ILPB1/4511-1-1223/15-4/PP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-1223/15-4/PP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 31 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 17 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych na rzecz Kierowników zespołów sprzedażowych wynagrodzeń z tytułu świadczenia przez nich usług wykonywanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych na rzecz Kierowników zespołów sprzedażowych wynagrodzeń z tytułu świadczenia przez nich usług wykonywanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 9 listopada 2015 r. nr ILPB1/4511-1-1223/15-2/PP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 9 listopada 2015 r., skutecznie doręczono w dniu 12 listopada 2015 r., natomiast w dniu 17 listopada 2015 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. ("Spółka") w zakresie wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej świadczy usługi pośrednictwa finansowego. W ramach tej działalności Spółka współpracuje z osobami o kwalifikacjach w zakresie zarządzania strukturą sprzedażową usług finansowych oraz posiadającymi wiedzę w zakresie usług finansowych oferowanych na rynku w Polsce ("Kierownicy zespołów sprzedażowych" lub "KZS"). KZS koordynują pracę podległych im zespołów pracowników Spółki wykonujących zadania związane ze świadczonymi przez Spółkę usługami pośrednictwa finansowego (zespoły do około 7 osób). KSZ są specjalistami o dużym doświadczeniu, zaś obszary ich kompetencji obejmują m.in.: (1) zarządzanie strukturami sprzedażowymi Spółki, (2) koordynacja pracy w zakresie pośrednictwa finansowego pracowników Spółki niższego szczebla ("Doradców"), (3) wykonywanie czynności pośrednictwa finansowego na rzecz klientów Spółki oraz (4) poszukiwanie klientów Spółki.

Dotychczas KZS współpracowali ze Spółką na podstawie umów o pracę. Umowy o pracę obejmowały obszary kompetencji KZS wskazane powyżej. Pomimo faktu, że KZS związani byli ze Spółką umowami o pracę, to ich działalność charakteryzowała się wysokim stopniem autonomii i mobilności, zaś ich odpowiedzialność przed Zarządem Spółki ograniczała się do weryfikacji poziomu sprzedaży, osiągniętego przez przypisane im zespoły sprzedażowe Doradców.

W związku z faktem, że KZS są osobami z doświadczeniem i posiadają wysoki poziom wiedzy w zakresie usług finansowych oferowanych na rynku w Polsce:

1.

rozwiązali ze Spółką umowy o pracę i rozpoczęli współpracę ze Spółką na zmodyfikowanych zasadach, świadcząc na jej rzecz usługi pośrednictwa finansowego w ramach założonej przez nich i zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej indywidualnej działalności gospodarczej (zaistniały stan faktyczny);

2.

mają zamiar zarejestrować się jako przedsiębiorcy w Centralnej Ewidencja i Informacji o Działalności Gospodarczej, rozwiązać ze Spółką umowy o pracę i rozpocząć współpracę ze Spółką na zmodyfikowanych zasadach, świadcząc na jej rzecz usługi pośrednictwa finansowego w ramach indywidualnej działalności gospodarczej (zdarzenie przyszłe).

Usługi pośrednictwa finansowego są/będą świadczone przez KZS na podstawie umów agencyjnych, a zakres obowiązków KZS obejmuje: (1) informowanie potencjalnych klientów o możliwości zawarcia za pośrednictwem Spółki umów kredytu lub pożyczki ("Produkty") z instytucjami finansowymi (pozyskiwanie klientów, poprzez telefonowanie, e-mailowe oferowanie Produktów, udział w spotkaniach z klientami i omawianie ofert), (2) udzielanie informacji o Produktach oferowanych za pośrednictwem Spółki przez instytucje finansowe, (3) doręczanie i przyjmowania od potencjalnych klientów podpisanych dokumentów wymaganych przez instytucje finansową w celu zawarcia umowy na Produkt oraz (4) podejmowanie innych działań mających na celu doprowadzenie do zawarcia przez potencjalnego klienta umowy na określony Produkt z wybraną przez tą osobę instytucją finansową. KZS wykonują/będą wykonywali usługi pośrednictwa finansowego samodzielnie oraz za pomocą przypisanych do KZS Doradców (pracowników Spółki). KZS w tym celu są/będą zobowiązani koordynować i wspierać pracę przypisanych im Doradców w zakresie pośrednictwa finansowego w celu zapewnienia osiągania przez nich najlepszych wyników sprzedażowych. W umowach o świadczenie usług pośrednictwa finansowego KZS złożyli/złożą na rzecz Spółki oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi będą wchodzić w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na skutek tych zmian KZS otrzymali/otrzymają duży zakres autonomii działania w zakresie wykonywanych przez nich zadań związanych z pośrednictwem finansowym. Umowa pośrednictwa finansowego z KZS przewiduje/będzie przewidywać, że KZS sami decydują/będą decydować o miejscu i sposobie świadczenia usług pośrednictwa finansowego, w tym samodzielnie koordynują/będą koordynować i wspierać świadczenie usług pośrednictwa finansowego przez przypisane im zespoły Doradców. Spółka nie będzie wyznaczać Kierownikom miejsca i czasu świadczenia usług, ani sposobu realizacji zadań. W tym zakresie Kierownicy opierać będą się na własnym doświadczeniu i umiejętnościach biznesowych.

Zgodnie z umową o świadczenie usług, KZS zobowiązani zostaną do zapewnienia ubezpieczania odpowiedzialności cywilnej w zakresie wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej, ponadto KZS ponosić będą odpowiedzialność (zagrożoną sankcjami finansowymi) za niezachowanie zasad poufności oraz złamanie innych postanowień umowy.

Umowy o świadczenie usług pośrednictwa finansowego, zawarte między Spółką a KZS, przewidują/będą przewidywać miesięczne wynagrodzenie stałe z tytułu świadczenia usług na rzecz Spółki oraz wynagrodzenie prowizyjne, którego wysokość uzależniona jest/będzie od osiągniętych przez KZS wyników sprzedażowych, tj. poziomu sprzedaży uzyskanego przez niego oraz koordynowanych i wspieranych przez niego Doradców. KZS ponoszą także samodzielnie koszty prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym umowa przewiduje/będzie przewidywać, że Spółka może wyrazić zgodę na re-fakturowanie uzasadnionych kosztów bezpośrednio związanych ze świadczonymi usługami, po uzyskaniu uprzedniej zgody Spółki na taki wydatek.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że usługi wykonywane na rzecz Wnioskodawcy (Spółki) przez KZS nie są świadczone na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze. KZS świadczą usługi na rzecz Wnioskodawcy w oparciu o umowy agencyjne (zaistniały stan faktyczny).

W uzupełnieniu wniosku wskazano również, że usługi, które będą wykonywane na rzecz Wnioskodawcy (Spółki) przez KZS nie będą świadczone na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze. KZS świadczyć będą usługi na rzecz Wnioskodawcy w oparciu o umowy agencyjne (zdarzenie przyszłe).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Pytanie dotyczące zaistniałego stanu faktycznego: czy Spółka zobowiązana jest do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na ten podatek z tytułu wypłacanego na rzecz KZS wynagrodzenia.

Pytanie dotyczące zdarzenia przyszłego: czy Spółka zobowiązana będzie do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na ten podatek z tytułu wypłacanego na rzecz KZS wynagrodzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle opisanego zaistniałego stanu faktycznego Spółka nie jest zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz KZS.

W świetle opisanego zdarzenia przyszłego Spółka nie będzie zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz KZS.

W opinii Spółki nie ciążą/nie będą na niej ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej także: "p.d.o.f.") z tytułu wypłacanego na rzecz KZS wynagrodzenia za świadczenie usług, ponieważ dochody uzyskiwane przez KZS z tego tytułu są klasyfikowane jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z art. 5a pkt 6a ustawy o p.d.o.f., pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza usługową działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o p.d.o.f.

W analizowanym przypadku KZS w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczą/będą świadczyć odpłatne usługi na rzecz Spółki. Usługi te są/będą świadczone przez KZS we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, w ramach zarejestrowanej przez nich indywidualnej działalności gospodarczej. Spełnione więc są podstawowe przesłanki pozarolniczej działalności gospodarczej.

Artykuł 5b ust. 1 ustawy o p.d.o.f. zawiera negatywną definicję pozarolniczej działalności gospodarczej. Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: (1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, (2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności, (3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z umów o świadczenie usług pośrednictwa finansowego, które są/mają być zawarte pomiędzy Spółką a KZS wynika, że KZS będą ponosić odpowiedzialność za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie usług pośrednictwa finansowego oraz ponoszą/będą ponosić z tego tytułu ryzyko gospodarcze. Wynika to przede wszystkim z tego, że wypłata części wynagrodzenia będzie uzależniona od uzyskanego przez Kierowników poziomu sprzedaży, oraz że KZS sami będą pokrywać koszty prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Kierowników obarczać będzie zatem ryzyko prowadzonej przez siebie działalności i podejmowanych indywidualnie decyzji biznesowych.

Kierownicy samodzielnie decydują/będą decydować o sposobie świadczenia usług pośrednictwa finansowego wykonywanych na rzecz Spółki, sposobie koordynowania w tym zakresie przypisanych im zespołów sprzedażowych, jak również poszukiwania ewentualnych klientów. Spółka nie wyznacza/nie będzie wyznaczała miejsca i czasu świadczenia usług pośrednictwa finansowego, pozostawiając to uznaniu i doświadczeniu KZS. Ponadto KZS są/będą zobowiązani do posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej oraz ponosić będą odpowiedzialność (zagrożoną sankcjami finansowymi) za niedochowanie zasad poufności i złamanie innych postanowień umowy łączącej ich ze Spółką. W konsekwencji, zdaniem Spółki, nie są spełnione negatywne przesłanki dotyczące działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o p.d.o.f.

W świetle powyższego, dochody uzyskiwane przez Kierowników od Spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej powinny być klasyfikowane jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ustawy o p.d.o.f.

W opinii Spółki, świadczenie usług, o charakterze jak wskazano powyżej, przez KZS w ramach działalności gospodarczej, nie kwalifikuje się jako działalność wykonywana osobiście w rozumieniu artykułu 13 ustawy o p.d.o.f., a zwłaszcza punktu 8 i 9. W szczególności podkreślić należy, że KZS nie są/nie będą zobowiązani do zarządzania Spółką, gdyż wszelkie czynności w tym zakresie wykonuje Prezes Zarządu Spółki, który jest jedynym uprawnionym do reprezentowania oraz prowadzenia spraw Spółki. W przypadku koordynowania pracy Doradców, zadania KZS odnoszą się/będą odnosić się do koordynacji i wsparcia w ramach wykonywanych przez nich oraz Spółkę usług pośrednictwa finansowego dla klientów Spółki.

W opinii Spółki umowy o świadczenie usług pośrednictwa finansowego, które łączą/będą łączyć Spółkę z KZS, nie mają również charakteru umów o pracę. Wynika to m.in. z faktu, iż KZS, w ramach świadczonych usług, działać będą niezależnie i nie będą podlegać kierownictwu osób zatrudnionych w Spółce. Spółka nie będzie im wyznaczać miejsca i czasu świadczenia usług. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą spoczywać będzie na KZS. Tym samym, tego rodzaju umowy o świadczenie usług nie powinny być kwalifikowane jako umowy o pracę.

W konsekwencji, dochody uzyskiwane z umów o świadczenie usług nie powinny być klasyfikowane jako dochody ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o p.d.o.f., lecz jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym kontekście należy przywołać wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2014 r., sygn. akt II PK 200/13, zgodnie z którym, jeśli podmiot korzysta ze statusu prawnego i sposobu rozliczeń charakterystycznych dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą to takiego stosunku nie można uznać za charakterystyczny dla stosunku pracy.

W związku z powyższym, na Spółce nie ciążą/nie będą ciążyć obowiązki płatnika p.d.o.f. w stosunku do wypłat dokonywanych na podstawie tych umów.

Stosownie do art. 31 ustawy o p.d.o.f., osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. W niniejszym przypadku jednak żaden z tych przypadków nie występuje w stosunku do Spółki.

Obowiązki płatnika p.d.o.f. nie ciążą, co do zasady, na podmiotach, które wypłacają wynagrodzenie za świadczone usługi osobom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, pod warunkiem, że osoby takie złożą oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi wchodzą w zakres pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z artykułem 41 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. W takiej sytuacji, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są zobowiązani, zgodnie z art. 44 ustawy o p.d.o.f., do samodzielnego odprowadzania zaliczek i rozliczania p.d.o.f.

Mając powyższe na uwadze, Spółka nie jest/nie będzie zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na ten podatek z tytułu wypłacanego na rzecz Kierowników wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do uregulowań zawartych w tej ustawie, rodzaje źródeł przychodów zostały wymienione w przepisie art. 10 ust. 1, gdzie wśród źródeł przychodów wyodrębniono m.in., w:

* pkt 2 - działalność wykonywaną osobiście,

* pkt 3 - pozarolniczą działalność gospodarczą.

Jednocześnie należy podkreślić, że przypisanie określonych przychodów do danego rodzaju źródła przychodów wyklucza równoczesną możliwość zakwalifikowania ich do innego z rodzajów tych źródeł.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

#8722; prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zatem wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście - wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Natomiast poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 tej ustawy.

Z uwagi na bezspornie osobisty charakter usług zarządzania lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ww. ustawy regulację szczególną, stanowiącą, że przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, czy spółkę niebędącą osobą prawną.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w ww. art. 13 pkt 9, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się także przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych).

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tego szczególnego rodzaju przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż w przypadku zawierania umów powierzających zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów opatrzonych nazwą: umowa o zarządzanie czy kontrakt menedżerski, lecz także wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy też instytucją. Natomiast wyjątek wskazany w ww. przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej; w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże nadal w ramach źródła przychodów stanowiącego działalności wykonywaną osobiście.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca - spółka kapitałowa, świadcząca usługi pośrednictwa finansowego, rozwiązała/rozwiąże umowy o pracę z pracownikami posiadającymi kwalifikacje w zakresie zarządzania strukturą sprzedażową usług finansowych, a następnie zawarła/zawrze z tymi osobami (zwanymi KZS) umowy agencyjne, w ramach których świadczą/będą świadczyć oni na rzecz spółki (Wnioskodawcy) usługi pośrednictwa finansowego poprzez prowadzoną przez nich indywidualną działalność gospodarczą. W ramach przedmiotowej umowy agencyjnej, KZS wykonują/będą wykonywać usługi pośrednictwa finansowego zarówno samodzielnie, jak i za pomocą pracowników spółki, których zadania są/będą zobowiązani koordynować i wspierać. Umowa ta przewiduje/będzie przewidywać, że KZS sami decydują/będą decydować o miejscu i sposobie świadczenia usług, samodzielnie koordynują/będą koordynować świadczenie usług poprzez przypisane im zespoły pracowników spółki, zaś sama spółka nie będzie wyznaczać im miejsca i czasu świadczenia usług, ani sposobu realizacji zadań - w tym zakresie KZS będą się opierać na własnym doświadczeniu i umiejętnościach biznesowych. Dodatkowo, przy zawieraniu przedmiotowych umów agencyjnych, KZS złożyli/złożą oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi będą wchodzić w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej. KZS także zobowiązani zostaną do zapewnienia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w zakresie wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej, a ponadto będą ponosić odpowiedzialność za niezachowanie zasad poufności oraz złamanie innych postanowień umowy agencyjnej. Z doprecyzowanej treści stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że usługi wykonywane na rzecz spółki przez KZS nie są/nie będą świadczone na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Wobec powyższego, mając na uwadze fakt, że przychody uzyskane przez KZS z tytułu świadczonych przez nich usług na rzecz spółki stanowić będą przychody z prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej, takie zakwalifikowanie ww. przychodów wyklucza możliwość ich opodatkowania za pośrednictwem spółki, jako płatnika, na zasadach określonych w art. 31 i w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy jedynie od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zatem wobec tych uregulowań oraz wskazanego powyżej zakwalifikowania przychodów, brak jest uzasadnienia do tego, aby spółka miała być zobowiązana do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłacanego wynagrodzenia za opisane we wniosku usługi świadczone przez KZS na rzecz spółki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcia sądu administracyjnego, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że został on wydany w indywidualnej sprawie i nie ma on zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl