ILPB1/415-998/09-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana x, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 21 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do gminnej ewidencji działalności gospodarczej.

W skład przedsiębiorstwa Podatnika wchodzą m.in. środki trwałe - nieruchomości oraz maszyny i urządzenia, przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej przez Podatnika. Przedmiotowe środki trwałe figurują w ewidencji środków trwałych Podatnika (wykorzystywane są przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej).

Obecnie rozważana jest reorganizacja struktury prowadzenia przez Podatnika działalności gospodarczej, w ramach której Wnioskodawca dokonałby wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, w zamian za co przysługiwałby mu udział kapitałowy w danej spółce. Prawo do udziału wspólników w zyskach/stratach spółki osobowej zostanie określone w umowie spółki osobowej. Przedmiotem wkładu byłyby powyższe środki trwałe - nieruchomości lub maszyny i urządzenia.

Wnoszone przez Podatnika środki trwałe (nieruchomości lub maszyny i urządzenia) nie będą stanowić przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnoszone środki trwałe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki osobowej.

Wartość środków trwałych wskazana w umowie spółki osobowej będzie nie wyższa niż ich aktualna wartość rynkowa z dnia wniesienia wkładu.

Wkład niepieniężny dokonywany przez Spółkę może podlegać opodatkowaniu VAT. W takim przypadku podstawą opodatkowania VAT z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej będzie wartość wkładu (środków trwałych) określona przez strony w umowie aportu (umowie spółki) jako wartość netto. Jak już wyżej wskazano, powyższa wartość netto będzie nie wyższa niż aktualna wartość rynkowa środków trwałych z dnia wniesienia wkładu. Od tej wartości naliczony zostanie podatek VAT według odpowiedniej stawki. Spółce osobowej przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na aporcie na zasadach ogólnych.

Z uwagi na niepewność, co do opłacalności planowanego przedsięwzięcia inwestycyjnego, spółka osobowa może dokonać odpłatnego zbycia jednego lub wszystkich środków trwałych wniesionych aportem przez Wnioskodawcę w przypadku uzyskania korzystnej oferty od podmiotu trzeciego (inwestora instytucjonalnego lub prywatnego).

Podatnik jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowany jest 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

W jaki sposób należy ustalić w księgach spółki osobowej wartość początkową środków trwałych wniesionych przez Wnioskodawcę jako wkład niepieniężny do spółki osobowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, za wartość początkową środków trwałych, wnoszonych tytułem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, należy uznać wartość netto określoną przez Wnioskodawcę w umowie spółki osobowej na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak niż wartość rynkowa środków trwałych na ten dzień.

Zdaniem Wnioskodawcy, za słusznością jego stanowiska przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej.

W myśl przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, a tym samym z punktu widzenia podatku dochodowego podatnikami są poszczególni jej wspólnicy.

Zgodnie z dyspozycją art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki osobowej, a odnoszące się do jej wspólników będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, powinny być rozpatrywane w oparciu o przepisy ww. ustawy.

Na gruncie przepisów cytowanej ustawy istnieje regulacja określająca, jak powinna być ustalana wartość wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółki osobowej, mianowicie art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środka trwałego w razie nabycia w postaci aportu wniesionego do osobowej spółki handlowej uważa ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, dla celów podatkowych, tj. dla potrzeb ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, należy przyjąć jako wartość początkową w ewidencji środków trwałych spółki osobowej wartość ustaloną przez Wnioskodawcę na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak niż wartość rynkowa środków trwałych na ten dzień. W analizowanym zdarzeniu przyszłym będzie to zatem wartość netto określona w umowie spółki osobowej (tj. wartość wkładu określona przez strony w umowie aportu).

Wnioskodawca podkreśla, że powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w ugruntowanej praktyce stosowania prawa podatkowego - przykładowo analogiczne oceny prawne prezentowane są w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 marca 2009 r., sygn. IBPB1/2/423-1178/08/PC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 lutego 2009 r., sygn. IPPB1/415-1314/08-2/AM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 stycznia 2009 r., sygn. IPPB1/415-1193/08-3/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek w zakresie ustalenia dochodu rozstrzygnięto w dniu 3 grudnia 2009 r. odrębną interpretacją nr ILPB1/415-998/09-3/IM.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.