ILPB1/415-984/12-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i montażu stolarki aluminiowej oraz stolarki aluminiowej ppoż (okna, drzwi, fasady). Spółka Wnioskodawcy zatrudnia 10 osób. Część sprzedaży (60%) realizowana jest w oparciu o umowy podwykonawcze zawierane z dużymi firmami budowlanymi, będącymi generalnymi wykonawcami. Realizacja takich umów, w większości, uwarunkowana jest posiadaniem nadzoru (kierownika robót) legitymującego się uprawnieniami budowlanymi.

Obecnie spółka korzysta z usług osób trzecich, jednak w obecnym stanie rynku budowlanego, czyli bardzo niskiej rentowności balansującej na granicy opłacalności, stanowi to dla małej firmy Wnioskodawcy znaczny koszt. W związku z powyższym wspólnik podjął studia zaoczne na Uniwersytecie x na wydziale x. Studia pozwolą pogłębić wiedzę z zakresu budownictwa i uzyskać uprawnienia niezbędne do realizacji umów budowlanych.

Zainteresowany nadmienił, że w tej sprawie nie toczy się postępowanie i kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione wydatki na czesne studiów zaocznych wspólnika spółki jawnej stanowią koszt uzyskania przychodu spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek poniesiony na dokształcanie w przedstawionym wyżej zakresie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Według generalnej klauzuli zawartej w tym przepisie wydatek poniesiony przez podatnika stanowi koszt uzyskania przychodu jeżeli: służy osiągnięciu przychodu tzn. pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym lub gospodarczym ze źródłem przychodu oraz nie został wymieniony przez ustawodawcę w art. 23 cytowanej ustawy. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, do których zalicza się studia, nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto podjęte przez wspólnika studia są zgodne z zakresem wykonywanej działalności co ma wpływ na jakość świadczonych usług oraz obniżenie kosztów prowadzenia działalności, a tym samym na uzyskanie bądź podwyższenie przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki na studia zaoczne (czesne) nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez wspólnika spółki jawnej na opłacenie czesnego za studia zaoczne może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez spółkę jawną, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z powyższych wydatków, jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć uprawnienia, umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki (czesne) ponoszone w związku ze studiami zaocznymi wspólnika spółki jawnej na wydziale x, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatne do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Z posiadanych przez tutejszy organ informacji wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki jawnej, która zajmuje się produkcją i montażem stolarki aluminiowej oraz stolarki aluminiowej ppoż (okna, drzwi, fasady). Realizacja umów zawieranych przez spółkę przeważnie uwarunkowana jest posiadaniem nadzoru (kierownika robót), legitymującego się uprawnieniami budowlanymi. Obecnie spółka korzysta z usług osób trzecich, jednak stanowi to dla małej firmy wspólników znaczny koszt. W związku z powyższym wspólnik podjął studia zaoczne na wydziale x, a studia te pozwolą pogłębić wiedzę z zakresu budownictwa i uzyskać uprawnienia niezbędne do realizacji umów budowlanych.

W związku z powyższymi informacjami można uznać, iż wydatki poniesione na czesne studiów zaocznych na x na wydziale x, mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów spółki jawnej.

Dodać należy, iż stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zatem, wydatki poniesione na czesne studiów zaocznych wspólnika spółki jawnej, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku (udziału) w spółce jawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. organ zaznacza, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym podkreśla się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego wspólnika spółki jawnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.