ILPB1/415-848/10-4/AGr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu 23 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 7 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży patentu na wynalazki - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży patentu na wynalazki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 29 września 2010 r. nr ILPP1/443-828/10-2/NS, ILPB1/415-848/10-2/AGr wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 1 października 2010 r., natomiast w dniu 7 października 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dwie osoby fizyczne wspólnie zgłosiły do Urzędu Patentowego dwa ściśle ze sobą powiązane wynalazki w celu uzyskania na nie patentów. Wynalazek drugi jest poszerzeniem pierwszego. Na pierwszy został przyznany patent w roku 2007, na drugi patent przyznano 26 maja 2010 r.

Pierwszy patent chroni wynalazek w sposób ogólny, szeroki. Drugi wynalazek chroni szczególne zastosowanie wynalazku do wykorzystania w produkcji (mającego zastosowanie w praktyce). Zastosowania tego nie daje się wydedukować wprost (w sposób oczywisty dla znawcy) z wynalazku pierwszego.

Praktycznie pełne i bezpieczne (z punktu widzenia obrotu prawnego) wykorzystanie wynalazku drugiego możliwe jest wówczas gdy właściciel patentu na wynalazek pierwszy udzieli stosownego upoważnienia właścicielowi patentu na wynalazek drugi lub gdy patent na wynalazek pierwszy nie będzie obowiązywał. Z tych powodów jedynym sensownym wyjściem, jakie ma podmiot chcący w przyszłości nabyć patent drugi w celu jego stosowania (w rozumieniu przepisów ustawy prawo własności przemysłowej) jest jednoczesne nabycie patentu pierwszego i patentu drugiego. Należy zaznaczyć, że przez nabycie rozumie się cesję patentów tj. że ich zbywca traci jakikolwiek kontakt prawny z patentami czyli, że nie pozostawia sobie prawa do udzielania dalszych licencji.

Właściciele pragną sprzedać patenty na wynalazki jednemu nabywcy. Sporządzona została umowa cesji patentów, która stanowi załącznik do wniosku. Żaden z właścicieli nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Zapłata (w formie honorarium) zgodnie z umową będzie przekazana w kilku ratach (nie jest to sprzedaż licencji). Jest to transakcja jednorazowa - sprzedający (właściciele patentu pierwszego i patentu drugiego) nie posiadają innych patentów, które mogłyby być przedmiotem sprzedaży, nie przewidują również dalszego prowadzenia wspólnych prac nad rozwiązaniami mogącymi być ewentualnie przedmiotami nowych zgłoszeń wynalazków czy też wzorów użytkowych (jeden ze sprzedających jest emerytem).

Przeniesienie prawa do patentów na wynalazki nie następuje w ramach działalności gospodarczej. Sprzedający nie prowadzą działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Czy do każdej wypłaconej raty można zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu powyższej transakcji Wnioskodawca ma prawo zastosować do każdej wypłaconej raty 50% koszty uzyskania przychodu.

Obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania każdej kolejnej wpłaty na rachunek bankowy sprzedających.

Przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 pozwala na zryczałtowane naliczanie kosztów uzyskania przychodu (według stawki 50% przychodu) z następujących tytułów:

Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 z tytułu rozporządzania przez twórców prawami autorskimi przysługują mu 50% koszty uzyskania przychodów naliczane od każdej wypłaconej przez Kupującego raty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).

Zgodnie natomiast z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Jak wynika z art. 67 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117) prawo do patentu jest prawem zbywalnym.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Tak więc w przypadku sprzedaży praw do patentu, podatek dochodowy od osób fizycznych należy obliczyć od przychodu uzyskanego w danym roku kalendarzowym.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów określa się w zryczałtowanej wysokości 50% uzyskanego przychodu w odniesieniu do przychodów:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca planuje sprzedać patent na wynalazki. Zapłata zgodnie z umową będzie przekazana w kilku ratach (nie jest to sprzedaż licencji). Przeniesienie prawa do patentu na wynalazki nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przypadku sprzedaży praw do patentu na wynalazki u Wnioskodawcy powstanie przychód z praw majątkowych w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji Zainteresowanego pieniędzy lub wartości pieniężnych. Natomiast koszty uzyskania przychodu należy określić w wysokości 50% uzyskanego przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do każdej więc wypłaconej raty będzie można zastosować 50% koszty uzyskania przychodów. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa do patentu na wynalazki na nabywcę rozstrzygnięto w dniu 22 października 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPP1/443-828/10-4/NS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.