ILPB1/415-851/09-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 10 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2009 r. w Biurze Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów. Pismem z dnia 6 sierpnia 2009 r. nr IPIA/071-128/09-2/JP, IPIA/071-129/09-2/JP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późn. zm.), w związku z § 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 236, poz. 1632) - przekazał wniosek Pana x według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 10 sierpnia 2009 r.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 stycznia 2009 r. jest - w związku z § 6 ww. rozporządzenia - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną, jako przyszły wspólnik zamierza wnieść wkład pieniężny do handlowej spółki osobowej - spółki jawnej. Drugim wspólnikiem tejże spółki będzie również osoba fizyczna. Przedmiot wkładu drugiego wspólnika, stanowić będzie prowadzone przez niego na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa (będzie to uzależnione od uwarunkowań biznesowych). Wartość ww. przedsiębiorstwa na moment wniesienia będzie przewyższała wartość wkładu pieniężnego Wnioskodawcy. Umowa spółki jawnej będzie przewidywała, iż wspólnicy będą uczestniczyć w zyskach, stratach oraz majątku likwidacyjnym spółki w częściach równych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy uzyskanie na mocy umowy spółki jawnej prawa do udziału w zysku tejże spółki w proporcji większej, niż ta, która wynika z jego udziału kapitałowego będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego, w szczególności z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskanie przez niego prawa do udziału w zysku spółki jawnej w proporcji większej, niż ta, która wynika z jego "udziału kapitałowego", nie będzie skutkowało powstaniem dla Niego przychodu podatkowego.

Na wstępie należy stwierdzić, iż wniesienie przez osobę fizyczną wkładu pieniężnego do spółki osobowej nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jak stanowi bowiem art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Ustawodawca wprost wskazuje zatem na opodatkowanie transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej. Należy zatem stwierdzić, a contrario iż przepisy ww. ustawy nie przewidują powstania obowiązku podatkowego w związku z wniesieniem wkładu pieniężnego do spółki osobowej.

W konsekwencji nie wiąże się z opodatkowaniem uzyskanie przez wspólnika prawa do udziału w jej przyszłych zyskach (stratach).

Zgodnie z art. 51 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.) "każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu." Przepis ten wprowadza zatem generalną zasadę, równej partycypacji wspólników spółki jawnej w zyskach i stratach tej spółki bez względu na wartość wniesionych przez nich wkładów. Ponadto, w myśl § 2 powołanego art. 51 określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Przyjęcie przez ustawodawcę wskazanej zasady uzasadnione jest faktem, iż aktywność wspólnika spółki osobowej w budowaniu majątku spółki nie wyraża się jedynie poprzez wniesienie wkładu majątkowego. Istotny wpływ na rozwój spółki może mieć również osobiste zaangażowanie wspólnika związane w szczególności z posiadaną przez niego specjalistyczną wiedzą z zakresu działalności spółki, czy też kontaktami handlowymi i biznesowymi.

Należy również zwrócić uwagę na treść art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem "przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (...) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe".

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, iż w odniesieniu do spółki jawnej (spółki osobowej) ustawodawca przewidział - zarówno w ustawie - Kodeks spółek handlowych, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - możliwość rozdzielenia udziału w zysku od wartości wkładu wspólnika do tejże spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy w analizowanej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 20 ust. 1 ww. ustawy, który zawiera otwarty katalog przychodów, zaliczonych do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do tej grupy przychodów mogą być zaliczone takie przychody, które są objęte definicją przychodów zawartą w art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione od dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przytoczona wyżej definicja nie obejmuje uzyskania przez wspólnika wnoszącego wkład pieniężny do spółki jawnej praw do udziału w zysku tej spółki. Uzyskanie omawianego prawa jest podstawową konsekwencją związaną z wniesieniem wkładu do omawianej spółki i nie wiąże się z jakimkolwiek przysporzeniem po stronie Wnioskodawcy.

Należy ponadto stwierdzić, iż stopień udziału wspólnika w zysku spółki jawnej przekłada się bezpośrednio na wysokość uzyskiwanego przez niego przychodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym, ustalony sposób udziału w zyskach spółki jawnej będzie miał przełożenie na wysokość dochodów podlegających opodatkowaniu u poszczególnych wspólników.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ewentualne opodatkowanie wystąpi na moment zbycia przez wspólnika ogółu przysługujących mu praw i obowiązków w spółce jawnej. Przychodem z odpłatnego zbycia będzie i wówczas uzyskana cena, kosztem zaś będzie wartość wniesionego przez wspólnika wkładu do spółki osobowej (koszt historyczny).

W związku z powyższym należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym, przyznanie Wnioskodawcy na mocy umowy spółki jawnej prawa do udziału w zysku spółki jawnej w proporcji większej, niż ta, która wynika z jego udziału kapitałowego. Nie będzie skutkowało powstaniem dla Zainteresowanego przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Spółka jawna, w myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - oznaczonej w dalszej części skrótem k.s.h.) jest spółką osobową.

W myśl art. 3 k.s.h., przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Stosownie do art. 48 § 2 k.s.h., wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki.

Wkład pieniężny w momencie jego wniesienia do spółki osobowej nie rodzi u wspólnika wnoszącego wkład żadnych skutków w podatku dochodowym.

Wniesienie wkładu pieniężnego do spółki osobowej nie stanowi także źródła przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy tj. kapitałów pieniężnych, ponieważ przepis ten dotyczy wyłącznie wnoszenia wkładu niepieniężnego do spółek posiadających osobowość prawną, albo wkładów do spółdzielni. Nie ma natomiast zastosowania do wkładu pieniężnego wnoszonego do spółki osobowej.

Również analizując regulacje zawarte w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach, brak jest podstaw do kwalifikacji tego typu zdarzenia jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż uzyskanie na mocy umowy spółki jawnej prawa do udziału w zysku tejże spółki w proporcji większej, niż ta, która wynika z jego udziału kapitałowego nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.