ILPB1/415-768/11-2/IM - Zakwalifikowanie przychodu uzyskiwanego z wynajmowania pokoju do odpowiedniego źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów, w zakresie stosowania przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz w zakresie zapytania dotyczącego najemcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z żoną jest właścicielem domu jednorodzinnego mieszkaniowego na zasadzie wspólnoty małżeńskiej majątkowej o łącznej powierzchni mieszkalnej 218 m ^2. W domu tym znajduje się pokój o powierzchni 52 m ^2, który wynajmują jeden dzień w tygodniu na rzecz najemcy na potrzeby szkolenia pracowników najemcy. Szkolenia te mają charakter wewnętrzny i nieodpłatny. Szkolenia te nie wchodzą w zakres działalności gospodarczej najemcy, wynikający z KRS. Najemca prowadzi działalność w innym miejscu.

Ponadto kilka razy w roku nie więcej jak dziesięć Zainteresowany udostępnia rodzinie i znajomym wyżej opisany pokój na cele własnych uroczystości rodzinnych (głównie: imieniny, komunie, jubileusze) za zryczałtowaną opłatą 450 zł (słownie czterysta pięćdziesiąt). W skład tej opłaty wchodzą należności za: gaz butlowy, wodę, kanalizację olej opałowy, energia elektryczna, wywóz nieczystości stałych. Od opłaty za okazjonalne korzystanie z pokoju oraz od umowy najmu z ww. firmą Wnioskodawca odprowadza do Urzędu Skarbowego podatek dochodowy od najmu jako wynajmujący nie będący podmiotem gospodarczym ryczałtowo 8,5%.

Łączny przychód z wynajmu nie przekracza w roku kalendarzowym kwoty 9.000,00 zł słownie: dziewięć tysięcy.

Natomiast podstawowym źródłem utrzymania Wnioskodawcy i jego żony są emerytury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie przychodów.

Czy w świetle art. 10 ust. 1 pkt 3 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osiągany przychód w ramach wynajmu pokoju stanowi źródło przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wątpliwości zrodziły się na skutek pisma otrzymanego z urzędu gminy, w którym to gmina twierdzi, że pod wskazanym adresem Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawca nadmienia, że ustnie zasięgnął informacji w Urzędzie Skarbowym, który twierdzi, że wspólnie z małżonką nie są osobami prowadzącymi działalność gospodarczą, a jedynie wynajmującymi.

Zainteresowany uważa, że nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz, że takiej działalności nie prowadzi w przedmiotowym pokoju, najemca, ponieważ Wnioskodawca nie spełnia kryteriów prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły. Nie prowadzi też działalności najemca, który wprawdzie jest podmiotem gospodarczym korzysta z wynajmowanego pomieszczenia w innym celu niż jego działalność gospodarcza. Mianowicie w celu niedochodowym o charakterze wewnętrznych szkoleń.

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągany przychód nie stanowi źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawca podał . ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przepis, zgodnie z którym osiągany przychód nie stanowi źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), na który powołuje się przedstawiając pytanie i własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Z przychodami uzyskiwanymi z najmu i zaliczanymi do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza mamy do czynienia wówczas, gdy: podatnik dokona wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, podając najem jako przedmiot działalności i spełnia kryteria zorganizowania tej działalności wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przedmiotem umowy najmu są składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a jedynie zamierza wynajmować pokój 1 raz w tygodniu Spółce Akcyjnej oraz kilka razy w roku - nie więcej niż 10 - rodzinie i znajomym na cele własnych uroczystości rodzinnych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, iż co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów uzyskiwanych z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem.

Tym samym jeżeli podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada składników majątku związanych z taką działalnością, ale wynajmuje składniki swojego (osobistego, prywatnego) majątku, wówczas przychody z tego najmu będą kwalifikowane jako pochodzące z tego odrębnego źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Reasumując, przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, iż w opisanym stanie faktycznym przychód uzyskiwany z wynajmowania pokoju stanowiącego wspólność majątkową Wnioskodawcy może być zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w zakresie stosowania przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz w zakresie zapytania dotyczącego najemcy został rozstrzygnięty w dniu 1 września 2011 r. odrębnym pismem nr ILPB1/415-768/11-3/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.