ILPB1/415-99/12-5/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie różnic kursowych.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r. nr ILPB1/415-99/12-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 10 kwietnia 2012 r. (skutecznie doręczono w dniu 12 kwietnia 2012 r.), natomiast w dniu 18 kwietnia 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 14 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 2007-2008 firma Wnioskodawcy współpracowała z firmą "X" - Niemcy. Współpraca zakończyła się, gdyż pojawiły się problemy z płatnościami za faktury. Zobowiązanie wobec firmy Wnioskodawcy wyniosło 10592,00 euro, na powyższą kwotę zostały wystawione następujące faktury:

* z dnia 13 grudnia 2007 r. na kwotę 1000,00 euro (kurs 3,5773),

* z dnia 9 stycznia 2008 r. na kwotę 7475,00 euro (kurs 3,6008),

* z dnia 16 stycznia 2008 r. na kwotę 899,00 euro (kurs 3,5735),

* z dnia 21 listopada 2008 r. na kwotę 1219,00 euro (kurs 3,6250).

Po długich rozmowach i negocjacjach firmy zawarły 9 października 2009 r. porozumienie, z którego wynikało, że firma X ma zapłacić do dnia 14 października 2009 r. kwotę 5500 euro, wówczas firma Wnioskodawcy zrezygnuje z dochodzenia pozostałej należności, czyli 5092 euro.

Klient dokonał dwóch wpłat na konto Wnioskodawcy:

* 3 grudnia 2009 r. wpłynęła kwota 3000,00 euro (kurs banku - kupno 4,0058),

* 17 maja 2010 r. wpłynęła kwota 2599,00 euro (kurs banku - kupno 3,9227).

Na tym ich współpraca się zakończyła.

Wszystkie faktury zostały zaksięgowane w PKPiR w rubryce przychód, od którego zapłacono i odprowadzono podatek w skali 19%, gdyż są opodatkowani podatkiem liniowym.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż w wyniku porozumienia zawartego w dniu 9 października 2009 r. Wnioskodawca zgodził się na umorzenie części wierzytelności.

Wierzytelność, od której Wnioskodawca odstąpił dochodzenia zapłaty, nie została przedawniona.

Do księgowania poniesionych kosztów przyjęto metodę zgodną z art. 22 ust. 4 oraz ust. 6b.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany doprecyzował pytanie nr 1 poprzez wskazanie, iż kwota 4993 euro to kwota, z której dochodzenia firma Wnioskodawcy zrezygnowała - tj. umorzona wierzytelność.

Ponadto Zainteresowany doprecyzował pytanie nr 2 wskazując, iż dotyczy ono powstałych różnic kursowych z tytułu innych kursów euro w dniu wystawienia faktury i w dniu otrzymania zapłaty, tj. tego, czy zaksięgować je po kursie kupna banku, czy po kursie średnim ogłaszanym przez NBP.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, natomiast wniosek Zainteresowanego w odniesieniu do pytania nr 1 w dniu 2 maja 2012 r. został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-99/12-4/AP.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ do tej pory nie ujęto w kosztach powyższej kwoty, należy dokonać korekty zeznania rocznego PIT-36L za rok 2010. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy w kosztach wpisać kwotę 4993 euro z datą 17 maja 2010 r.

W uzupełnieniu wniosku w odniesieniu do pytania, czy przedmiotową kwotę należało zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów po średnim kursie ogłaszanym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, czy po kursie kupna banku Zainteresowany wskazał, że według Niego przedmiotową kwotę należało zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów po średnim kursie ogłoszonym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że różnice kursowe należy zaksięgować po kursie kupna banku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 14b ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 4, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Z treści wniosku wynika, że firma Wnioskodawcy prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W latach 2007-2008 firma ta wystawiła firmie zagranicznej faktury na kwotę 10592 euro, natomiast zapłata części tej kwoty nastąpiła w roku 2009 oraz 2010. Zainteresowany powziął wątpliwość odnośnie kursu, według jakiego należy ustalać różnice kursowe z tytułu innych kursów euro w dniu wystawienia faktury i w dniu otrzymania zapłaty.

W myśl art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 1-3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Natomiast w myśl art. 24c ust. 3 pkt 1-3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 24c ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2011 r.).

Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy).

Przy czym, w myśl art. 24c ust. 6 ww. ustawy, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Jak wynika z powyższego, dla celów ustalenia różnic kursowych, w momencie wpływu waluty obcej na rachunek walutowy oraz jej wypływu z rachunku, wartość tych środków należy przeliczać na złotówki według kursu faktycznie zastosowanego.

Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. W świetle wykładni językowej faktycznie zastosowany kurs walutowy to nie tylko kurs zrealizowany, dlatego też nie należy go wiązać wyłącznie z sytuacjami, w których dochodzi do nabycia i zbycia (wymiany) walut. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej).

Faktycznie zastosowany kurs waluty to bowiem kurs, który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, aby stwierdzić, czy nie występują stany faktyczne, o których mowa w art. 24c ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy operacjach bezgotówkowych przeprowadzanych za pośrednictwem banku, w którym podatnik posiada konto walutowe, w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym.

Zatem do wyceny wartości wpływu waluty obcej na rachunek walutowy posiadany w banku, bądź wypływu tej waluty z rachunku należy przyjmować kurs faktycznie zastosowany, niezależnie od faktu, iż w rzeczywistości nie dochodzi do zawarcia z tą instytucją transakcji kupna bądź sprzedaży waluty obcej.

Kurs faktycznie zastosowany to w przypadku:

* wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy - kurs kupna waluty obcej ogłaszany przez bank, w którym znajduje się rachunek walutowy,

* wypływu środków z rachunku walutowego - kurs sprzedaży waluty obcej ogłaszany przez bank, w którym znajduje się rachunek walutowy.

Mając na względzie ww. przepisy stwierdzić należy, iż dla potrzeb ustalenia różnic kursowych, Wnioskodawca powinien przeliczać środki pieniężne w dniu ich wpływu na rachunek oraz w dniu ich wypływu z rachunku po kursie faktycznie zastosowanym.

Zatem w przedmiotowej sprawie ustalając różnice kursowe z tytułu innych kursów euro w dniu wystawienia faktury i w dniu otrzymania zapłaty należy zastosować kurs kupna waluty obcej ogłaszany przez bank, w którym znajduje się rachunek walutowy firmy Wnioskodawcy.

Tut. Organ zaznacza, że z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie faktury zostały wystawione w latach 2007-2008, natomiast zapłata części z należności nastąpiła w 2009 i 2010 r., w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w latach 2009 i 2010.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo podkreślić należy, że nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) wysokości różnic kursowych, bowiem kwestia ta nie jest regulowana przepisami prawa podatkowego. W związku z tym, tut. Organ, udzielając przedmiotowej interpretacji, nie ustosunkował się do prawidłowości wysokości kursów euro wskazanych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.