ILPB1/415-899/12-3/AA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 grudnia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-899/12-3/AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zobowiązania podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie zobowiązania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. We wpisie do ewidencji działalności gospodarczej posiada również wpis rodzaju prowadzonej działalności z symbolem: PKD 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W czerwcu 2011 r. Zainteresowany nabył lokal mieszkalny w budynku wielorodzinnym, posiadający niezależną księgę wieczystą. Ponieważ w małżeństwie Wnioskodawcy występuje małżeńska wspólność majątkowa, nabywcami nieruchomości był on i jego małżonka.

Lokal mieszkalny posiada wyodrębnioną księgę wieczystą i małżonkowie posiadają do niego prawo własności. Oprócz tego do lokalu mieszkalnego, małżonkom przysługuje prawo udziału w częściach wspólnych nieruchomości oraz prawo w części ułamkowej w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym jest posadowiony budynek wielorodzinny.

Dodatkowo małżonkowie nabyli tym samym aktem notarialnym udział we współwłasności prawa własności w nieruchomości lokalowej, stanowiącej halę garażową (posiadającą niezależną księgę wieczystą), usytuowaną w podziemiu budynku wielorodzinnego wraz z prawem współwłasności w częściach wspólnych całej nieruchomości oraz prawo we współwłasności w prawie użytkowania wieczystego gruntu, przynależnym do lokalu garażowego, na którym jest posadowiony budynek wielorodzinny.

W akcie notarialnym zostały wyodrębnione niezależne kwoty ceny brutto za lokal mieszkalny i za miejsce postojowe w hali garażowej.

Nieruchomości lokalowe (zarówno mieszkanie jak i przynależne do niego stanowisko postojowe w hali garażowej), Wnioskodawca będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał celem wynajmu przez mniej niż 12 miesięcy. Następnie Zainteresowany ma zamiar przeznaczyć je powtórnie na cele osobiste.

Małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, w związku z czym Zainteresowany ma zamiar uznać pełną wartość zakupu nieruchomości (z wyłączeniem udziałów we współwłasności w częściach wspólnych i udziału w prawie użytkowania wieczystego) za koszt uzyskania przychodu w swojej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie zobowiązania podatkowego.

Czy przekazanie nieruchomości lokalowej - mieszkania i prawa współwłasności w lokalu - hali garażowej, po okresie wynajmowania w ramach działalności gospodarczej i przekazania ich ponownie do użytkowania na cele osobiste, będzie rodziło u Wnioskodawcy zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Ustęp 3 art. 10 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części, lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej - uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbyciu składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przypadku Wnioskodawcy, nabyte nieruchomości lokalowe będą wykorzystywane w jego działalności gospodarczej, a przed upływem 12 miesięcy użytkowania na cele związane z prowadzoną działalnością, składniki majątku zostaną przekazane na cele osobiste. Zainteresowany twierdzi zatem, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składników majątku, z którym wiązałby się obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za prawidłowością tego stanowiska - zdaniem Wnioskodawcy - przemawia fakt, że z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, by w przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste powstawał obowiązek podatkowy w tym podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ wskazuje, iż w dniu 12 grudnia 2012 r. wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-899/12-2/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl