ILPB1/415-868/09-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2009 r. (data wpływu 14 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Księgowość prowadzona jest na podstawie ksiąg rachunkowych. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obróbki i przetwarzania drewna. W związku z przeprowadzanymi inwestycjami w tartaku należącym do Zainteresowanej podjęto decyzję o zakupie parzelni do obróbki drewna. Wybrany został dostawca parzelni i podpisano umowę na dostawę. Na mocy umowy Wnioskodawczyni zobowiązana była do dokonania przedpłaty na poczet realizacji dostawy. W 2008 r. przelano do dostawcy tytułem przedpłat łączną kwotę 172.600,00 euro. W roku 2008, z przyczyn ekonomicznych (kryzys w branży drzewnej) Zainteresowana podjęła decyzję o rezygnacji z zakupu parzelni. Zostały przeprowadzone rozmowy z dostawcą, w wyniku których rozwiązano umowę dostawy i ustalono, że przekazane na poczet dostawy przedpłaty, zostaną w całości zwrócone przez dostawcę na konto Wnioskodawczyni.

W marcu i czerwcu 2009 r. dostawca dokonał zwrotu całości wpłaconych przez Zainteresowaną przedpłat na Jej konto.

W związku z faktem, że przedpłaty wpłacane przez Wnioskodawczynię rozliczane były po kursie euro niższym niż kurs euro stosowany przy rozliczaniu zwrotu przedpłat przez dostawcę, powstały dodatnie różnice kursowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zrealizowane dodatnie różnice kursowe powstałe na skutek opisanego zdarzenia powinny zostać zaliczone przez Wnioskodawczynię do przychodów podatkowych, czy stanowią one jedynie przychody w ujęciu rachunkowym, nie wywołując skutków podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opisane zdarzenie nie pociąga za sobą skutków podatkowych. Powstałe różnice kursowe nie są przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; są przychodem jedynie w ujęciu rachunkowym. Zgodnie z art. 24c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

W zaistniałym zdarzeniu nie doszło do realizacji transakcji gospodarczej, a przelanie przedpłat i ich zwrot przez dostawcę nie spowodowały powstania kosztów ani przychodów po stronie Wnioskodawczyni, a więc nie może być mowy o powstaniu różnic kursowych w ujęciu podatkowym.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Natomiast w myśl art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. W świetle powołanych wyżej przepisów, w związku z tym, że wydatek dotyczący uiszczonej zaliczki na poczet dostawy towarów nie wiąże się z uzyskaniem przychodów, kwota przedpłat nie stanowi kosztu uzyskania przychodu dla wpłacającego.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a) do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, tak więc kwota zwróconych przedpłat nie stanowi dla Wnioskodawczyni przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

O zakwalifikowaniu wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje zatem z jednej strony istnienie związku przyczynowego między przychodem, a tymi kosztami oraz z drugiej strony, brak wyraźnego wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych - art. 23 ww. ustawy.

Podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 24c ust. 10 cytowanej ustawy, zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 ww. ustawy dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Natomiast stosownie do art. 24c ust. 3 ww. ustawy ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ww. ustawy).

W przepisie art. 24c ust. 7 ww. ustawy wskazano, iż za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni dokonała przedpłaty na zakup parzelni do obróbki drewna, która następnie została zwrócona ze względu na fakt rezygnacji z jej zakupu.

W niniejszej sprawie bezspornie mamy do czynienia z dokonaną przedpłatą (zaliczką) na poczet nabycia przedmiotowej parzelni do obróbki drewna. Przekazana zaliczka nie stanowi kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Treść cytowanych powyżej przepisów nie pozostawia wątpliwości co do tego, że za koszty uzyskania przychodów uznane mogą zostać jedynie wydatki o charakterze definitywnym, tj. te, które nie zostały zwrócone. W przedmiotowej sprawie powstałe dodatnie różnice kursowe związane z przekazaną przedpłatą, która następnie została zwrócona ze względu na fakt rezygnacji z zakupu parzelni nie stanowią przychodu podatkowego. Z uwagi na to, iż przedpłata (zaliczka) nie stanowi kosztów uzyskania przychodów to również zwrot przedpłaty (zaliczki) jest obojętny podatkowo. Zatem zwrot przedpłaty (zaliczki) nie stanowi podstawy do naliczenia różnic kursowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.