ILPB1/415-968/10-4/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-968/10-4/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2009 r. (data wpływu 26 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 12 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 4 listopada 2010 r. znak ILPB1/415-968/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 listopada 2010 r., a w dniu 12 listopada 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 10 listopada 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi Biuro Rachunkowe jako jednoosobową działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza podatek od towarów i usług - kwartalnie, podatek dochodowy od osób fizycznych wg skali podatkowej - kwartalnie.

W dniu 10 sierpnia 2010 r. Zainteresowana zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 tony o wartości netto 79.098,36 zł, posiada świadectwo homologacji z którego wynika, że jest to samochód ciężarowy oraz dopuszczalna ładowność (w kg) 599. Samochód ten będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej w celu wykonania czynności opodatkowanych. W związku z zawartą umową leasingu operacyjnego Wnioskodawczyni musiała dokonać wpłaty - wstępnej opłaty leasingowej w wysokości 11.864,75 zł (słownie: jedenaście tysięcy osiemset sześćdziesiąt cztery złote 75/100) netto, dokonała wpłaty 12 sierpnia 2010 r., opłaty okresowe leasingu - 60 rat, wartość końcowa wykupu 790,80 zł netto.

W uzupełnieniu do wniosku podano, iż w firmie Wnioskodawczyni prowadzona jest w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podatkowa księga przychodów i rozchodów, do księgowania poniesionych kosztów przyjęto metodę zgodnie z art. 22 ust. 4 oraz ust. 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). Umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony tj. 5 lat, została podpisana 10 sierpnia 2010 r. Płatność wstępnej opłaty leasingowej 11.864,75 netto dokonana 12 sierpnia 2010 r., zgodnie z wyliczoną wstępną opłatą leasingową w umowie. Po przesłaniu skanu dokumentów potwierdzających dokonania płatności, leasingodawca dokonał rejestracji przedmiotu leasingu i dostarczył dokumenty do sprzedawcy w celu wydania przedmiotu leasingu. Przedmiot umowy leasingu Wnioskodawczyni odebrała 13 sierpnia 2010 r. Uiszczenie wstępnej opłaty leasingowej warunkowało wydanie przedmiotu leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy stanowisko Wnioskodawczyni, że wstępną opłatę leasingową rozliczy jednorazowo w kosztach podatkowych jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadząc działalność gospodarczą zobowiązana jest do obliczania i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Dokonując zapłaty wstępnej opłaty leasingowej, rozliczy ją jednorazowo w kosztach podatkowych w dacie poniesienia wydatku. Wstępna opłata leasingowa jaką poniosła ma charakter opłaty samoistnej bezzwrotnej, nieprzypisanej do poszczególnych rat leasingowych, natomiast jej poniesienie było warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu.

Opłata ta jest wydatkiem jednorazowym związanym z zawarciem umowy leasingu, a w konsekwencji i wydaniem samego przedmiotu leasingu. Nie ma żadnej różnicy między opłatą wstępną a poszczególnymi płatnościami z tytułu świadczenia usługi leasingu za cały okres trwania tej umowy. Zainteresowana uważa swoje stanowisko za prawidłowe, opłata stanowi dla Niej koszt jednorazowy, gdyż w sytuacji w której dojdzie do wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu, zniszczenia przedmiotu leasingu, zaprzestania działalności przez korzystającego bądź leasingodawcę (finansującego) koncepcja organów, iż opłatę tę należy rozliczyć proporcjonalnie do czasu trwania umowy, upada.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle art. 23b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,

2.

suma ustalonych w umowie opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Przepis art. 23b ust. 2 ww. ustawy określa, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule.

W związku z powyższym, jeżeli spełnione zostały wymienione warunki, korzystający ma prawo ujęcia w kosztach opłat ustalonych w umowie leasingu, w tym opłat inicjalnych. W świetle postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Powyższe oznacza, iż wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na fakt jakiego okresu dotyczą.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Natomiast w świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących podatkowe księgi handlowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c cytowanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z analizy opisanych informacji wynika, iż Wnioskodawczyni wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Tak więc wydatki związane z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej należy zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tekst jedn.: prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W związku z powyższym wydatek związany z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej, Wnioskodawczyni - prowadząca podatkową księgę przychodów i rozchodów, księgująca koszty uzyskania przychodów w myśl zasady wynikającej z art. 22 ust. 4 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - winna zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto w dniu 12 listopada 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPP2/443-1381/10-2/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl