ILPB1/415-984/09-2/AK - Kwalifikacja przychodów z najmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca podatku rolnego, do którego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników zamierza zakupić około pięciu nieruchomości w celu ich wynajmowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca z tytułu wynajmu nieruchomości ma obowiązek uzyskania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i opodatkowania dochodu z tytułu najmu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.), czy też dochód ten będzie opodatkowany na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. jako dochód z najmu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. źródłem przychodu jest między innymi najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 6 zawiera definicję działalności gospodarczej, przez którą należy rozumieć między innymi działalność zarobkową wytwórczą budowlaną, handlową, usługową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Wnioskodawca jest rolnikiem opłacającym składkę na ubezpieczenie społeczne rolników w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz jest podatnikiem podatku rolnego. Wynajem nieruchomości nie będzie zatem przychodem z działalności gospodarczej, lecz z tytułu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. Przychody z wynajmu byłyby jedynie dodatkowym źródłem przychodu. w tym przypadku wynajem składników majątku niezwiązanych z działalnością gospodarczą stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Zainteresowany z powyższego tytułu płaciłby podatek według skali podatkowej, więc z podatkowego punktu widzenia nie ma znaczenia, czy podatnik płaciłby podatek z tytułu wynajmu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., czy też z pozarolniczej działalności gospodarczej. Różnica polega na tym, iż w przypadku jeśli przychody z najmu potraktowane by były z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, wówczas podatnik miałby obowiązek złożenia wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej oraz do opłacania składek ZUS na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z literalną wykładnią art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Ponieważ przychody z najmu wymienione są w artykule 10 ust. 1 pkt 6, oznacza to, że jeśli podatnik opodatkuje je na podstawie ww. artykułu to przychód taki nie może zostać uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.). Należy mieć na uwadze, że głównym źródłem przychodu podatnika jest działalność rolnicza, a nieruchomości należałyby do majątku prywatnego podatnika. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w podobnym stanie faktycznym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji z dnia 31 stycznia 2008 r. nr ITPB1/415-590/07/MM, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 19 grudnia 2008 r., nr ILPB1/415-785/08-2/AG oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 17 sierpnia 2009 r., nr IPPB1/415-324/09-6/IF.

Opinia podatnika znajduje potwierdzenie również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach (sygn. akt I SA/G1163/07), który orzekł iż dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty został najem, nie stanowiący działalności gospodarczej wynajmującego. Przedsiębiorca może wynajmować innym podmiotom należące do niego rzeczy zarówno w ramach działalności gospodarczej, jak i poza nią".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów są między innymi: - pozarolnicza działalność gospodarcza, - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Sposób opodatkowania dochodów z najmu zależy od tego czy najem ten stanowi pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowi odrębne źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z przychodami uzyskiwanymi z najmu i zaliczanymi do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza mamy do czynienia, gdy: podatnik dokona wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, podając najem jako przedmiot działalności i spełnia kryteria zorganizowania tej działalności wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przedmiotem umowy najmu są składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Powyższe przepisy wskazują, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu, choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej.

Tak więc dla celów podatkowych najem, może być kwalifikowany jako przychód z działalności gospodarczej lub najem jako dodatkowe źródło przychodu, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem.

Reasumując, mając na uwadze powyższe przepisy prawa, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo wyboru, czy przychody z najmu będzie rozliczać jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też potraktuje je jako przychody z odrębnego źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Obowiązek uzyskania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej będzie istniał tylko w przypadku rozliczania przychodów z najmu w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.