ILPB1/415-876/10-4/KŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu 2 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 5 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania przychodów prowadzonej w formie spółki partnerskiej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania przychodów prowadzonej w formie spółki partnerskiej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1 i 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 29 września 2010 r., znak ILPB1/415-876/10-2/KŁ na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 1 października 2010 r., a w dniu 5 października 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnikami spółki partnerskiej są biegli rewidenci. Spółka nie rozpoczęła działalności, jest na etapie rejestracji w Krajowej Izbie Biegłych Rewidentów. Planowane jest rozpoczęcie działalności w IV kwartale 2010 r. Spółka została zawiązana w celu wykonywania zawodu biegłego rewidenta, a głównie wykonywania czynności rewizji finansowej (badania i przeglądy sprawozdań finansowych oraz inne usługi atestacyjne). Każda realizowana czynność - usługa na rzecz klienta musi być personalizowana w sensie konkretnego wykonawcy danej usługi biegłego rewidenta - partnera w spółce, bowiem wynika to z innych przepisów prawa (ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym i ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości a także z innych przepisów). Nie jest możliwym świadczenie usług rewizji finansowej i innych usług biegłego rewidenta bez przypisania danej czynności i odpowiedzialności konkretnemu biegłemu rewidentowi-partnerowi, wspólnikowi spółki.

Partner - biegły rewident wykonuje usługi zazwyczaj przy pomocy zespołu ludzi, których wprawdzie zatrudnia Spółka, ale podlegają oni kierownictwu wyłącznie jednego partnera - wspólnika i wykonują pracę wyłącznie z tym partnerem.

Faktury za usługi wykonane przez danego partnera - wspólnika i podległych mu pracowników wystawiane byłyby z oznakowaniem pozwalającym zidentyfikować, iż dany przychód związany jest z działalnością zawodową konkretnego wspólnika.

Zgodnie z zawartą umową spółki w rozliczeniach miesięcznych ustalenie proporcji udziału danego wspólnika w zyskach będzie dokonywane na podstawie comiesięcznych uchwał wspólników określających udział faktycznych przychodów poszczególnych partnerów w ogólnej kwocie przychodów.

Natomiast ostateczne ustalenie udziału danego wspólnika w zyskach za dany rok będzie dokonywane na podstawie rzeczywistych przychodów poszczególnych wspólników za okres roczny w łącznej kwocie przychodów wszystkich wspólników.

Identyczne zasady i proporcje będą miały zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów, tj. dla rozliczeń miesięcznych podstawą byłyby proporcje wynikające z udziału przychodów danego wspólnika w ogólnej kwocie przychodów za dany miesiąc, natomiast dla ostatecznego rozliczenia rocznego kosztów uzyskania przychodów podstawą byłyby proporcje wynikające z udziału przychodów (za cały rok) poszczególnych wspólników w łącznej kwocie rocznego przychodu spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko w zakresie ustalania w trakcie roku proporcji udziału partnerów w zysku w zależności od udziału przychodów konkretnego wspólnika w kwocie miesięcznych przychodów wszystkich wspólników i rocznego rozliczenia na podstawie proporcji udziału przychodów rocznych danego partnera w łącznej kwocie przychodów partnerów za rok podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przewidziany w umowie spółki sposób ustalania udziału w zyskach polegający dla rozliczeń miesięcznych na wyliczeniu w poszczególnych miesiącach faktycznego udziału przychodów poszczególnych partnerów (wspólników) w ogólnej kwocie przychodów i tak ustaloną proporcją rozliczanie za dany miesiąc kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat jest prawidłowy.

Za prawidłowy uznano także przyjęty w umowie spółki sposób rocznego rozliczenia zysków poprzez ustalenie udziału danego partnera w zyskach wynikającego z proporcji faktycznego przychodu wspólnika za cały rok w rocznej kwocie łącznego przychodu spółki i rozliczenia kosztów uzyskania przychodów tą proporcją.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółką partnerską jest spółka osobowa, utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.

W myśl art. 51 § 1 w związku z art. 89 ww. ustawy, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Udział ten może być jednak określony inaczej w umowie spółki. Zgodnie z art. 51 par. 2 ww. ustawy określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości także do jego udziału w stratach.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Skoro wspólnicy w umowie spółki zapisali, iż podziału zysku dokonuje się za każdy miesiąc w proporcji wynikającej z udziału przychodów danego partnera do ogólnej kwoty w danym miesiącu i identyczną proporcją ustala się koszty uzyskania przychodów a w rozliczeniu rocznym udział każdego z partnerów w przychodach i kosztach koryguje się według jego proporcjonalnego udziału w całości przychodów rocznych i zasady takie nie naruszają przepisów u.p.d.o.f. to zdaniem Wnioskodawcy są one prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określanego dalej skrótem k.s.h.) spółką partnerską jest spółka osobowa utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.

W myśl art. 51 w związku z art. 89 k.s.h. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Ponieważ spółka partnerska jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki partnerskiej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki partnerskiej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Cytowane powyżej przepisy art. 51 k.s.h. oraz art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiące, że wspólnicy mają równe prawa do udziału w zysku spółki mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy spółki partnerskiej mogą w umowie spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w spółce. Tym samym pierwszeństwo mają postanowienia umowy spółki.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż ustalenie w trakcie roku proporcji udziału Wnioskodawcy (partnera w spółce partnerskiej) w zysku w zależności od udziału przychodów Wnioskodawcy w kwocie miesięcznych przychodów wszystkich wspólników (partnerów spółki partnerskiej) i rocznego rozliczenia na podstawie proporcji udziału przychodów rocznych danego partnera w łącznej kwocie przychodów partnerów za rok podatkowy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.