ILPB1/415-884/12-7/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 4 i 9 lipca 2012 r. oraz w dniu 25 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresach: działalności gospodarczej, kosztów uzyskania przychodów oraz odpisów amortyzacyjnych, odnoszących się do spółki komandytowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 13 września 2012 r. znak ILPB1/415-884/12-4/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 września 2012 r., a w dniu 25 września 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 21 września 2012 r.).

Wniosek został również uzupełniony w dniach 4 i 9 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w 2012 r., na podstawie testamentu, nabyła 1/3 udziałów w masie spadkowej po zmarłym mężu x. Do dziedziczenia, oprócz Wnioskodawczyni, powołane zostały niepełnoletnie dzieci Wnioskodawczyni i zmarłego - po 1/3 udziałów w masie spadkowej każde z nich (2). Dzieci pozostają pod wyłączną opieką Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni zamierza wystąpić do Sądu rodzinnego i opiekuńczego z wnioskiem o wyrażenie zgody na zawarcie umowy spółki komandytowej, w której Wnioskodawczyni byłaby komplementariuszem, a jej małoletnie dzieci komandytariuszami. Wnioskodawczyni zamierza również wystąpić do sądu rodzinnego i opiekuńczego z wnioskiem o wyrażenie zgody na wprowadzenie do wyżej opisanej spółki zespołu składników majątkowych stanowiącego przedsiębiorstwo spadkodawcy x, w którym to przedsiębiorstwie, zgodnie z testamentem, udziały we własności rozkładają się w sposób następujący: Wnioskodawczyni 1/3, małoletnia x 1/3, małoletnia x 1/3.

W tak skonstruowanej spółce Wnioskodawczyni dokonywałaby odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości bowiem to w spółce pozostawałyby wszystkie składniki majątkowe przedsiębiorstwa spadkodawcy.

Prowadząc działalność gospodarczą w opisanej wyżej formie spółka ponosiłaby koszty prowadzenia tejże w całości z uzyskanych z działalności gospodarczej przychodów, dysponentem dochodów również byłaby spółka.

Mając na uwadze fakt, że jedynym podmiotem ponoszącym całość wydatków koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej, całość kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, ponosiłaby spółka, a także biorąc pod uwagę władanie całością majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie wprowadzenia go do spółki, o której mowa wyżej, Wnioskodawczyni uważa, że należałoby zaliczać w całości poniesione koszty w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów wynikających z odpowiednich dokumentów księgowych jako koszty uzyskania przychodów. Obecnie, co istotne, na podstawie postanowienia Sądu x z dnia x marca 2012 r. w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia Wnioskodawczyni jest uprawniona (pkt I ust. 2 przedmiotowego postanowienia) do korzystania oraz dysponowania przez Wnioskodawczynię x z udziałów małoletnich w przedsiębiorstwie wchodzącym w skład spadku po zmarłym x w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej x oraz do dysponowania przez Wnioskodawczynię w ramach tego przedsiębiorstwa uzyskanym dochodem i rozliczanie tego dochodu przed organami podatkowymi, zgodnie z przepisami podatkowymi.

Idąc dalej, istotnym jest, że w opisywanej sytuacji przyszłej Wnioskodawczyni (jedna ze spadkobierców) będzie przeznaczała 2/3 uzyskanego dochodu na rzecz małoletnich dzieci, tj. zgodnie z udziałem we własności składników majątkowych.

W uzupełnieniu winsoku Zainteresowana podała następujące informacje.

Wnioskodawczyni w 2012 r., na podstawie testamentu, nabyła 1/3 udziałów w masie spadkowej po zmarłym mężu x. Do dziedziczenia, oprócz Wnioskodawczyni, powołane zostały niepełnoletnie dzieci Wnioskodawczyni i zmarłego po 1/3 udziałów w masie spadkowej każde z nich (2). Dzieci pozostają pod wyłączną opieką Wnioskodawczyni. Fakt dziedziczenia po x stwierdzony został notarialnym protokołem poświadczenia dziedziczenia z dnia x stycznia 2012 r. Repertorium x, który to protokół wpisany został do właściwego rejestru.

W celu kontynuacji działalności gospodarczej po zmarłym mężu Wnioskodawczyni założyła jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą x (art. 97 Ordynacji podatkowej). Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek korzystając z majątku nabytego w drodze dziedziczenia, w tym także z majątku nabytego przez jej dzieci na podstawie tytułu prawnego jakim jest postanowienie Sądu x z dnia x marca 2012 r. sygn. akt x-a więc z majątku stanowiącego współwłasność Wnioskodawczyni w 1/3 i dwójki niepełnoletnich dzieci w 1/3 każde z nich. Przyjęcie do używania przez Wnioskodawczynię składników majątkowych nastąpiło na zasadzie instytucji czynności przekraczających zwykły zarząd majątkiem dziecka uregulowanej w art. 98 k.r.o i art. 101 k.r.o, dlatego też uzyskała ona zgodę właściwego sądu w formie postanowienia Sądu x.

Zgodnie z pkt I ppkt 2 cyt. Postanowienia x uzyskała podstawę prawną do korzystania oraz dysponowania z udziałów małoletnich w przedsiębiorstwie wchodzącym w skład spadku po zmarłym x w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej x. W dalszej części tego punktu x ma prawo dysponowania dochodem uzyskanym z tej działalności i rozliczanie tego dochodu przed organami podatkowymi zgodnie z przepisami podatkowymi.

Zgodnie z pkt II cyt. Postanowienia działalność x została uznana przez Sąd za kontynuację działalności zmarłego x, a co za tym idzie x w prowadzonej działalności gospodarczej ma prawo korzystać z I00% majątku po zmarłym mężu. Sąd poprzez obowiązek składania sprawozdań przez x ma pełną kontrolę nad majątkiem małoletnich dzieci Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, z której osiąga przychody. Przychody nie byłyby możliwe do osiągnięcia bez korzystania z majątku będącego współwłasnością Wnioskodawczyni i jej dzieci. Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej korzysta z majątku dzieci na podstawie cyt. postanowienia Sądu i ma prawo dysponowania dochodem z tej działalności.

Majątek, z którego korzysta Wnioskodawczyni w celu prowadzenia działalności gospodarczej i którego współwłaścicielem jest Wnioskodawczyni stanowią budowle, budynki i lokale, maszyny, urządzenia i środki transportu. W oparciu o dotychczasowe zdarzenia Wnioskodawczyni informuje, że w kontynuowanej działalności gospodarczej uzyskała koncesje, podpisała umowy z podmiotami dostarczającymi media, wystawia faktury VAT, przyjmuje faktury VAT kosztowe. Wymienione dokumenty są wystawione bądź otrzymane na Wnioskodawczynię jako przedsiębiorcę w rozumieniu art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Większość obrotów firmy to przychód z tytułu sprzedaży energii z tzw. źródeł odnawialnych, na które wymagana jest koncesja. Taką koncesję otrzymać może po spełnieniu wielu warunków osoba pełnoletnia. W związku z tym, że źródło przychodów pochodzi w 1/3 od firmy xa 2/3 z tytułu własności niepełnoletnich dzieci, Zakłady x zażądały od pani x podstawy prawnej do udokumentowania/zafakturowania obrotu w całości, tj. 3/3 z firmy x. Urząd x po otrzymaniu cyt. postanowienia Sądu Rodzinnego w sprawie przyznał Wnioskodawczyni działającej jako firma x koncesje na prowadzenie tego typu działalności gospodarczej. Na tej podstawie Zakłady x po zaciągnięciu opinii prawnej wyraziły zgodę na dokumentowanie przez firmę x całości przychodów z tytułu produkcji energii elektrycznej. Prowadząc działalność gospodarczą Wnioskodawczyni ponosi koszty prowadzenia tejże w całości z uzyskanych z działalności gospodarczej przychodów, których dysponentem jest Wnioskodawczyni jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Mając na uwadze fakt, że jedynym podmiotem ponoszącym całość wydatków koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej, całość kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, ponosi Wnioskodawczyni płaci w ciągu roku podatkowego stosowne zaliczki, rozlicza podatek naliczony w 100% z otrzymanych faktur VAT, a także podatek należny VAT z tytułu sprzedaży. W zeznaniu podatkowym Wnioskodawczyni wykazuje obrót, koszty oraz dochód do opodatkowania w 100% Powyższy opis dotyczy uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie zdarzenia przyszłego założenia spółki komandytowej Wnioskodawczyni z jej córkami, po uzyskaniu zgody Sądu rodzinnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3 w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Natomiast w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, odnoszącej się do spółki komandytowej, tj.:

* działalności gospodarczej - pytania nr 1 i 2 - wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 5 października 2012 r. nr ILPB1/415-884/12-6/AG,

* odpisów amortyzacyjnych - pytanie nr 4 - wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 5 października 2012 r. nr ILPB1/415-884/12-8/AG.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód i dochód spółka komandytowa uzyskiwać będzie w całości z prowadzonej działalności gospodarczej. Bez znaczenia dla sprawy pozostaje fakt, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką jedynie w 1/3 majątku wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej, pozostałe 2/3 pozostają własnością małoletnich dzieci Wnioskodawczyni, a sąd rodzinny i opiekuńczy udzieli zezwolenia na założenie przez Wnioskodawczynię z małoletnimi dziećmi spółki komandytowej i na wniesienie do tejże przez Wnioskodawczynię i małoletnie dzieci całości udziałów w składniku masy spadkowej, przedsiębiorstwie spadkodawcy x.

Zarówno koszty prowadzenia działalności gospodarczej, jak i ryzyko gospodarcze ponosić będzie spółka komandytowa. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawczyni, podlegać ona będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W ocenie Wnioskodawczyni także całość kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów należałoby wówczas traktować jako koszty uzyskania przychodów spółki komandytowej. Nie ma znaczenia fakt, że Wnioskodawczyni jest właścicielką majątku, który wykorzystuje w celu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej na własny rachunek jedynie w 1/3 udziałów. Istotnym jest, że Wnioskodawczyni za zgodą sądu rodzinnego zawrze z małoletnimi umowę spółki komandytowej, wniesie do niej I/3 swoich udziałów, a dzieci 2/3 pozostałych udziałów we własności składników majątkowych - przedsiębiorstwa spadkodawcy. Również spółka komandytowa dysponowałaby całością przychodów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem majątku wniesionego przez Wnioskodawczynię i niepełnoletnie dzieci, a zatem w pełni zasadnym będzie zaliczenie całości, a nie wyłącznie 1/3, kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów jako koszty uzyskania przychodów.

Wnioskodawczyni uważa także, że odpisów amortyzacyjnych spółka komandytowa będzie mogła dokonywać również w pełnej wysokości - składniki majątkowe będą bowiem wniesione do tejże spółki.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana podała, iż jej zdaniem całość kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów należy traktować jako koszty uzyskania przychodów. Wobec faktu, że działalność gospodarcza prowadzona będzie w formie spółki komandytowej, w której będzie 100% majątku po zmarłym x, to całość kosztów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej będzie rozliczała spółka. Również spółka dysponować będzie całością przychodów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem majątku niepełnoletnich dzieci, a zatem w pełni zasadnym jest zaliczenie całości kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów jako koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawczyni uważa również, że przyszła spółka komandytowa dokonywać będzie odpisów amortyzacyjnych nieruchomości i ruchomości wykorzystywanych przy prowadzeniu działalności gospodarczej w całości. W tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o p.d.o.f. Ustawa stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od przedmiotów, które stanowią współwłasność tak, jak będzie miało to miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym. Wnioskodawczyni twierdzi, że przyszła spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych w 100% z uwagi na wniesienie do spółki 100% majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 1 § 2 i art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.) - dalej k.s.h., spółka komandytowa jest osobową spółką handlową. Spółka osobowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej spółki. W zależności od tego czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), albo podatkiem dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. - tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.).

Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 k.s.h.). Zgodnie z art. 123 § 1 komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W sprawach nieuregulowanych w Dziale III k.s.h. do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 k.s.h.).

Z kolei udział w zyskach i stratach komplementariusza jest uregulowany w ten sposób, że każdy z nich ma prawo do równego udziału w zysku i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu (art. 51 k.s.h. w zw. z art. 103 k.s.h.).

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym powstanie spółka komandytowa, której wspólnikiem - komplementariuszem będzie Wnioskodawczyni, a jej małoletnie dzieci zostaną komandytariuszami. Następnie do spółki tej ma zostać wniesione przedsiębiorstwo zmarłego spadkodawcy.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tut. organ stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Przy czym, kosztem uzyskania przychodu mogą być, co do zasady, wydatki faktycznie poniesione przez podatnika, tzn. takie, przy nabyciu których nastąpił uszczerbek w majątku podatnika.

Zgodnie z zasadną wyrażoną w art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż spółka komandytowa, jaka wykorzystywać będzie całość masy spadkowej Wnioskodawczyni i jej małoletnich dzieci ponosić będzie koszty podatkowe, które stanowić będą koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Kosztami tymi będzie całość wydatków ponoszonych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki komandytowej, albowiem składniki majątkowe wchodzące w skład całości masy spadkowej, składającej się na przedsiębiorstwo zmarłego zostaną wniesione do tej spółki komandytowej. W takiej sytuacji to spółka stanie się dysponentem całości masy spadkowej. Bez znaczenia dla powyższego pozostaje fakt, iż Zainteresowana nie jest właścicielem całości masy spadkowej, a jest współwłaścicielką w 1/3 masy, natomiast reszta majątku stanowi majątek małoletnich dzieci.

Uprzednio składniki te były wykorzystywane przez Zainteresowaną w kontynuowanej przez nią po zmarłym mężu jednoosobowej działalności gospodarczej, na podstawie postanowienia sądu zezwalającego jej na przyjęcie do używania tych składników na zasadzie instytucji czynności przekraczających zwykły zarząd majątkiem dziecka uregulowanej w art. 98 i art. 101 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Reasumując, w przypadku wniesienia przez Wnioskodawczynię i małoletnie dzieci całości przedsiębiorstwa stanowiącego składnik masy spadkowej do spółki komandytowej, całość kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów stanowić będzie koszty uzyskania przychodów tej spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.