511-1-1376/15-2/AA na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 grudnia 2015 r., natomiast w dniu 22 grudnia 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 18 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wynajmuje lokal-budynek (dom jednorodzinny), zlokalizowany w mieście A, w którym znajduje się 6 pokoi każdy z łazienką. Do dyspozycji gości ogólnie dostępna jest kuchnia i jadalnia.

Na stan obecny Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług noclegowych polegających na wynajmie pokoi gościnnych w formie dobowej.

Liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 12. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność na zasadach ogólnych, uzyskuje tylko dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy prowadzeniu działalności korzysta z usług innych przedsiębiorstw, czy też osób niezatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Działalność jest prowadzona na terenie kraju. Od 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca ma zamiar prowadzić ten jedyny rodzaj działalności jako usługi noclegowe krótkotrwałego zakwaterowania do 12 pokoi, z ewentualnym wydawaniem posiłków w formie cateringu (dostawcą, byłaby firma cateringowa).

Wnioskodawca informuje, że jest od 8 lutego 2010 r. z żoną w rozdzielności majątkowej. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarcza, o której mowa we wniosku prowadzona będzie za pośrednictwem zorganizowanego zakładu z siedzibą w wyżej wymienionym lokalu-budynku, co zgadza się ze zgłoszeniem do ewidencji działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy krótkotrwały wynajem wyżej wymienionych pokoi może być objęty zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

2. Czy decyzję o karcie podatkowej wyda Urząd Skarbowy w B względem miejsca zamieszkania Wnioskodawcy, czy też względem siedziby działalności Urząd Skarbowy A.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność którą prowadzi jest sklasyfikowana pod nr PKD 55.20.Z jako obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

Zgodnie z treścią pkt 4 części XII tabeli w zakresie podatku dochodowego w formie karty podatkowej opodatkowane mogą być między innymi usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków) jeżeli łączna liczba pokoi (także w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Zgodnie z objaśnieniami do części XII tabeli usługi te można prowadzić przy zatrudnieniu nie więcej niż 2 pracowników.

Zapis art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy jednoznacznie wskazuje: możliwość opodatkowania kartą podatkową dotyczy wyłącznie osób fizycznych uzyskujących przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Według przesłanek które spełnia, w ocenie Wnioskodawcy, ma prawo do opodatkowania opisanej wyżej działalności od stycznia 2016 w formie karty podatkowej.

W ocenie Wnioskodawcy decyzję o opodatkowaniu w formie karty podatkowej winien wydać Urząd Skarbowy w B względem miejsca zamieszkania Zainteresowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* możliwości opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu w formie karty podatkowej jest prawidłowe,

* wydania decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 12 ww. ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

* działalność usługowa - pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3,

* pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Pojęcie działalności gospodarczej do którego odsyła wskazany powyżej przepis, zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a-c) rodzajów działalności i opierał się na następujących przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Zgodnie z art. 23 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także - na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli - osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne.

Stosownie do treści pkt 4 części XII tabeli, w formie karty podatkowej opodatkowane mogą być - usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków) jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12.

Określenie przez ustawodawcę "usługi hotelarskie", a nie "wynajem pokoi" oraz zapis art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy jednoznacznie wskazuje, że możliwość opodatkowania tą formą opodatkowania dotyczy działalności gospodarczej - usług hotelarskich, a nie wynajmu jako odrębnego od działalności gospodarczej źródła przychodu wymienionego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z objaśnieniami do części XII Tabeli - usługi te można prowadzić przy zatrudnieniu nie więcej niż 2 pracowników lub 2 pełnoletnich członków rodziny, nie wyłączając małżonka.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wynajmuje lokal-budynek, od 1 stycznia 2016 r. ma zamiar prowadzać jako jedyny rodzaj działalności - usługi noclegowe krótkotrwałego zakwaterowania do 12 pokoi, z ewentualnym wydawaniem posiłków.

Zainteresowany od 8 lutego 2010 r. z żoną, która nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej jest w rozdzielności majątkowej. Wnioskodawca przy prowadzeniu działalności nie korzysta z usług innych przedsiębiorstw, czy też osób niezatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

Biorąc pod uwagę zaprezentowane we wniosku zdarzenie przyszłe dotyczące możliwości opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu w formie karty podatkowej oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że jeżeli spełnione będą wyżej wymienione warunki uprawniające do opodatkowania w formie karty podatkowej, to Wnioskodawca będzie miał możliwość opodatkowania planowanej działalności gospodarczej w zakresie krótkotrwałego wynajmu pokoi zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Nie ma możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej - najmu wykonywanego poza działalnością gospodarczą.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu w formie karty podatkowej uznano za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii wydania decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej, tut. Organ stwierdza co następuje.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności lub może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników.

Z kolei w myśl art. 29 ust. 3 ww. ustawy, właściwy miejscowo w sprawie podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej jest naczelnik urzędu skarbowego według miejsca położenia zorganizowanego zakładu, wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji działalności gospodarczej, a w razie niedopełnienia zgłoszenia działalności do ewidencji lub gdy działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładu - według miejsca zamieszkania podatnika lub siedziby spółki, a jeżeli nie można ustalić siedziby spółki - według miejsca zamieszkania jednego ze wspólników.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem działalność gospodarcza, o której mowa we wniosku prowadzona będzie za pośrednictwem zorganizowanego zakładu z siedzibą w A, co jest zgodne ze zgłoszeniem do ewidencji działalności gospodarczej.

Zatem, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, właściwym miejscowo w sprawach podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej będzie Naczelnik Urzędu Skarbowego A.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wydania decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.