ILPB1/415-790/13-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 4 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na handlu papierami wartościowymi wymienioną w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W celu zwiększenia wysokości uzyskanych przychodów i dochodu, Wnioskodawca dokonuje takich wydatków, jak między innymi:

Gdyby Wnioskodawca nie ponosił wydatków wymienionych w punkcie 1-3, Jego dochód z inwestycji byłby niższy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wymienione wyżej wydatki zaliczają się do kosztów uzyskania przychodu.

2. Czy do kosztów uzyskania przychodów z wymienionego źródła wolno zaliczyć wszystkie wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, są racjonalne, nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów przez art. 23 ustawy lub inny szczególny przepis i są należycie udokumentowane.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, gdyż zostały poniesione w celu uzyskania dochodu (gdyby nie zostały poniesione, to przychód i dochód byłby niższy), koszty uzyskania przychodu dla przedmiotowego źródła nie zostały ustalone ryczałtowo (jak na przykład w przypadku przychodów ze stosunku pracy), żaden przepis ustawy, w tym w szczególności art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyłącza ich z kosztów uzyskania przychodów. Zatem na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy stanowią one koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodu z wymienionego źródła są wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Należy zwrócić uwagę, że aktualnie pomyślne inwestowanie w papiery wartościowe i instrumenty finansowe wymaga posiadania rozległej wiedzy dotyczącej wielu zagadnień ekonomii, statystyki, matematyki, prawa, przydatna jest znajomość języków obcych, historii doktryn ekonomicznych, zasad funkcjonowania banków centralnych. Inwestorzy używają wielu wyspecjalizowanych narzędzi informatycznych, powstały specjalne języki programowania służące tworzeniu algorytmów wspomagających lub prowadzących handel (np. MqI4, MqI5).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ustaliła szczególnej zasady określania dochodu z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, a zatem w tym zakresie należy stosować ogólną definicję określoną w art. 9 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 30b ust. 1 cyt. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 (art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Zainteresowany prowadzi działalność polegającą na handlu papierami wartościowymi wymienioną w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W celu zwiększenia wysokości uzyskanych przychodów i dochodu, Wnioskodawca dokonuje wydatków, m.in. na zakup literatury fachowej oraz oprogramowania wspomagającego proces inwestowania w papiery wartościowe.

Pod pojęciem wydatków na nabycie, o których mowa w ww. art. 23 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy, należy rozumieć wszelkie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie papierów wartościowych, czyli takie, bez których ich nabycie nie byłoby możliwe. Do typowych kosztów warunkujących nabycie papierów wartościowych zaliczyć należy zapłaconą cenę tych papierów oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem. Mając na uwadze takie rozumienie pojęcia "wydatki na nabycie", należy zauważyć, że odnosi się ono wyłącznie do kosztów, których poniesienie warunkuje nabycie papierów wartościowych. "Wydatkami na nabycie" będą zatem wyłącznie koszty bez których przeniesienie własności papierów wartościowych w celu przprowadzenia nimi dalszego obrotu nie będzie możliwe. Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem, iż spełniają ogólne przesłanki zaliczenia ich do kosztów podatkowych wynikające z art. 22 ust. 1 powołanej ustawy.

W myśl ww. przepisu (art. 22 ust. 1 cyt. ustawy), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powołany wcześniej przepis art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołując się do wskazanych przepisów dotyczących kosztów nie wyłącza ogólnej zasady określania kosztów uzyskania przychodu wynikającej z art. 22 ust. 1 cyt. ustawy.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

* faktycznego poniesienia wydatku,

* istnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

* braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,

* odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy czym podkreślenia wymaga, że obowiązek wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z danego źródła, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

W omawianej sprawie należy uznać, że Wnioskodawca nie będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia papierów wartościowych wydatków poniesionych na zakup literatury dotyczącej inwestowania w papiery wartościowe, zakup oprogramowania oraz zakup literatury dotyczącej oprogramowania, które Wnioskodawca wykorzystuje przy tworzeniu algorytmów wykonujących handel instrumentami finansowymi, a także innych wydatków.

Wskazać bowiem należy, że wydatki te nie pozostają w ścisłym związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanym przychodem z obrotu papierami wartościowymi. Służą one bezspornie podniesieniu ogólnego poziomu wiedzy Zainteresowanego na temat obrotu giełdowego, ale nie uzyskaniu przychodu z konkretnej transakcji. Koszty poniesione w celu zdobycia wiedzy ogólnej z danej dziedziny przez podatnika nie mogą podlegać odliczeniu, bo nie dotyczą bezpośrednio konkretnego przychodu.

Podsumowując, wymienione we wniosku wydatki związane z zakupem literatury fachowej oraz z zakupem wspomnianego oprogramowania, a także wszystkie inne wydatki poniesione przez Wnioskodawcę nie stanowią kosztu uzyskania przychodu z tytułu zbycia papierów wartościowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.