ILPB1/415-978/12-4/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-978/12-4/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 31 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 18 grudnia 2012 r. znak ILPB1/415-978/12-2/AG, ILPP2/443-1029/12-2/SJ na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 21 grudnia 2012 r., a w dniu 31 grudnia 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 28 grudnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, polegającą m.in. na wynajmowaniu samochodów ciężarowych oraz świadczeniu usług transportowych (przewóz towarów), Wnioskodawca podpisał umowę leasingową z firmą zajmującą się świadczeniem tego typu usług (leasing pojazdu ciężarowego).

Z powodu opóźnień w płatnościach, spowodowanych opóźnieniami w płatnościach od kontrahentów Wnioskodawcy, leasingodawca obciążył Wnioskodawcę opłatami związanymi z tymi opóźnieniami. Wystawił fakturę VAT za "opłatę z tytułu ostatecznego wezwania do zapłaty leasingobiorcy, opłatę za nieterminowe opłacenie polisy ubezpieczenia pojazdu, opłatę za objęcie leasingobiorcy monitoringiem do zawartej umowy leasingu oraz ustawowymi odsetkami za nieterminowe dokonywanie płatności" doliczając do tychże trzech pierwszych opłat podatek VAT 23%.

Biuro zewnętrzne, dokonujące dla Wnioskodawcy rozliczeń księgowo-rachunkowych, odmówiło zaliczenia tychże obciążeń w poczet kosztów związanych z prowadzeniem przez Zainteresowanego działalności gospodarczej oraz odliczenia (od podatku należnego VAT) podatku VAT naliczonego do tychże opłat, stojąc na stanowisku, iż należy je potraktować jako koszty egzekucji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niepodlegające odliczeniu od uzyskanych przychodów (mimo odmiennego stanowiska konsultanta telefonicznego Krajowej Informacji Podatkowej), żądając od Wnioskodawcy indywidualnej interpretacji podatkowej, dla uwzględnienia tychże kosztów jako koszty uzyskania przychodu oraz odliczenia od podatku należnego od towarów i usług, podatku naliczonego do opłat związanych z nieterminową zapłatą należności, dotyczących przedmiotowej umowy leasingu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z przepisami zawartymi w ogólnych warunkach umowy leasingu (stanowiącymi załącznik do umowy leasingu)"leasingobiorca ma obowiązek zapłaty umownych odsetek za opóźnienie liczonych od terminów wymagalności do dnia zapłaty" oraz "w przypadku niewywiązywania się z nałożonych obowiązków ponoszenia kosztów w określonym terminie" leasingodawca "obciąża leasingobiorcę łącznie z ewentualnymi sankcjami za ich niedopełnienie (np. odsetki za opóźnienia lub karne opłaty)".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy tego typu opłaty oraz odsetki zapłacone leasingodawcy przez Wnioskodawcę, odsetki ustawowe, mogą zostać uznane za koszty stanowiące koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o p.d.o.f.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany zadał pytanie:

Czy dla istniejącego stanu prawnego wyżej opisane: odsetki oraz inne dodatkowe obciążenia z tytułu nieterminowych opłat rat leasingowych (tudzież innych opłat związanych z leasingiem, jak np. podatek od środków transportu refakturowany przez leasingodawcę lub ubezpieczenie pojazdu), podlegają odliczeniu, jako koszt uzyskania przychodów (w myśl ustawy o p.d.o.f.).

Zdaniem Wnioskodawcy, jako że opłaty oraz zapłacone przez niego odsetki ustawowe, którymi obciążył go leasingodawca, związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i nie stanowią należności wobec budżetu państwa, związanych z egzekucją komorniczą, czy też egzekucją administracyjną, Zainteresowany stoi na stanowisku (zgodnie z informacją telefoniczną, uzyskaną od konsultanta Krajowej informacji Podatkowej), iż ww. opłaty oraz odsetki stanowią jego koszty uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany dodał, że istniejący stan prawny upoważnia go do zaliczenia ww. opłat w koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań.

Natomiast stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że opłaty związane z opóźnieniami w płatnościach z tytułu zawartej umowy leasingu, tj. opłata z tytułu ostatecznego wezwania do zapłaty leasingobiorcy, opłata za nieterminowe opłacenie polisy ubezpieczenia pojazdu, opłata za objęcie leasingobiorcy monitoringiem do zawartej umowy leasingu, ustawowe odsetki za nieterminowe dokonywanie płatności i inne opłaty związane z leasingiem, jak np. podatek od środków transportu refakturowany przez leasingodawcę lub ubezpieczenie pojazdu - nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, określonym w art. 23 ww. ustawy. Tak więc możliwość zaliczenia wydatków z tych tytułów do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą m.in. na wynajmowaniu samochodów ciężarowych oraz świadczeniu usług transportowych (przewóz towarów). Zainteresowany podpisał umowę leasingową z firmą zajmującą się świadczeniem tego typu usług (leasing pojazdu ciężarowego).

Z powodu opóźnień w płatnościach, spowodowanych opóźnieniami w płatnościach od kontrahentów Wnioskodawcy, leasingodawca obciążył Wnioskodawcę opłatami związanymi z tymi opóźnieniami. Wystawił fakturę VAT za "opłatę z tytułu ostatecznego wezwania do zapłaty leasingobiorcy, opłatę za nieterminowe opłacenie polisy ubezpieczenia pojazdu, opłatę za objęcie leasingobiorcy monitoringiem do zawartej umowy leasingu oraz ustawowymi odsetkami za nieterminowe dokonywanie płatności" doliczając do tychże trzech pierwszych opłat podatek VAT 23%.

Stwierdzić zatem należy, iż ponoszone przez Wnioskodawcę koszty (opłaty) związane z opóźnieniami w płatnościach z tytułu zawartej umowy leasingu, tj. opłata z tytułu ostatecznego wezwania do zapłaty leasingobiorcy, opłata za nieterminowe opłacenie polisy ubezpieczenia pojazdu, opłata za objęcie leasingobiorcy monitoringiem do zawartej umowy leasingu, ustawowe odsetki za nieterminowe dokonywanie płatności i inne opłaty związane z leasingiem, jak np. podatek od środków transportu refakturowany przez leasingodawcę lub ubezpieczenie pojazdu - mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i pośrednio z osiąganymi przychodami, w związku z powyższym stanowią koszty uzyskania przychodów.

Powołane wcześniej przepisy art. 23 ust. 1 pkt 14 oraz pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mają w tym przypadku zastosowania, ponieważ przedmiotowe wydatki nie zaliczają się do kategorii kosztów, o których mowa w ww. przepisach.

Ponadto z uwagi na fakt, że przedmiot leasingu jest nadal wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej, a kwoty naliczone przez leasingodawcę wynikały z zawartej umowy leasingu, to należności te będą stanowiły wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Do wydatków takich zaliczyć również należy podatek od środków transportu refakturowany na Wnioskodawcę przez leasingodawcę.

Kosztami uzyskania przychodów korzystającego są również składki na ubezpieczenie samochodu w sytuacji, gdy w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający będzie ponosił ciężar tych składek niezależnie od opłat za używanie.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Oznacza to, że w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego składki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w części ustalonej od wartości samochodu nie przekraczającej równowartości 20 000 euro (przeliczonej na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie ww. przepis nie ma zastosowania, albowiem Wnioskodawca zawarł umowę leasingową, której przedmiotem nie jest samochód osobowy lecz samochód ciężarowy. Z tego powodu ograniczenie, o którym mowa w ww. przepisie nie ma zastosowania, a koszty ubezpieczenia pojazdu mogą w pełni stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zatem, mając na względzie informacje przedstawione we wniosku oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż wydatki związane z opłatami: opłatą z tytułu ostatecznego wezwania do zapłaty leasingobiorcy, opłatą za nieterminowe opłacenie polisy ubezpieczenia pojazdu, opłatą za objęcie leasingobiorcy monitoringiem do zawartej umowy leasingu oraz ustawowymi odsetkami za nieterminowe dokonywanie płatności, a także podatek od środków transportu refakturowany przez leasingowacę na Wnioskodawcę i koszty ubezpieczenia pojazdu - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku należnego doliczonego przez leasingodawcę do opłat i odsetek związanych z opóźnieniami w płatnościach z tytułu leasingu samochodu ciężarowego został rozstrzygnięty w dniu 8 stycznia 2013 r. interpretacją indywidualną nr ILPP2/443-1029/12-4/SJ, natomiast w pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl