ILPB1/415-996/12-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu 12 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką firmy x, zajmującej się wynajmem pokoi. Ww. działalność prowadzi od 1 października 2001 r. w nieruchomości męża (emeryta) na podstawie umowy użyczenia. Z zawartej umowy użyczenia wynika, iż wszelkie koszty związane z nieruchomością będzie ponosić Wnioskodawczyni.

W związku z tym, Zainteresowana opłaca wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości takie jak: koszty ogrzewania, elektryczności, wody, telefonu, bieżące naprawy i zalicza je do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawczyni opłaca również podatek od nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek od nieruchomości - w części dotyczącej wynajmowanej powierzchni, stanowi koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności.

Zdaniem Wnioskodawczyni, uznanie podatku od nieruchomości (w części dotyczącej wynajmowanej powierzchni) za koszt uzyskania przychodu jest uzasadnione, ponieważ Wnioskodawczyni ponosi go w ramach prowadzonej działalności.

Po drugie, podatek od nieruchomości nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Wnioskodawczyni wskazała, iż prowadzi działalność w zakresie wynajmu pokoi w nieruchomości męża, na podstawie umowy użyczenia. Z zawartej umowy użyczenia wynika, iż wszelkie koszty związane z nieruchomością będzie ponosić Wnioskodawczyni, m.in. opłaca również podatek od nieruchomości.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.), podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

* właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;

* posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

* użytkownikami wieczystymi gruntów;

* posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

Zawarcie przez Wnioskodawczynię umowy użyczenia z mężem - właścicielem nieruchomości samo w sobie nie przenosi obowiązku podatkowego z właściciela na Wnioskodawczynię. Nie można bowiem obowiązku podatkowego ciążącego na właścicielu nieruchomości przenieść na inne podmioty w drodze umowy cywilnoprawnej.

Jednakże z zawartej umowy użyczenia wynika, iż wszelkie koszty związane z nieruchomością ponosić będzie Wnioskodawczyni, m.in. opłacać będzie podatek od nieruchomości.

Mając na względzie treść cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż wskazany we wniosku wydatek związany z utrzymaniem przedmiotowej nieruchomości w postaci podatku od nieruchomości, wykorzystywanej na podstawie umowy użyczenia na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, może w przedmiotowej sprawie stanowić koszt uzyskania przychodów tej działalności, o ile zostanie on właściwie udokumentowany, tj. z uwzględnieniem rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych i przepisów regulujących prowadzenie tych ksiąg. Z informacji zawartych we wniosku wynika bowiem, iż istnieje związek poniesionego wydatku z osiąganym z działalności gospodarczej przychodem oraz fakt ponoszenia przedmiotowego wydatku przez Zainteresowaną. Wydatek ten nie został ujęty przez ustawodawcę w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, a spełnienie wymogów uznania danego wydatku za koszt podatkowy w myśl art. 22 ust. 1 powołanej ustawy, zezwala na jego zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności.

Podsumowując, podatek od nieruchomości - w części dotyczącej wynajmowanej powierzchni, stanowi koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Zainteresowaną działalności gospodarczej w zakresie wynajmu pokoi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.