ILPB1/4511-1-11/15-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z dniem 6 czerwca 2014 r. Wnioskodawca, na pokrycie udziału, wniósł przedsiębiorstwo prywatne, w rozumieniu art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - dalej k.c., działające pod firmą A, jako wkład niepieniężny, do Spółki B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa - dalej Spółka. Przedmiotem aportu były, m.in., nieruchomość lokalowa oraz kredyty bankowe (łącznie 8 kredytów) zaciągnięte na sfinansowanie zakupu tejże nieruchomości oraz dwa kredyty obrotowe (w tym kredyt w rachunku bankowym i kredyt gotówkowy) zaciągnięte na finansowanie bieżącej działalności przedsiębiorstwa, m.in. na zakup towarów, które także stanowiły przedmiot wkładu do Spółki.

Mimo, że banki nie wyraziły zgody na cesje umów kredytowych, Spółka w związku z aportem przedsiębiorstwa przejęła również obowiązek spłacania ww. kredytów.

Ponadto po dniu, w którym dokonano aportu, do Spółki spłynęły faktury, na których wskazano dane przejętego przedsiębiorstwa, dotyczące działalności tegoż przedsiębiorstwa, ale wystawione po dacie przejęcia. Spółka spłaciła te zobowiązania.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki przejmującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo uznając za koszty podatkowe (jako wspólnik spółki przejmującej):

* koszty udokumentowane fakturami wystawionymi, po dacie aportu, na wnoszącego aport i dotyczące działalności wniesionego przedsiębiorstwa,

* odsetki od spłacanych rat kredytów i odsetki od przyszłych rat, aż do momentu całkowitej ich spłaty, przejętych przez Spółkę w ramach aportu przedsiębiorstwa osoby fizycznej (Wnioskodawcy), mimo braku cesji umów kredytowych.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty wynikające z faktur wystawionych na wnoszącego aport i dotyczące działalności wniesionego przedsiębiorstwa mogą rozliczać, jako koszt podatkowy, wspólnicy Spółki. Należy przede wszystkim zwrócić uwagę, że w przedstawionym stanie faktycznym, doszło do tzw. sukcesji prawnopodatkowej. Przepis art. 93a § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, stanowi bowiem, że spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, jest następcą podatkowoprawnym owej osoby fizycznej (wstępuje we wszystkie jej prawa i obowiązki). Sukcesja podatkowa na gruncie podatku dochodowego oznacza, że na spółkę przekształconą przejdą skutki podatkowe zdarzeń zaistniałych w przedsiębiorstwie przekształcanym (wnoszonym przedsiębiorstwie przez jednego wspólnika), które wystąpiłyby w tym przedsiębiorstwie, gdyby przekształcenie nie miało miejsca. Zgodnie zaś z przepisami art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w tzw. katalogu wyłączeń, tj. w art. 23 u.p.d.o.f. A zatem: "(...) w przypadku wniesienia całego przedsiębiorstwa osoby fizycznej w formie aportu do spółki komandytowej z uwagi na wiążącą się z tym sukcesję praw i obowiązków podatkowych, spółka komandytowa (następca prawny) ma prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów poniesionych (...) kosztów (wydatków), dotyczących działalności tegoż przedsiębiorstwa osoby fizycznej, wynikających z faktur (w tym korygujących te faktury) wystawionych na spółkę komandytową po dacie przekazania aportu, a związanych z funkcjonowaniem wnoszonego przedsiębiorstwa, o ile nie były one zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w ww. przedsiębiorstwie do dnia jego wniesienia o ile oczywiście wydatki te spełniają przesłanki określone w art. 22 ust. 1 (u.p.d.o.f.). W takiej sytuacji Wnioskodawczyni, jako wspólnik Spółki komandytowej, będący osobą fizyczną, ma prawo do rozliczenia tych wydatków, proporcjonalnie do Jej uczestnictwa w zyskach i stratach Spółki, stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 (u.p.d.o.f.)" (interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 lutego 2013 r., IBPBI/1/415-1475/12/AB).

Podobne stanowisko - na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), lecz mające także zastosowanie na gruncie przepisów u.p.d.o.f. - wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w piśmie z dnia 10 marca 2010 r., ITPB3/423-807a/09/AW. Zdaniem organu podatkowego:

* koszty spółek przejmowanych sprzed dnia połączenia a udokumentowanych duplikatami faktur,

* wydatki spółek przejmowanych, które dotyczą okresu sprzed połączenia, jednakże dowody je dokumentujące wpływały po dniu 31 grudnia 2008 r. (po połączeniu),

* wydatki związane z usuwaniem usterek, które dotyczyły kontaktów zawartych w spółkach przejmowanych,

o ile nie zostały wcześniej rozliczone przez podmioty przejmowane, a także o ile są prawidłowo udokumentowane, tj. w sposób wymagany przepisami o rachunkowości, mogą zostać odniesione w koszty podatkowe Wnioskodawcy (spółki przejmującej).

Co się tyczy przejętych kredytów, skoro środki z kredytów (a raczej zakupione za nie składniki majątku) ewidentnie służą działalności gospodarczej prowadzonej w ramach spółki (przynoszą jej przychody), a wspólnicy - nawet bez udziału banku - zobowiązali się wobec kredytobiorcy do udziału w spłacie kredytów i spłacają je ze środków Spółki, to w ocenie Spółki poniesione wydatki na zasadzie ogólnej (z zastrzeżeniem zapłaty) mogą być uwzględnione w rachunku podatkowym po stronie kosztów. W takim bowiem przypadku spełniony będzie - zapisany w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. wymóg celowości. Notabene Spółka, na podstawie art. 55 (4) k.c., za kredyty odpowiada ze zbywcą przedsiębiorstwa solidarnie.

Organy podatkowe potwierdzają, że w przypadku wniesienia całego przedsiębiorstwa do spółki osobowej, z uwagi na wiążącą się z tym sukcesję praw i obowiązków podatkowych, spółka (następca prawny) ma prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytów zaciągniętych przez wnioskodawcę przed wniesieniem przedsiębiorstwa do tej spółki, o ile nie były one zaliczone do kosztów uzyskania przychodu tego przedsiębiorstwa do dnia jego wniesienia (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 marca 2010 r., IBPBI/1/415-1089/09/AB).

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2013 r., IBPBI/2/423-1145/13/AK: "(...) przejęte przez Spółkę zobowiązania mają swe źródło w stosunkach prawnych zawartych przez spółkę wnoszącą aport, a przejęcie przez Spółkę tych zobowiązań nastąpiło w ramach konstrukcji szeroko rozumianego prawa cywilnego, niemniej jednak odnoszące się do nich koszty z tytułu spłaty odsetek dotyczą już działalności Spółki i w związku z jej działalnością powinny być rozpatrywane w kontekście art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Prowadzenie działalności gospodarczej ma charakter permanentny. Przedsiębiorca jest na bieżąco zmuszony do ponoszenia określonych kosztów w celu zapewnienia niezakłóconego funkcjonowania prowadzonego przedsiębiorstwa (...). Jeżeli więc określony wydatek towarzyszący działalności gospodarczej ze swej istoty i z racji rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie podatkowej jest kosztem podatkowym (zapłata odsetek od kredytu) i gdyby nie wniesienie aportu, byłby ze względu na wykazywanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą kosztem uzyskania przychodu, to takim kosztem powinien pozostać również u obejmującego aport (spółki), gdyż analogiczny jest także u niej związek między takim kosztem a przychodami (prowadzoną działalnością); fakt, że dana operacja gospodarcza rodząca zobowiązanie podjęta została jeszcze przez zbywcę, sam w sobie nie powinien mieć charakteru rozstrzygającego." Pogląd został wyrażony na gruncie u.p.d.o.p., lecz zachowuje swą aktualność także na gruncie przepisów u.p.d.o.f.

Takie stanowisko potwierdził niedawno także Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 23 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 296/14, a wcześniej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 10 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 388/13.

Odmiennego stanowiska nie można uznać za prawidłowe. Przejęcie zobowiązań (kredytu) związanego z funkcjonowaniem wniesionego aportu było wydatkiem związanym z działalnością spółki. Poniesienie wydatków na obsługę tego kredytu (płacenie odsetek) umożliwi spółce późniejsze osiąganie przychodów z pomocą wniesionego aportem przedsiębiorstwa. Spółka przejmując dług na skutek nabycia przedsiębiorstwa, ciągle korzysta z kredytu, wykorzystując w działalności np. majątek, który był takim długiem sfinansowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.