ILPB1/415-785/10-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki osobowej wkładu niepieniężnego w postaci udziału we współwłasności majątkowych praw autorskich do oprogramowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki osobowej wkładu niepieniężnego w postaci udziału we współwłasności majątkowych praw autorskich do oprogramowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem - komandytariuszem spółki komandytowej, w której wspólnikami komandytariuszami są osoby fizyczne, natomiast komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca w ramach zmiany umowy spółki komandytowej, wniósł do tej spółki wkład niepieniężny w postaci przysługującego mu udziału we współwłasności praw autorskich do Oprogramowania. Udział w prawach autorskich, o których mowa powyżej, został ustalony w związku ze sfinalizowaniem prac twórczych nad wspólnym przedsięwzięciem (wraz z innymi osobami) w zakresie stworzenia ww. Oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą min. w zakresie oprogramowania, doradztwa w zakresie informatyki zarządzania urządzeniami informatycznymi, przetwarzania danych, zarządzania stronami internetowymi i in. Prace twórcze, o których mowa, realizowane były przez Wnioskodawcę indywidualnie, przy wykorzystaniu posiadanych umiejętności i doświadczenia. Pomimo, iż ustalenie stosunku współwłasności po sfinalizowaniu prac twórczych mocą stosownego porozumienia nastąpiło w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Niemniej jednak w okresie poprzedzającym wniesienie aportem ww. udziałów w prawach majątkowych Wnioskodawca nie ponosił kosztów związanych z ww. pracami twórczymi, a ustalony udział we współwłasności praw do Oprogramowania nie stanowił środka trwałego ani wartości niematerialnej i prawnej.

Wniesienie wkładu niepieniężnego, o którym mowa, do spółki komandytowej, z uwagi na przysługujący Wnioskodawcy status czynnego podatnika VAT, zostało potraktowane jako czynność opodatkowana VAT. Konsekwencją wniesienia do spółki ww. aportu była m.in. zmiana umowy spółki komandytowej w zakresie określenia rodzaju i wartości wkładów wniesionych do spółki komandytowej przez Wnioskodawcę.

Źródłem wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanym stanie faktycznym jest rozstrzygnięcie kwestii, czy wniesiony aport do spółki komandytowej obejmujący udział we współwłasności majątkowych praw autorskich do Oprogramowania, rodzi po stronie Wnioskodawcy skutki na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wątpliwości w ww. zakresie zostały spowodowane analizą najnowszych interpretacji organów podatkowych w podobnych sprawach, a także orzecznictwa sądów administracyjnych, a skala rozbieżności interpretacyjnych wynikająca z ww. analizy, skutkuje zwróceniem się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszego zapytania dotyczy rozstrzygnięcia kwestii ewentualnych skutków podatkowych dla Wnioskodawcy jako wspólnika spółki komandytowej związanych z wniesieniem do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci przysługującego Wnioskodawcy udziału we współwłasności autorskich praw majątkowych do Oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci ww. praw majątkowych pozostaje neutralne na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem jakiegokolwiek przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu ww. podatkiem. Stanowisko powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, jest uzasadnione z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o p.d.o.f. nie przewidują takiego źródła przychodu jak wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, a żadne ze źródeł przychodów wskazanych w art. 10 u.p.d.o.p. nie odpowiada przedstawionej sytuacji faktycznej. Niemniej jednak mając na uwadze prezentowane w ostatnim czasie bardzo zróżnicowane, wręcz skrajnie odmienne stanowiska organów podatkowych, a także niektóre wyroki sądów administracyjnych wydawane w podobnych sprawach, pojawiła się wątpliwość związana z prawidłowym stosowaniem przepisów w ww. zakresie.

Uzasadniając przedstawione stanowisko, zgodnie z którym wniesienie ww. aportu nie rodzi dla Wnioskodawcy skutków na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, należy zwrócić uwagę na następujące argumenty potwierdzające ww. stanowisko.

1.

Zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania m.in. kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji spółka osobowa (w tym komandytowa) nie jest ani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych ani podatku dochodowego od osób prawnych.

Przychody i koszty podatkowe Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej określane będą więc - z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną - zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego, nie posiadającą osobowości prawnej. W konsekwencji wspólnik w zamian za wnoszone wkłady nie otrzymuje udziałów w znaczeniu właściwym dla udziałów w spółkach kapitałowych. Jednym ze źródeł dochodów wskazanym w art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. są kapitały pieniężne. Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład pieniężny. W świetle powyższej regulacji nie ulega jakiejkolwiek wątpliwości, iż opodatkowanie aportu zostało zastrzeżone wyłącznie dla przypadku objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny do spółki kapitałowej. Mając na uwadze fakt, iż spółka komandytowa jest spółką osobową w związku z czym w zamian za wnoszony wkład niepieniężny wspólnik nie obejmuje żadnych udziałów o wartości nominalnej - jest oczywistym, iż ww. przepis nie znajduje zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym. W konsekwencji po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego. Dodatkowym potwierdzeniem ww. stanowiska jest fakt, iż w przypadku aportu do spółki osobowej - z uwagi na brak przepisów szczególnych - nie jest możliwe właściwe ustalenie momentu uzyskania takiego ewentualnego przychodu.

Należy zauważyć, iż w przypadku aportu do spółek kapitałowych przepisy ustawy o p.d.o.f. przewidują szczegółowe zasady dotyczące momentu rozpoznawania przychodu - zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód (określony w art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy) powstaje w dniu:

W spółce osobowej nie mamy do czynienia z kapitałem zakładowym, co wyklucza możliwość stosowania ww. regulacji w przypadku aportu do spółki osobowej.

2.

W analizowanym przypadku nie ma również jakichkolwiek podstaw do ustalania przychodu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Brak uzasadnienia dla stosowania ww. regulacji w analizowanym stanie faktycznym wynika z następujących okoliczności.

Po pierwsze, przedmiot aportu, tj. udział we współwłasności praw majątkowych do oprogramowania został wprawdzie ustalony mocą porozumienia między współwłaścicielami zawartego przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorcę, jednak prace twórcze, które skutkowały ustaleniem współwłasności były prowadzone indywidualnie, z wykorzystaniem posiadanych umiejętności i wiedzy, poza działalnością gospodarczą (tekst jedn. nie generowały kosztów ani przychodów rozliczanych w ramach działalności). W związku z powyższym, ponieważ dyskusyjne może być stwierdzenie, że wniesienie aportu następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, należy zwrócić uwagę na regulację wynikającą z art. 10 ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.f., zgodnie z którą przepisów ust. 1 pkt 8 (dotyczących opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia majątku poza działalnością gospodarcza) nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Oznacza to, iż w przypadku aportu ww. składników majątku, na podstawie ww. przepisu. nie ustala się dochodu podlegającego opodatkowaniu. Stanowisko powyższe potwierdzają organy podatkowe, tytułem przykładu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, IPPB1/415-462/09-4/MT, 2009.09.01: " (...) należy stwierdzić, iż wniesienie przez Wnioskodawcę nieruchomości niewykorzystywanej w działalności gospodarczej do spółki osobowej jako aportu rzeczowego, w zamian za udział w zyskach spółki, nie skutkuje powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. (...)".

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w pismach; IBPBII/2/415-1212/09/MW, 2010.02.26; IBPBI/1/415-1035/09/ESZ, 2010.02.18; IBPBIl/2/415-1131/09/AK, 2010.02.09.

Przyjmując jednak nawet założenie, zgodnie z którym wniesienie aportu nastąpiłoby w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy zauważyć, iż przedmiot aportu nie stanowił w dacie wniesienia do spółki komandytowej ani środka trwałego, ani wartości niematerialnej i prawnej ani składnika majątku, o którym mowa w art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f., a w konsekwencji nie był ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport. Z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. wynika, że nie dotyczy on m.in. środków obrotowych. Inne składniki majątku niż wskazane w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. będą bowiem podlegać opodatkowaniu w przypadku dalszej ich odsprzedaży przez spółkę osobową.

Przyjęcie odmiennego stanowiska, tj. zakładającego powstanie przychodu w dacie wniesienia aportem ww. składników majątku do spółki osobowej prowadziłoby do powstania u takiego wspólnika, de facto podwójnego przychodu i opodatkowania tego samego zdarzenia, a mianowicie pierwszy raz w momencie wniesienia przedmiotu aportu do spółki, drugi raz w przypadku jego odsprzedaży dokonywanej już przez spółkę komandytową.

Po drugie, w ocenie Wnioskodawcy, nawet jeśli ww. warunek dotyczący uznania przedmiotu wkładu za środek trwały lub wartość niematerialną i prawną byłby spełniony, w ocenie Wnioskodawcy nie byłoby również w tej sytuacji podstaw do stosowania art. 14 ust. 2 pkt 1 updopf z uwagi na niespełnienie przesłanki odpłatnego zbycia. W świetle literalnego brzmienia ww. przepisu, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie określonych składników majątku. Oznacza to, iż konieczne jest spełnienie dwóch warunków:

Zasadniczo aport stanowi formę przeniesienia własności - nie ma wątpliwości w przypadku aportu do spółki kapitałowej. Niemniej jednak powyższe stanowisko może budzić spory interpretacyjne, jeżeli chodzi o aport do spółki osobowej. Niewątpliwie na gruncie prawa cywilnego można mówić o zbyciu przedmiotu wkładu niepieniężnego, skoro spółka komandytowa posiada majątek. Niemniej jednak na gruncie prawa podatkowego mogą powstać na tym tle wątpliwości interpretacyjne.

Pomimo, iż spółka komandytowa posiada własny majątek, to jednak nie jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego - podatnikami są poszczególni wspólnicy. Oznacza to, iż z punktu widzenia wspólnika wnoszącego aport - nie do końca zasadnym jest twierdzenie, iż dokonuje on zbycia składnika majątku, skoro majątek ten nadal należy do tego wspólnika, z tym, że w części odpowiadającej jego udziałowi w majątku spółki.

Pogląd, zgodnie z którym dyskusyjną kwestią może być uznanie, iż aport do spółki osobowej stanowi formę zbycia majątku, prezentują także niektóre organy podatkowe, w tym m.in.:

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, IPPB3/423-1069/08-2/MS, 2008.10.07:

" (...) Zdaniem Wnioskodawcy pomimo faktu, że na gruncie prawa cywilnego w stosunku do aportów wnoszonych do spółek osobowych można potencjalnie mówić o zbyciu przedmiotu wkładu niepieniężnego, to jednak na gruncie prawa podatkowego takie zbycie nie ma miejsca. Jak zaznaczono bowiem wyżej, prawo podatkowe nie uznaje spółek osobowych za odrębnych podatników podatku dochodowego (...). W związku z powyższym, w przypadku wniesienia aportu do spółki osobowej nie dochodzi do zbycia przez podatnika składników majątku stanowiących przedmiot wkładu niepieniężnego, ponieważ składniki te nie zostają przeniesione na innego podatnika podatku dochodowego. W tym przypadku dochodzi do sytuacji, w której podatnik wnoszący tego rodzaju aport, będzie w dalszym ciągu bezpośrednio opłacał podatek dochodowy należny od zysków wypracowanych z działalności prowadzonej przy wykorzystaniu przedmiotu aportu.

W konsekwencji, należy uznać, że na gruncie prawa podatkowego wniesienie wkładu niepieniężnego do osobowej spółki handlowej nie może zostać uznane za zbycie przedmiotu takiego wkładu (...). Potwierdzeniem tego jest również zasada, zgodnie z którą podatku nie można domniemywać, a musi on wynikać z ważnego przepisu ustawy. Potwierdza to treść art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. (...)".

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, lPPB3/423-425/09-2/MS, 2009.10.06.

O ile powyższa kwestia, dotycząca przyjęcia, iż w przypadku alokacji majątku wspólnika do spółki komandytowej następuje zbycie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 udof może być dyskusyjną o tyle - zdaniem Wnioskodawcy - nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości brak spełnienia drugiego ze wskazanych warunków, tj. odpłatności zbycia. Należy zauważyć, iż w świetle ww. regulacji, tylko zbycie, które ma charakter odpłatny - może stanowić źródło przychodu określone ww. przepisem. Powstaje więc pytanie - czy w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej można stwierdzić, iż przeniesienie własności przedmiotu aportu wiąże się z uzyskaniem przez wnoszącego aport jakiejkolwiek odpłatności.

Odpowiedź na ww. pytanie musi być przecząca. Należy zauważyć, iż wspólnik wnoszący wkład do spółki osobowej, nie uzyskuje z ww. tytułu ani środków pieniężnych, ani jakiegokolwiek innego świadczenia niepieniężnego, ani też przychodu z tzw. nieodpłatnych świadczeń. W szczególności wspólnik nie obejmuje w związku z wniesieniem aportu do spółki osobowej jakichkolwiek udziałów o wartości nominalnej.

Słusznie ww. kwestia została podniesiona w uzasadnieniu ustawy nowelizującej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z 27 lipca 2002 r., obowiązującej od 1 stycznia 2003 r. (analogicznie znajduje zastosowanie do u.p.d.o.f.), mocą której doprecyzowano, iż skutki podatkowe związane z wnoszeniem aportów dotyczą objętych akcji (udziałów) w spółce kapitałowej. W ww. uzasadnieniu czytamy mianowicie: "skutki podatkowe związane z wnoszeniem aportów dotyczą objętych akcji (udziałów) w spółce kapitałowej (...). Udział w kapitale zakładowym spółek kapitałowych jest wartościowo ujętą kategorią ekonomiczną stanowiąca cząstkę kapitału zakładowego i będącą odpowiednikiem nominalnej wartości wkładu pieniężnego i niepieniężnego. Udział kapitałowy w spółkach osobowych nie został natomiast zdefiniowany w przepisach kodeksu spółek handlowych. W spółce osobowej nie występuje kategoria wartości nominalnej udziału, bowiem inaczej funkcjonuje ten kapitał".

W przypadku aportu do spółki osobowej, wniesiony wkład niepieniężny wpływa jedynie na tzw. udział kapitałowy wspólnika, skoro w świetle regulacji z art. 50 kodeksu spółek handlowych udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Należy zauważyć, iż udział kapitałowy w ww. znaczeniu, tj. rozumiany jako odpowiednik wartości wniesionych wkładów, jest niejako oderwany od udziału wspólnika w zyskach, skoro - zgodnie z kodeksową regulacją - każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Oczywiście dyspozytywny charakter właściwych w tym zakresie przepisów k.s.h. pozwala ustalić w umowie spółki inny sposób podziału zysku przypadającego komandytariuszowi niż kodeksowy.

Jeżeli więc zgodnie z ww. dyspozycją wspólnicy postanowią o odmiennym ustaleniu udziału w zyskach, tj. w wysokości zróżnicowanej między poszczególnymi wspólnikami i zupełnie nieadekwatnej do wartości wniesionych przez nich wkładów, postanowienia takie - jak najbardziej właściwe z punktu widzenia przepisów k.s.h. - będą stanowiły podstawę do ustalenia wysokości przychodów (odpowiednio kosztów. itp.) dla celów podatku dochodowego.

Z powyższych rozważań wynika, że wniesienie wkładu niepieniężnego wpływa jedynie na tzw. udział kapitałowy, a tym samym nie musi w żaden sposób przekładać się na przysługujące wspólnikowi prawo do udziału w zyskach spółki komandytowej. Tym samym nie można twierdzić, iż wspólnik otrzymuje w dacie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej jakiekolwiek przysporzenie z tego tytułu - przysporzeniem takim nie jest niewątpliwie wartość wniesionego wkładu, ponieważ sytuacja ta nie odpowiada definicji przychodu określonej w przepisach u.p.d.o.f.

Jak słusznie zauważył WSA w Warszawie, w wyroku III SA/Wa 3103/08 2009.04.14: "Wniesienie udziałów w spółce mającej osobowość prawną i akcji spółki akcyjnej jako wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie pociąga za sobą otrzymania przez osobę dokonującą aportu odpłatności. Nie wiąże się z nim także otrzymanie od spółki osobowej czegokolwiek w zamian, w przeciwieństwie do sytuacji aportów do spółek mających osobowość prawną lub do spółdzielni (...). Nie sposób też ustalić co jest przychodem w takim przypadku, jaką wartość osoba wnosząca wkład niepieniężny otrzymuje lub ma otrzymać w zamian.

Oczywistym bowiem jest, że wartość wkładu nie jest tym, co wspólnik wnoszący wkład otrzymuje za jego wniesienie do spółki osobowej. Wniesienie wkładu niepieniężnego o określonej wartości (umowa spółki powinna zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość stosownie do przepisów Kodeksu spółek handlowych, dalej k.s.h.) jako takie nie może być jednocześnie uznane za zwrotne otrzymanie przychodu w wysokości właśnie wartości tegoż wnoszonego wkładu".

Ponadto zakładając, iż przychodem w takiej sytuacji miałaby być wartość wniesionego wkładu, należałoby uznać, iż przychód taki powstaje również w przypadku wnoszenia wkładów pieniężnych - skoro tego rodzaju wkłady również prowadzą do zwiększenia wartości udziału kapitałowego wspólnika w spółce osobowej. Oczywiście stwierdzenie to nie znajdowałoby jakichkolwiek podstaw prawnych. Podsumowując, ze wskazanych wyżej względów nie istnieje racjonalne uzasadnienie dla ustalania u Wnioskodawcy przychodu w analizowanym przypadku w oparciu o przepisy art. 14 u.p.d.o.p.

Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie zarówno na gruncie interpretacji organów podatkowych jak i orzecznictwa sądów administracyjnych - poniżej fragmenty wybranych:

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, ITPB1/415-823/09/MR, 2010.01.18.

"Czy czynność wniesienia przedsiębiorstwa, prowadzonego przez osobę fizyczną (opisanego w zdarzeniu przyszłym), w formie wkładu do spółki komandytowej, powoduje powstanie przychodu podatkowego na moment wniesienia wkładu w postaci przedsiębiorstwa, dla spółki komandytowej, a tym samym dla wspólnika wnoszącego wkład, będącego komandytariuszem.

(...) Zgodnie z przepisem art. 28 w związku z art. 103 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) rzeczy i prawa wniesione tytułem wkładu lub nabyte przez spółkę w czasie jej trwania, stanowią jej majątek. Zatem majątek spółki komandytowej w okresie jej trwania traktowany jest jako majątek odrębny od majątku osobistego każdego z wspólników. Ponieważ wkłady wnoszone do spółek osobowych mogą być zwracane w całości lub w części, nie stanowią one trwałego przysporzenia i przyrostu majątku, a jedynie taki trwały i definitywny przyrost majątku mógłby stanowić ewentualny przychód podatkowy. Tym samym, wniesienie wkładu przez wspólnika nie spowoduje przysporzenia majątkowego po stronie spółki, a co za tym idzie - po jego stronie. Tworzony przez wspólników majątek spółki stanowi jedynie jej bazę do realizacji celu gospodarczego i wypracowywania zysków w przyszłości. (...) (...) Ponieważ w przypadku wniesienia, tytułem wkładu do spółki, przedsiębiorstwa przez wspólnika nie można mówić o zysku spółki, a jedynie o jej majątku, wniesione wkłady nie stanowią przychodu po stronie spółki komandytowej i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym u wspólnika wnoszącego wkład".

Wyrok WSA we Wrocławiu, I SA/Wr 1843/09, 2010.02.24:

" (...) czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wniesienie przez wnioskodawczynię udziałów do spółki komandytowej spowoduje powstanie u wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

(...) Skarga jest zasadna albowiem zaskarżona interpretacja narusza przepisy prawa materialnego i procesowego w stopniu dającym podstawę do jej uchylenia. (...) W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym brak jest podstaw do zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.f. bowiem działania, jakie zamierza podjąć strona, nie spowodują u niej powstania przychodu, gdyż transakcja wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci udziałów nie stanowi odpłatnego zbycia udziałów, o którym mowa w tym przepisie. (...)".

Stanowisko WSA w Warszawie, które skład orzekający w rozpoznawanej sprawie w całości aprobuje, podzielone zostało także w innych wyrokach sądów administracyjnych (vide: wyrok z 7 sierpnia 2009 r. o sygn. akt III SA/Wa 384/09, z 2 czerwca 2009 r. o sygn. akt III SA/Wa 346/09, z 14 kwietnia 2009 r. o sygn. akt I SA/Ke 121/09, z 15 grudnia 2009 r., o sygn. akt I SA/Wr 1629/09): " (..) wskazać należy, co zasadnie podnosi strona w skardze, że przepisy analizowanej ustawy nie przewidują obowiązku opodatkowania, a zatem więc nie istnieje dalej idąca przesłanka pozytywna przewidująca zwolnienie z opodatkowania w tym zakresie. (...)".

Wyrok WSA we Wrocławiu, I SA/Wr 1629/09, 2009.12.15.

" (...) czy wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci akcji, spowoduje powstanie u niego, jako osoby fizycznej, przychodu podatkowego.

(...) Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę, podziela argumentację przedstawioną w powołanych przez stronę skarżącą wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 384/09, z dnia 2.06 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 346/09, z dnia 14 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 31/08 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 121/09: " (...) Przyjęcie, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku generuje przychód, o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie, oznacza uznanie, że w wyniku utworzenia spółki jawnej - przez wniesienie do tej spółki jako wkładu akcji spółki akcyjnej (osoby prawnej) - dochodzi do odpłatnego zbycia przez osoby fizyczne akcji na rzecz spółki jawnej, a odpłatnością jest otrzymany udział w spółce jawnej. Zdaniem Sądu, w opisanym zdarzeniu przyszłym przez wniesienie do spółki jawnej akcji spółki - osoby prawnej, nie dochodzi do powstania po stronie osób tworzących spółkę osobową (wnoszących akcje), dodatkowej wartości majątkowej. Wniesienie aportu nie powoduje bowiem po stronie osób fizycznych wnoszących aport przyrostu majątku. Za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje udziały w spółce jawnej. Z posiadaniem udziału w spółce osobowej (w tym jawnej) wiążą się zaś uprawnienia nie tylko natury majątkowej (prawo do udziału w zyskach i stratach spółki), ale uprawnienia i obowiązki związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na działalność spółki. Po stronie wnioskodawcy, tj. wspólnika spółki jawnej, dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych może powstać dopiero w momencie odpłatnego zbycia udziałów spółki jawnej.

(...) Odpłatne zbycie oznacza, że w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu osoba fizyczna wnosząca ten aport otrzyma ekwiwalent w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja wystąpi w przypadku sprzedaży przedmiotu aportu. W stanie przyszłym opisanym we wniosku nie dochodzi natomiast do sprzedaży akcji, ale do utworzenia spółki jawnej poprzez wniesienie udziałów w postaci akcji innej spółki. Nie dochodzi zatem do odpłatnego zbycia akcji, gdyż otrzymane w zamian za akcje udziały w spółce jawnej, jakkolwiek posiadają określoną wartość, to nie stanowią ceny nabycia akcji. Wspólnik spółki jawnej otrzymując udziały, nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w spółce. Tym samym po stronie wnoszącego akcje tytułem aportu do spółki jawnej nie pojawi się dochód, który podlegałby opodatkowaniu. Opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, zdaniem Sądu, nie generuje po stronie wnioskodawcy ani przychodu, ani dochodu z odpłatnego zbycia akcji (...)".

Wyrok WSA w Warszawie, III SA/Wa 2926/08, 2009.02.17:

" (...) Przede wszystkim słusznie podnosił Skarżący, iż opisana czynność nie ma charakteru odpłatnego. Wniesienie akcji spółki akcyjnej jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie pociąga za sobą otrzymania przez osobę dokonującą, aportu odpłatności. Co więcej, nie wiąże się z nim otrzymanie od spółki komandytowej czegokolwiek w zamian, (...) "Odpłatny" znaczy taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, wymagający zwrotu kosztów (Uniwersalny słownik języka polskiego pod red. S. Dubisza, Warszawa 2003, str.1163 oraz Słownik języka polskiego pod. red. M. Szymczaka, Warszawa 2002. str. 448.

Nie sposób też ustalić co jest przychodem w takim przypadku, jaką wartość osoba wnosząca wkład niepieniężny otrzymuje lub ma otrzymać w zamian za niego. Oczywistym bowiem jest, że wartość wkładu nie jest tym, co wspólnik wnoszący wkład otrzymuje za jego wniesienie do spółki komandytowej. Wniesienie wkładu niepieniężnego o określonej wartości (umowa spółki komandytowej powinna zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość - art. 105 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych) jako takie nie może być jednocześnie uznane za zwrotne otrzymanie przychodu w wysokości właśnie wartości tegoż wnoszonego wkładu. To na wkład o określonej wartości wnoszony jest aport niepieniężny mający go stanowić. Osoba wnosząca taki wkład w postaci akcji spółki akcyjnej wyzbywa się tych akcji, ale nie otrzymuje za niego zapłaty, lecz jedynie "przekształca go na wkład, którym uczestniczy w spółce komandytowej (...)".

Wyrok WSA w Warszawie III SA/Wa 346/09, 2009.06.02:

" (...) Natomiast art. 17 ust. 1 punkt 9 dotyczy takiej sytuacji, gdy przysporzenie w majątku podatnika powstaje w zamian za zaoferowanie przez niego aportu. Oznacza to, że kryterium, ze względu na które ustanowiony został w ogóle art. 17 ust. 1 punkt 9, było źródło (rodzaj majątku), którego zbycie skutkowało przychodem. Aby jednak zaoferowanie takiego aportu generowało podlegający opodatkowaniu dochód (przychód po pomniejszeniu go o koszty) konieczne jest, aby aport był wniesiony do spółki kapitałowej, a nie osobowej.

Tak więc w razie wniesienia aportu do spółki osobowej w zamian za udziały w takiej spółce, nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu. (...) Jeśli w majątku podatnika pojawia się przychód otrzymany w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki, to przychód taki jest opodatkowany tylko wówczas, gdy spółka ta posiada osobowość prawną. Otrzymanie udziałów w spółce osobowej w zamian za wkład niepieniężny jest więc podatkowo obojętne. (...)".

Wyrok WSA w Warszawie, III SA/Wa 3103/08, 2009.04.14:

" (...) W przedstawionym we wniosku o interpretację stanie faktycznym nie powstał bowiem po stronie Skarżącego przychód w rozumieniu art. 11 oraz art. 17 u.p.d.o.f. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela pogląd wyrażony w wyroku WSA w Warszawie z dnia 17 lutego 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2926/08, że wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego w postaci udziałów oraz akcji w spółkach kapitałowych nie wypełnia dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., z tego tytułu nie powstaje bowiem należny przychód, choćby nie został faktycznie niedotrzymany. (...) Wniesienie udziałów w spółce mającej osobowość prawną i akcji spółki akcyjnej jako wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie pociąga za sobą otrzymania przez osobę dokonującą aportu odpłatności. Nie wiąże się z nim także otrzymanie od spółki osobowej czegokolwiek w zamian, w przeciwieństwie do sytuacji aportów do spółek mających osobowość prawną lub do spółdzielni (...). Nie sposób też ustalić co jest przychodem w takim przypadku, jaką wartość osoba wnosząca wkład niepieniężny otrzymuje lub ma otrzymać w zamian.

Oczywistym bowiem jest, że wartość wkładu nie jest tym, co wspólnik wnoszący wkład otrzymuje za jego wniesienie do spółki osobowej. Wniesienie wkładu niepieniężnego o określonej wartości (umowa spółki powinna zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość stosownie do przepisów Kodeksu spółek handlowych, dalej k.s.h.) jako takie nie może być jednocześnie uznane za zwrotne otrzymanie przychodu w wysokości właśnie wartości tegoż wnoszonego wkładu. To na wkład o określonej wartości wnoszony jest aport niepieniężny mający go stanowić. Osoba wnosząca taki wkład w postaci akcji i udziałów w spółce akcyjnej i spółce z o.o. przenosi ich własność, ale nie otrzymuje za nie zapłaty, jedynie "przekształca" je na wkład, którym uczestniczy w spółce osobowej, wartość wnoszonych akcji i udziałów staje się wartością wkładu w spółce osobowej, według którego uczestniczy on między innymi w zyskach i stratach tej spółki (por. art. 123 § 1 i § 3 k.s.h.)".

Wyrok WSA w Kielcach, I SA/Ke 71/10-2010.03.04:

Wnioskodawca, jako pierwsze, zadał pytanie, czy wniesienie całego przedsiębiorstwa nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym dla wnoszącego.

" (...) Wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci składników majątkowych, czy też całego przedsiębiorstwa, jako wkładu do spółki osobowej stanowi niewątpliwie ich zbycie, gdyż dochodzi przy tej czynności do przeniesienia własności na spółkę.

Zbycie to nie ma natomiast charakteru odpłatnego. "Odpłatny" oznacza taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, wymagający zwrotu kosztów (zob. np. Uniwersalny słownik języka polskiego pod red. S. Dubisza, Warszawa 2003. str. 1163). Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie pociąga za sobą otrzymania przez wnoszącego tak rozumianej odpłatności, gdyż nie wiąże się z otrzymaniem od spółki komandytowej ekwiwalentu (...). Osoba wnosząca wkład otrzymuje wprawdzie w zamian udziały w spółce, ale nie sposób określić, co w takim przypadku stanowić miałoby przychód i jaka jest jego wartość. Wprawdzie, stosownie do treści art. 50 § 1 k.s.h., udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego udziału a umowa spółki powinna zawierać oznaczenia wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika ale nie można się zgodzić z twierdzeniem, że ta wartość wkładu jest ekwiwalentem wniesionego aportu.

Dopiero przez wniesienie wkładu do spółki komandytowej wspólnik uczestniczy w przedsięwzięciach gospodarczych w zyskach i stratach, co do zasady proporcjonalnie do jego rzeczywiście wniesionego wkładu ale umowa spółki może te kwestie uregulować odmiennie. Ewentualna korzyść majątkowa z uczestnictwa w spółce komandytowej będzie, więc efektem podejmowanych przedsięwzięć jako bilans zysków i strat powstałych w okresie rozliczeniowym. Samo, więc wniesienie wkładu nie powoduje po stronie wnoszącego powstania przychodu (...). Skoro, bowiem ustawodawca zamieścił szczegółowe regulacje odnoszące się do powstania przychodu w związku z wniesieniem aportu do spółek prawa handlowego posiadających osobowość prawną, natomiast w stosunku do aportów wnoszonych do spółek osobowych tego nie uczynił, to należy uznać, że było to zamierzone działanie.

Do takiej interpretacji skłania reguła racjonalnego ustawodawcy. W konkluzji należy uznać, że omawiana czynność jest neutralna z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych, a tym samym kwestionowana interpretacja narusza przepisy prawa materialnego tj. art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 1".

3.

Z podobnych względów jak wskazane wyżej. tj. brak spełnienia kryterium odpłatności, wniesienia wkładu niepieniężnego przez Wnioskodawcę nie spowoduje także powstania przychodu z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. Stosownie do art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. W przypadku aportu takich praw do spółki osobowej nie zostało spełnione kryterium odpłatności, o którym stanowi ww. przepis, gdyż wnoszący aport nie uzyskał jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego (ekwiwalentu) o charakterze definitywnym, które odpowiadałoby definicji przychodu określonej na gruncie u.p.d.o.p.

4.

W nawiązaniu do uwag z pkt 2 powyżej, należy także nadmienić, iż uznanie, że wniesienie aportu do spółki osobowej skutkuje powstaniem (dla wspólnika wnoszącego aport) dochodu podlegającego opodatkowaniu - pozostawałoby w sprzeczności z definicją przychodu określoną w przepisach art. 11 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wskazano w pkt 1 i 2, brak jest jakichkolwiek podstaw, aby doszukiwać się w analizowanej sytuacji powstania przychodu w oparciu o przepisy art. 14 bądź art. 17 u.p.d.o.f. Również inne zastrzeżenia wskazane w cyt. wyżej przepisie nie znajdują zastosowania.

W konsekwencji, aby mówić o jakimkolwiek przychodzie w analizowanym przypadku, należałoby potwierdzić, iż wspólnik z tytułu wniesienia aportu do spółki osobowej otrzymał lub zostały mu postawione do dyspozycji pieniądze bądź wartości pieniężne, czy też wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Nie ulega wątpliwości, iż żadna z ww. sytuacji nie ma w analizowanym przypadku miejsca, a tym samym wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie spowoduje powstania żadnego z przysporzeń wskazanych w tym przepisie. Należy również podkreślić, iż zgodnie z niekwestionowaną linią interpretacyjną, o przychodzie można mówić wtedy, gdy następuje trwałe i definitywne przysporzenie majątkowe. W przypadku aportu do spółki osobowej nie występuje definitywne przysporzenie, czego potwierdzeniem jest fakt, iż - zgodnie z przepisami k.s.h. - wkłady mogą zostać zwrócone w całości lub części. Z powyższych względów nie ma również podstaw, aby doszukiwać się powstania w analizowanym przypadku przychodu na podstawie art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Powyższy przepis dotyczy przychodów z innych źródeł, jednak przy założeniu, że są objęte ogólną definicją przychodów, zawartą w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, co jak wyżej wskazano w analizowanym przypadku nie ma miejsca.

5.

Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę znajduje również potwierdzenie przy zastosowaniu wykładni systemowej w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy więc zwrócić uwagę na następujące aspekty:

* Skoro uzasadnieniem dla potraktowania aportu składników majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej jako zdarzenia skutkującego powstaniem dochodu miałby być art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. - dlaczego w takim razie poza zakresem opodatkowania miałyby pozostawać np. środki obrotowe, skoro też stanowią składnik majątku związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, a do takich wniosków prowadzi literalne brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. Tymczasem, jak wynika z cytowanego już powyżej przepisu art. 14 ust. 2 u.p.d.o.f. opodatkowanie ograniczone zostało do przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi, wartościami niematerialnymi i prawnymi oraz składnikami majątku o których mowa w art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f.

Wynika z powyższego, iż uzasadnienie opodatkowania aportu do spółki osobowej na podstawie art. 14 ust. 2 u.p.d.o.f. jest chybione, skoro dotyczy tylko pewnej wybranej grupy składników majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

* Prezentowane przez niektóre organy podatkowe uzasadnienie stanowiska, zgodnie z którym aport do spółki osobowej ma stanowić źródło opodatkowanego dochodu w wysokości wartości wniesionych wkładów - traci rację bytu w przypadkach, w których przedmiotem wkładu do spółki są inne składniki niż wskazane w art. 14 ust. 2 u.p.d.o.f. Skoro bowiem dochodem - w ocenie organów podatkowych - miałby być wzrost wartości udziału kapitałowego wspólnika w spółce osobowej odpowiadający wartości wniesionego do spółki osobowej wkładu - to należy zauważyć, iż taki udział kapitałowy ulega zwiększeniu także w przypadku gdy przedmiotem aportu są inne składniki majątkowej niż wskazane w art. 14 ust. 2 pkt 1 (np. środki obrotowe), a także w sytuacji gdy wspólnik wnosi wkład pieniężny. Skoro więc podstawa opodatkowania - w rozumieniu organów podatkowych rozumiana jako wartość wkładów - występuje w każdej z ww. sytuacji, powstaje pytanie o uzasadnienie objęcia opodatkowaniem tylko jednego przypadku tj. aportu środków trwałych i innych składników wskazanych w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. W ocenie Wnioskodawcy powyższe okoliczności potwierdzają fakt, iż stanowisko dotyczące opodatkowania aportu do spółki osobowej nie znajduje podstaw prawnych, skoro nie można go jednoznacznie uzasadnić na gruncie obowiązujących przepisów u.p.d.o.f.

* Skoro ustawodawca zdecydował się na odrębna, regulację dotyczącą opodatkowania aportów do spółek kapitałowych (art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.), a brak podobnych zapisów w przypadku aportu do spółki osobowej, oznacza to tym samym, przyjmując założenie o racjonalnym prawodawcy, iż było to działanie zamierzone, mające na celu pozostawienie aportów do spółek osobowych poza opodatkowaniem. Jeżeli bowiem - inaczej niż w przypadku aportu do spółki kapitałowej, gdy wspólnik otrzymuje określone udziały o wartości nominalnej - w przypadku aportu do spółki osobowej wspólnik nie otrzymuje w zamian jakichkolwiek świadczeń (zapłaty /udziałów/innych), odpowiadających definicji przychodu na gruncie przepisów u.p.d.o.f. - to tym samym nie znajduje podstaw zrównywanie obu ww. sytuacji w zakresie skutków podatkowych. Samo wniesienie wkładu nie pociąga za sobą otrzymania przez osobę dokonującą aportu odpłatności. Nie wiąże się z nim także otrzymanie od spółki otrzymującej aport czegokolwiek w zamian, w przeciwieństwie do sytuacji aportów do spółek mających osobowość prawną. Osoba wnosząca wkład przenosi wprawdzie własność przedmiotu wkładu, ale nie otrzymuje za nie zapłaty, a jedynie "przekształca" je na wkład, którym uczestniczy w spółce osobowej.

* Brak ingerencji ustawodawcy w zakresie jednoznacznego zdefiniowania źródła przychodu w postaci dochodu powstającego w związku z aportem do spółki osobowej, a jednocześnie brak możliwości wskazania jednoznacznie przepisów, jakie miałyby stanowić podstawę powstania dochodu z ww. tytułu i określenia podstawy opodatkowania - przesądza o tym, iż zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy aport do spółki osobowej stanowi zdarzenie neutralne na gruncie u.p.d.o.f., tj. nie skutkuje powstaniem jakiegokolwiek przychodu dla wnoszącego aport.

W kontekście ww. uwag należy zauważyć, iż nie znajduje podstaw twierdzenie, jakoby w przypadku aportu do spółki osobowej właściwym było stosowanie zasad ustalania przychodu właściwych dla przedmiotu aportu, tj. w przypadku aportu np. udziałów - przepisu art. 17 ust. 1 pkt 6 dotyczącego zbycia udziałów, w przypadku aportu składników majątkowych (środków trwałych) - przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. itp. Przyjęcie takiego stanowiska prowadziłoby bowiem do wniosku, że zupełnie zbędną byłaby regulacja określona w art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., dotycząca aportu do spółek kapitałowych. Jeśli bowiem należałoby stosować zasady właściwe dla przedmiotu aportu także w przypadku spółek kapitałowych skutkowałoby to podwójnym opodatkowaniem tej samej sytuacji na podstawie różnych przepisów, co stałoby w sprzeczności z zasadą racjonalności ustawodawcy.

Reasumując, należy stwierdzić, że wniesienie wkładu do spółki osobowej nie jest zdarzeniem opodatkowanym. Przepisy u.p.d.o.f. nie przewidują regulacji odnoszących się do kwestii związanych z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej. Należy stwierdzić, iż stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych (powołane w treści wniosku), które potwierdzają, że wniesienie aportu do spółki osobowej jest czynnością neutralną z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych (także w przypadku, gdy przedmiot aportu był wcześniej wykorzystywany w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej).

Odnosząc się do powoływanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych w podobnych sprawach, potwierdzających prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, należy zauważyć - zgodnie z aktualną linią orzeczniczą sądów administracyjnych - iż organy podatkowe powinny odnosić się w interpretacjach do orzeczeń sądów powoływanych przez podatników we wnioskach o interpretację. Warto zauważyć, że zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej, Minister Finansów dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu min. orzecznictwa sądów administracyjnych. Wydaje się, że powyższe wskazanie powinno przekładać się również na wydawanie interpretacji indywidualnych. Ponadto pominięcie powoływanych przez podatników we wnioskach o interpretację wyroków może stanowić naruszenie zasady prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w szeregu najnowszych orzeczeń sądów administracyjnych, w tym min.: wyrok WSA w Warszawie z 20 stycznia 2009 r., III SA/Wa 1916/08; wyrok WSA w Warszawie z 25 marca 2009 r., III SA/Wa 3373/08; wyrok WSA w Rzeszowie z 4 marca 2010 r., I SA/Rz 39/10, wyrok WSA we Wrocławiu z 24 lutego 2010 r., I SA/Wr 1843/09, wyrok WSA we Wrocławiu z 28 stycznia 2010 r., I SA/Wr 1555/09.

Odpowiadając więc na postawione pytania, w ocenie Wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Spółka osobowa, a do tej kategorii spółek zalicza się spółka komandytowa - art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), stanowi odrębną od wspólników strukturę pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne. Spółki osobowe są podmiotami prawa, a więc mają zdolność prawną, co oznacza, że mogą w pełnym zakresie uczestniczyć w obrocie gospodarczym, być podmiotami stosunków prawnych. Wynika to m.in. z art. 8 k.s.h., który stanowi, iż spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Pojęcie wkładu do spółki osobowej uregulowane zostało w art. 48 § 2 ww. ustawy. Wynika z niego, że wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Z powyższego wywieść należy, że:

* wniesienie do spółki osobowej określonych rzeczy, czy też praw majątkowych jako wkładu niepieniężnego, jest formą ich odpłatnego zbycia,

* wspólnik przystępujący do spółki osobowej, uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonego do spółki wkładu.

Należy także wskazać na treść art. 28 k.s.h., według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 1 tej ustawy stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników.

Zatem wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu, na spółkę. Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonego w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika. Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki a sama spółka jest transparentna dla celów podatku dochodowego. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają odpowiednio opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) albo opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

W myśl zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą min. w zakresie oprogramowania, doradztwa w zakresie informatyki zarządzania urządzeniami informatycznymi, przetwarzania danych, zarządzania stronami internetowymi i in. Prace twórcze, o których wyżej mowa, realizowane były przez Wnioskodawcę indywidualnie, przy wykorzystaniu posiadanych umiejętności i doświadczenia. Pomimo, iż ustalenie stosunku współwłasności po sfinalizowaniu prac twórczych mocą, stosownego porozumienia nastąpiło w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej Wnioskodawcy, niemniej jednak w okresie poprzedzającym wniesienie aportem ww. udziałów w prawach majątkowych Wnioskodawca nie ponosił kosztów związanych z ww. pracami twórczymi, a ustalony udział we współwłasności praw do Oprogramowania nie stanowił środka trwałego ani wartości niematerialnej i prawnej.

W związku z powyższym, wniesienie do spółki komandytowej wkładu w postaci udziału we współwłasności autorskich praw majątkowych do Oprogramowania nie wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej wnoszącego wkład - Wnioskodawcy, aczkolwiek powstałych w związku z prowadzoną działalnością, w zamian za udział kapitałowy spółki komandytowej, stanowi podstawę do ustalenia przychodu w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki.

Idąc dalej, pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć, każdą formę przeniesienia własności za wynagrodzeniem. Wniesienie ww. udziału do prawa autorskiego do spółki komandytowej powoduje jednak:

* zmianę właściciela - właścicielem staje się bowiem spółka komandytowa - stąd mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem wniesionego w formie aportu prawa do udziału,

* wniesienie ww. udziału do spółki komandytowej jest przeniesieniem własności tego udziału, za które Wnioskodawcy przysługuje wkład w spółce komandytowej o określonej wartości,

* kwota odpowiadająca wartości otrzymanego wkładu w spółce komandytowej stanowi w tym przypadku przychód.

W rezultacie, jeżeli dojdzie do przeniesienia na rzecz spółki komandytowej prawa do udziału we współwłasności autorskich praw majątkowych do Oprogramowania to tym samym nastąpi odpłatne zbycie. Powyższa czynność - wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, wyczerpuje znamiona odpłatności.

Brak jest zatem podstaw do uznania za zasadne stwierdzenie, że w przedmiotowej sytuacji nie powstaje przychód. Przy czym, stwierdzić należy, iż ww. przychód zalicza się do przychodów o których mowa art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem - jak podał Wnioskodawca - ww. prawo powstało w związku z jej wykonywaniem.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione informacje oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż wniesienie do spółki osobowej wkładu w postaci prawa do udziału we współwłasności autorskich praw majątkowych do Oprogramowania stanowi odpłatne zbycie tego prawa. Wartość wnoszonego prawa określona w umowie spółki (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału) stanowi, w rozumieniu przepisu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Przy zaistniałym podobieństwie stanu faktycznego oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.